Οι κυνηγοί της διασκορπισμένης κιβωτού

Η περασμένη εβδομάδα ήταν περίεργη. Ας μπω κατευθείαν στο θέμα χωρίς λογοτεχνικούς προλόγους και φλυαρίες. Σαν μέλος κι εγώ του blog των Ανώνυμων Μελαγχολικών, αξιώθηκα για πρώτη φορά την Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου να εκδόσω ένα θέμα εκεί. Σε δύο μέρες από τότε ένας ακατονόμαστος άνθρωπος έκλεψε τα ονόματα χρήστη και τους κωδικούς και τα έκανε όλα λίμπα μέσα εκεί! Πάνω από πεντακόσιες αναρτήσεις, μετά από πολύ μεράκι και επίπονη προσπάθεια τριών χρόνων, σχεδόν, έκαναν φτερά! Κι ακόμα καμιά χιλιάδα από αναμνήσεις και ποιήματα της φίλης μου της Μαριαλένας εδώ και πάνω από τέσσερα χρόνια. Ήτοι, 1,5 χιλιομπλόγκ. Προφανώς όλα είχαν σβηστεί, άλλωστε το υλικό είναι σε δημόσια θέα στο διαδίκτυο και δεν υφίσταται θέμα κλοπής – όλα είναι φανερά.

Γιατί βρε καλόπαιδο το έκανες; (σεβόμενος το χώρο και το επίπεδο που διατηρούμε εδώ, δεν προχωρώ σε περαιτέρω χαρακτηρισμούς). Και να πεις ότι ήσουν διανοητικής στέρησης ή καθυστέρησης; Σταμάτα να μας δουλεύεις, πως βούτηξες τότε το password; Δε είναι δα και δουλειά για τους αδαείς. Δεν μπορώ προς το παρόν να ασχοληθώ μαζί σου, κάποτε ίσως να αναμετρηθούμε, ξέρεις, έχει ο καιρός γυρίσματα.


'Οταν έστειλα μήνυμα στη Γιώτα, μου εξήγησε και αντιλήφθηκα τι είχε γίνει. Χωρίς να το πολυπιστεύω εκείνη την στιγμή της απάντησα ότι θα τα βρούμε και θα τα πάρουμε πίσω. Είναι του χαρακτήρα μου να δίνω ελπίδες - σε μία 'στραβή' περίπτωση- ακόμα και όταν φαινομενικά είναι ελάχιστες ή δεν υπάρχουν καθόλου. Κι όμως υπήρχαν και πολλές.

Σκέφτηκα ότι λογικά θα υπάρχουν αντίγραφα ασφαλείας για το κάθε τι, έστω και σε προσωρινές μνήμες. Το μόνο που με ανησύχησε είναι πως οι δωρεάν υπηρεσίες συνήθως δεν ασχολούνται με αντίγραφα τόσο επιμελώς. Μία αστραπιαία αναζήτηση στο διαδίκτυο ξεκίνησε, και όχι μόνο εκεί. Ερωτήσεις σε γνωστούς, φίλους και γνώστες του χώρου. Email στη Google (κατασκευάστρια της blogspot - εκεί είμαστε και οι Ανώνυμοι και και η Μαριαλένα κι εγώ παρεμπιπτόντως). Πρώτες απαντήσεις, πρώτες ελπίδες. Ένας δραστήριος προγραμματιστής είχε φτιάξει ένα undelete utility (μία εφαρμογή για ακύρωση σβησίματος) που την χρησιμοποιήσαμε αμέσως. Και, ω του θαύματος, να σου μπροστά μας οι αναρτήσεις των τελευταίων εβδομάδων! Δεν μπορεί, για όλη αυτή την μοναδική κατασκευή θα υπάρχει Θεός.


Κι άλλοι συνδυασμοί, μέθοδοι επανάκτησης δοκιμάστηκαν, δυστυχώς το σύστημα είχε .. αμνησία πάνω από τις .. 2-3 βδομάδες. Ο ασθενής χρήζει και άλλης θεραπείας και άμεσης. Ίσως να νοσηλευτεί για ένα διάστημα για να διαπιστωθεί το μέγεθος του προβλήματος και η προτεινόμενη θεραπεία. Συνέχιζα να είμαι χαμένος στα κανάλια των αναζητήσεων, ηλεκτρονικά φόρα, σκόρπιες γνώσεις αμφίβολης χρησιμότητας. Για στάσου, κάτι βρήκαμε. Ναι, είναι η διεύθυνση της Google για να αναφέρουμε το πρόβλημα. Τη εντόπισα ακριβώς μέσα από αναρίθμητες επιλογές και συνδυασμούς. Δύσκολα τα πράγματα, δεν λες που τουλάχιστον ανακτήσαμε αυτό το λίγο; Το μη χείρον βέλτιστο.

Άρχισα να συνειδητοποιώ, μετά την αναλυτική επιστολή στην μαμά Google, πως ό,τι ήταν να κάνουμε, το κάναμε. Από την πλευρά τη δική μας. Αν τα είχαν αποθηκεύσει οι ίδιοι οι κατασκευαστές έχει καλώς, αν όχι λυπούμαστε πολύ - αλλά από το τίποτα καλές και οι βδομάδες.


Ξάφνου το μάτι μου εστιάζει σε μία κοπέλλα, blogger κι αυτή, που είχε χάσει τη δουλειά της από τυχαία διαγραφή τον περασμένο Οκτώβριο, έτσι ανέφερε. Ρωτούσε κι εκείνη απεγνωσμένα. Σκόρπιες, αόριστες απαντήσεις αιωρούνταν στα ηλεκτρονικά φόρα. Αποτέλεσμα ουσιαστικό δεν βλέπαμε. Και τότε σκέφτηκα να κοιτάξω το blog της. Εντοπίζω και πλοηγούμαι στα καλαίσθητα γραφικά του. Κοιτώ το υλικό του. Από Οκτώβριο και μετά, όλα ήταν καλά. Αναμενόμενο αφού διαγράφτηκαν τότε. Διατρέχω τον χρόνο προς τα πίσω, Σεπτέμβριος, Αύγουστος, Ιούλιος. Ήταν όλα στη θέση τους, σαν αν μην το άγγιξε κανείς. Ο ενθουσιασμός επανέρχεται, υπήρχε τρόπος. Η επιστολή μας στη Lisa ακολουθήθηκε από αναλυτική της απάντηση. Ναι, τα posts υπάρχουν όλα, ή τουλάχιστον η συντριπτική τους πλειοψηφία! Χρειάζεται όμως να τα ψάξουμε ένα προς ένα και να τα σώσουμε στην συνέχεια. Αυτό ήταν. Οι τρόποι αναζήτησης πληροφοριών είναι παιχνιδάκι για μας, είναι θέμα χρόνου.


Οι κυνηγοί, όχι της χαμένης αλλά, της κατακερματισμένης κιβωτού που διασκορπίστηκε μετά το ατυχές συμβάν της περασμένης βδομάδας είναι εδώ! Θα τους πάρει λιγάκι να ολοκληρώσουν το .. θεάρεστο έργο τους. Αλλά ο μαραθώνιος έχει τερματισμό, εγγυημένο. Η πλειονότητα των posts θα ανακτηθεί! Τίποτα, τίποτα δεν μας σταματά ..

ΥΓ1:
Την ώρα που ολοκληρώνεται αυτό το post έχει ανακτηθεί κοντά στο μισό των posts των Ανώνυμων Μελαγχολικών. Τα posts της Μαριαλένας έχουν και αυτά καλή πρόοδο στην ανάκτησή τους.

ΥΓ2:
Dear Lisa, If it hadn't been for you, we might not be able to recover our posts so quickly an so effectively. Perhaps we would not do anything and give up. I am sorry that you cannot read this post, this is mainly for Greeks.

Thanks a million for your help! Take care.