Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009

Άδεια αλήθεια

Να που και πάλι δεν μπορώ να κοιμηθώ…ακούω τον άνεμο να σφυρίζει έξω από τα παράθυρά μου. Μαστιγώνει το κρύο χώμα….ξαφνιασμένα τα πεσμένα φύλλα από τον άγριο κυκλωτικό χορό που τα παρασύρει εδώ και εκεί, στις άκρες του δρόμου, προσπαθούν να βρουν καταφύγιο στις εσοχές των πεζοδρομίων.
Γέρνει τις κορυφές των δέντρων προς την γη και αυτές σαν εξαγριωμένες μάγισσες λες και κάποιος σκληρός αφέντης τις έχει αναγκάσει να κάνουν, ετούτη την ταπεινωτική υπόκλιση ,σφυρίζουν θυμωμένα σέρνουν με συριγμό τα φύλλα τους
Και εγώ άλλη μια νύχτα μόνη με τις σκέψεις μου, παγιδευμένη μέσα σε ένα φαράγγι που το περιστοιχίζουν, υπερμεγέθεις ογκόλιθοι .
Δεν την αντέχω ετούτες τις ώρες την μοναξιά ,εφορμά από όλες τις γωνιές των ανέφικτων ονείρων μου και σαν καφτή λάβα με απομονώνει από την πραγματικότητα. .βυθίζομαι σε αβύσσους εφιαλτικές…
Πως αλήθεια να μπορέσω να γίνω δυνατή, να νικήσω το εγώ μου?
Να μην έχω ανάγκη το αγκάλιασμα σου ..τα χάδια από τα ζεστά σου χέρια..
Τα χέρια σου….σαν του κύκνου το φτέρωμα , κατάλευκα με σειρές από νύχια ημικύκλιου σχήματος..
Αχ να ‘ξερες πόσες φορές θέλω να ξεφύγω να πετάξω μακριά από αυτήν την μέγγενη που σφιχτά με κρατά.
Και με μεταξωτές κορδέλες , να δέσω με κόμπους μαγικούς την αγάπη μας
μια αγάπη παράξενα αλλιώτικη
συνταίριασμα δυο κόσμων διαφορετικών που μόνο μια δύναμη μπορεί να ενώσει
η δύναμη της αγκαλιάς.
Νυχτώνει..μια γλυκιά μειλίχια ηρεμία με κατακλύζει..
Άλλη μια μέρα έφυγε…άδεια κενή αλήθεια, όμως ετούτο το σούρουπο όπως γέρνει αργά νιώθω τους νευρώνες του ταπεινού μου εγκέφαλου να χαλαρώνουν μέσα μια λίμνη ιαματικών ζεστών νερών…
Αύριο ίσως μου χαμογελάσεις…ίσως..
Ελπίδα

5 σχόλια:

  1. Σε αυτή την ποιητική ανάρτηση ταιριάζουν οι στίχοι από ένα αγαπημένο μου τραγούδι των Dream Theater (waiting for sleep):
    ..She stares at the ceiling
    And tries not to think
    And pictures the chains
    She’s been trying to link again
    But the feeling is gone..

    And water can’t cover her memory
    And ashes can’t answer her pain
    God give me the power to take
    breath from a breeze..
    And call life from a cold metal frame

    In with the ashes
    Or up with the smoke from the fire
    With wings up in heaven
    Or here, lying in bed
    Palm of her hand to my head
    Now and forever curled in my heart
    And the heart of the world..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. τρέφομαι από λίγα ίχνη έρωτα που άφησες στο μικρό δωμάτιο μου, καθώς δάγκωσες κομμάτι από τα χείλη μου και έφυγες γρήγορα μετά με το αίμα μου ακόμα φρέσκο στα δικά σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μονάχα ο ύπνος
    δεν λέει"θυμήσου"
    Χλωμή αδελφούλα
    φέγγει...κοιμήσου.
    (Νανούρισμα
    της Μ.Πολυδούρη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ολα πολύ όμορφα!!
    συγχαρητήρια στους ανανεωμένους ΑΜ ίτες
    Μέσα απο τις στάχτες μας ξεπηδήσαμε πάλι.

    Παναγιώτα !!
    μέστειλε αυτο που έγραψες!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Tην καλημέρα μου
    με την ευχή για ένα όμορφο, χαμογελαστό Σ/Κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή