Κυριακή 31 Μαΐου 2009

Σκυλίσια Ζωή!

Η κοπέλα που τίμησε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας είναι αυτή που πέταξαν έξω από δύο εστιατόρια στο Χαλάνδι.



photo by http://jugsi.com/wp-content/uploads/blind-walk.jpg

"Ονομάζομαι Ιωάννα, είμαι τυφλή και κάτοχος σκύλου-οδηγού. Ερευνήτρια στο ΙΤΕ Ηρακλείου, υποψήφια διδάκτωρ στην ιατρική σχολή του παν/μίου Κρήτης
και πρόεδρος της Ελληνικής Σχολής Σκύλων-Οδηγών «Λάρα». Ζω στο Ηράκλειο Κρήτης όπου η πρόσβαση του σκύλου-οδηγού επιτρέπεται παντού. Και στην πολιτισμένη υποτίθεται πρωτεύουσα;

Σήμερα πρωτομαγιά, θέλησα να πάω με...μια φίλη για φαγητό στην ταβέρνα «Καλοζύμη» (ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ 48, ΧΑΛΑΝΔΡΙ) που βρίσκεται δίπλα στο πατρικό μου.
Στην είσοδο της ταβέρνας, ο υπεύθυνος μας πληροφόρησε πως απαγορεύονται τα σκυλιά.
Απαντήσαμε ότι, έτσι κι αλλιώς θα τρώγαμε στην αυλή αφού είχε ωραία μέρα. Εκείνος, αντέτεινε πως ο σκύλος απαγορεύεται ακόμα και στην αυλή και πρότεινε να… μας βγάλει ένα τραπέζι στο δρόμο!
Φύγαμε και πήγαμε ακριβώς δίπλα στην ταβέρνα «Ιορδάνης».
Δυστυχώς κι εκεί, η ίδια αντιμετώπιση: ο σκύλος δεν επιτρέπονταν ούτε καν στην αυλή…

Κι ερωτώ τους φίλτατους αναγνώστες:

1. Αξίζει ένας άνθρωπος να φάει στο δρόμο, επειδή βλέπει με τα μάτια ενός σκύλου;

2. Μπορεί ο μάγειρας της εκάστοτε ταβέρνας να μαγειρέψει χωρίς τις κατσαρόλες του;

3. Εάν ήμουν φορέας της γρίπης των χοίρων και πήγαινα να φάω δίχως να πω λέξη θα ήμουν εντάξει;"

Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

Πέμπτη 28 Μαΐου 2009

Προωθήστε το. Αξίζει

Την Παρασκευή, 19 Ιουνίου, στις 18.30, καλούμε όλους τους Έλληνες - και φυσικά εσάς τα ΕΚΑΤΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΜΕΛΗ ΜΑΣ (τόσοι θα είμαστε στις 19/06) - να παραβρεθούμε όλοι στην Οδό ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΟΥ (στάση μέτρο «Ακρόπολη») στην Αθήνα. Εκείνη την ημέρα αρχίζουν οι εκδηλώσεις για τα εγκαίνια του Νεου Μουσείου της Ακρόπολης.

Θα έχουμε έτσι την ευκαιρία να δείξουμε στην Βρετανική Κυβέρνηση και το Βρετανικό Μουσείο ότι δεν ανεχόμαστε ΛΕΠΤΟ ΠΙΑ την παράνομη παρακράτηση των κλεμμένων Μαρμάρων του Παρθενώνα μας. Να σημειωθεί ότι όλοι οι δημοσιογράφοι και τα συνεργεία των διεθνών ΜΜΕ, κανάλια, ραδιόφωνα, εφημερίδες, περιοδικά και πρακτορεία ειδήσεων θα είναι εκεί για την παρουσίαση του Νεου Μουσείου. Ο κόσμος θα δει πια ότι ενώ δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για το Βρετανικό να μην επιστρέψει τα αρχαία του Παρθενώνα αυτά είναι ακόμα στο Λονδίνο. Στα εγκαίνια που θα γίνουν το Σάββατο, έχουν προσκληθεί και πιθανόν να παραβρεθούν οι κκ. Landsman (ο πρέσβης της Αγγλίας στην Αθήνα που μας έστειλε τα απίστευτα γράμματα ότι η Αγγλική κυβέρνηση δεν θα αλλάξει ΠΟΤΕ τον νόμο των Μουσείων ώστε να επιστραφούν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα στην Ελλάδα) και ο κος Macgregor, διευθυντής του Βρετανικού (που πρόσφατα δήλωσε ότι «δεν θα επιτρέψει σε ΚΑΝΕΝΑΝ να χρησιμοποιήσει τα Μάρμαρα του Παρθενώνα ως εθνικό πολιτικό σύμβολο!»). Η μαζική και ειρηνική παρουσία μας στην πολιτισμένη διαμαρτυρία που οργανώνει το κίνημα μας θα μαθευτεί σε κάθε γωνία της γης απο τα διεθνή και Ελληνικά ΜΜΕ που θα είναι εκεί.
----------------------------------------------------------------------
Σημείωση – είμαστε καινούργοι και χρειαζόμαστε εθελοντική βοήθεια και υλικό για τα ακόλουθα –
1. πανό (υλικά και εργασία)
2. μικροφωνική εγκατάσταση (με χειριστή τεχνικό) για εκείνο το απόγευμα
3. τύπωμα ενημερωτικών φυλλαδίων και αφισών και μικρά αυτοκόλλητα του τραυματισμένου απο τον ELGIN Παρθενώνα.

Επίσης θέλουμε νέους και νέες εθελοντές να βοηθήσουν ως επόπτες ενημέρωσης του κόσμου που θα έρθει, ώστε η προσέλευση και παραμονή όλων να είναι οργανωμένη και άνετη.
Οποιαδήποτε άλλη βοήθεια η στήριξη που μπορούν να προσφέρουν τα μέλη θα είναι ευπρόσδεκτη.

Σε περίπτωση που δυσκολευτείτε να επικοινωνήστε μέσο Φ/Β, γιατί τα μέλη μας είναι χιλιάδες, σημειώστε κάπου αλλού τα ακόλουθα εφεδρικά email:

epistrofitora@yahoo.gr
mantheakis@stanfordalumni.org

Καλή μας επιτυχία!

Πάνω και πέρα απο τα όρια!!!

Κυριακή 24 Μαΐου 2009

Ποτέ να μην τελείωνε!!

Πριν από λίγες μέρες γύρισα από την Σλοβενία, όπου συμμετέιχα σε ένα δεκαήμερο προπονητικό camp για άτομα με αναπηρίες στην Επιτραπέζια Αντισφαίριση.
Η διοργανώτρια χώρα έχει παράδοση στο συγκεκριμένο άθλημα διοργανώνει τουλάχιστον δύο ανοικτά τουρνουά τον χρόνο και το σημαντικότερο έχει δύο Παγκόσμιες πρωταθλήτριες και Παραολυμπιονικήτριες, με σημαντικότερη λόγω του νεαρού της ηλικίας την Mateja Pintar η οποία στη χώρα της είναι πασίγνωστη και τυγχάνει μεγάλης υποστήριξης και δημοσιότητας..
Φέτος αποφάσισα λοιπόν αντί να διαθέσω το χαμηλό μου μπατζετ σε κάποιο τουρνουά, να πάω σε αυτό το κλειστό camp όπου ήξερα ότι θα προπονούμουν με κάποιους από τους καλύτερους Ευρωπαίους Αθλητές στο πινγκ πονγκ.
Η ημερομηνία έναρξης δεν ήταν τυχαία. Σε μιά πόλη θέρετρο και με πηγές σπα, το Lasko, μόλις 70 χλμ από την Λουμπλιάνα, στις 8 του Μαίου τελείωνε το διεθνές τουρνουά και στις 10 Μαίου ξεκινόυσαν οι προπονήσεις, για τους περίπου 20 αθλητές σε καρότσι και περίπου άλλους τόσους ορθίους. Ενα μήνα μετά αρχές Ιουνίου στη Γένοβα αρχίζει το Πανευρωπαικό και η εποχή φαντάζει η καταλληλότερη για φορμάρισμα.
Οι παίκτες που πήραμε μέρος ήταν από Σλοβενία, Σλοβακία, Ολλανδία, Γερμανία, Ιρλανδία, Μ.Βρεττανία, μεγάλες δυνάμεις στο άθλημα.

Διάλεξα με την αετίνα μου να πάμε με το αυτοκίνητο. Η πιό βολική διαδρομή με το αυτοκίνητο, είναι Αθήνα Ηγουμενίτσα, πλοίο για Ανκόνα Ιταλίας με μία βραδυά στο πλοίο και την άλλη μέρα αργά το απόγευμα μετά από 6 ώρες οδήγησης φθάνεις Λιουμπλιάνα (και Λάσκο κατ'επέκταση).

Η αξία μου στο παγκόσμιο αθλητικό χρηματιστήριο είναι ακόμα χαμηλή, αυτό όμως δεν έπαιξε κανέναν ρόλο στον τρόπο που αντιμετωπίστηκα από προπονητές και άλλους αθλητές, οι περισσότεροι από τους οποίους έιχαν διεθνείς περγαμηνές και με φιλοδοξίες για το Πανευρωπαικό. Εκεί, κάτω από αυστηρά αθλητικό πρόγραμμα είμασταν όλοι στο μηδέν και ισοι προς ίσον.
Σε γενικές γραμμές το πρόγραμμα είχε ώς εξής.
Ξύπνημα γύρω στις 7,00-7,30. Πρωινό και 8,30 άρχίζαμε με σλάλομ γύρω από τα τραπέζια και ασκήσεις stretching μυικών ομάδων και αρθρώσεων των χεριών και όμων. Κατόπιν κατόπιν ζευγαρώματα με διαφορετικούς αθλητές κάθε φορά και για συγκεκριμένες ασκήσεις κάθε φορά, γεγονός που καθόριζαν κάθε φορά οι προπονητές. Οι ασκήσεις περιλάμβαναν κυρίως ασκήσεις τακτικής και ανάπτυξης νέων τεχνικών σε χτυπήματα.
11,00 η ώρα επιστροφή, μπάνιο σάουνα όποιοι ήθελαν ή πισίνα, μεσημεριανό και ξεκούραση.
4,30 επιστροφή και άλλά προπονητικά κόλπα αλλά πιό χαλαρά αυτή τη φορά μέχρι τις 7,00. Κατόπιν ήμασταν ελέυθεροι (όσο μπορούσαμε¨-) αλλά πιστέψτε με οι αντοχές μας δεν ξεπερνούσαν τις 11,00 το βράδυ.
Τέλος της πρώτης μέρας και όλη την δέυτερη κυρίως, είπα από μέσα μου ότι δεν θα μπορέσω να ακολουθήσω το ρυθμό. Πόνοι παντού και κατανάλωση ποσοτήτων ειδικής αλοιφής για ανακούφηση.(και όχι μόνον εγώ) Παρ'όλα αυτά όταν ξεκινούσε η προπόνηση εκτός από ένα βάρος στους μυές, οι πόνοι εξαφανίζονταν ως δια μαγείας. Στο μεταξύ οι προπονητές μας έμπειροι στο θέμα προσάρμοζαν ως δια μαγέιας το βάρος των προπονήσεων λες και ήξεραν ακριβώς τι αντιμετωπίζαμε.
Τρίτη μέρα τα πράγματα δεν ήταν καλύτερα και πολλοί άρχιζαν να εμφανίζουν σημάδια κόπωσης και επιδέσμους σε μπράτσα και καρπούς. (εγώ πάντως την έβγαλα καθαρή από αυτή την άποψη)
Την τέταρτη μέρα το πρωί μας άφησαν ελεύθερους για απόθεραπεία και αυτό ήταν προγραμματισμένο εκ των προτέρων. Οι πόνοι και τα πιασίματα ήταν σαφώς λιγότερα εκείνο το πρωί καθώς το σώμα άρχισε πλέον να προσαρμόζεται, και βρήκαμε την ευκαιρία να πάμε για κάποια ψώνια αναμνηστικά στην πιό κοντινή μεγάλη πόλη το Celje και την Λιουμπλιάνα.

Από τουριστικής απόψεως η Σλοβενία είναι μιά πανέμορφη χώρα με ζεστούς Βαλκάνιους κατοίκους (υπάρχει και άλλη αναφορά παλαιότερα στον Σταυραετό) οι οποία πρόσφατα μπήκε στην νομισματική ένωση. Παραμένει όμως πάμφθηνη όπως και πριν χωρίς να πραγματοποιήσει τις γνωσ΄τες Ελληνικές αλχημέιες προς χάριν του εύκολου πλουτισμού των λίγων. Γιά χρόνια υπήρξε προτεκτοράτο της ΑυστροΟυγγαρίας και μέρος διακοπών του Τίτο στα χρόνια της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας ( πχ η πανέμπορφη λίμνη Bled κόντα στα σύνοτα με την Αυστρία κλπ.) Σε κανένα σημέιο δεν φάινεται να έχει επηρρεαστεί από το γεγονός της διάσπασης αλλά και των πρόσφατων πολέμων. οι κάτοικοι διαπνέονται από μια ευμάρεια που το βλέπεις στα πενέμορφα σπίτια τους στα είδη των αγορών τους στον τροπο που ντύνονται και στα καινούργια τους αυτοκίνητα. Χαμογελούν εύκολα και είναι πολύ φιλικοί. Υπάρχει απόλυτη ασφάλεια παντού. Μιλούν σχεδόν όλοι τα Γερμανικά αλλά και με Αγγλικά μπορείς να επικοινωνήσεις έυκολα. Η χώρα βγαίνει στην Αδριατική μόνο με ένα μικρό κομμάτι γης κάποιων δεκάδων χιλιομέτρων νότια την Τεργέστης. Εδώ το κυρίως φιλέτο ακτών το έχει πάρει νοτιότερα η Κροατία με τα περίφημα Δαλματικά φιορδ. Ετσι έχει αναπτύξει πολύ σαν την Αυστρία τον χειμερινό τουρισμό και τα περιφερειακά του, στην ενδοχώρα.

Τεταρτη μέρα απόγευμα το πρόγραμμα ήταν και πάλι εντατικό αλλά το κενό έκανε σε όλους καλό.
Από την πέμπτη μέρα καποιοι αθλητές λόγω προσωπικών υποχρεώσεων έπρεπε να φύγουν ενώ κάποιοι άλλοι χαμηλοτερων κατηγοριών και με μικρότερες αντοχές έκαναν απουσίες πρωί ή απόγευμα. Αυτό βέβαια δημιουργόυσε κάποια προβλήματα στα ζευγαρώματα ή στο πρόγραμμα που είχαν κατα νου να αναπτύξουν οι προπονητές αλλά πιστέυω ότι ξεπεράστηκαν και προσάρμοσαν το πρόγραμμα ανάλογα.
Οπως καταλαβαίνετε από την 5η μέρα και μετά μέχρι την 8η και τελευταία δεν υπήρχαν πλέον πόνοι. Το πρόγραμμα που ακολουθόυσαμε ήταν επανάληψης με παραλαγές και το κλίμα ήταν πολύ πιό ευχάριστο πλέον γιατί όλοι ήμασταν πλέον μιά οικογένεια και τα αστεία ακόμα και πάνω στην προπόνηση έδιναν και έπερναν. Τα βράδια ευχάριστες στιγμές γύρω από την πισίνα με μπύρες και χαλαρή κουβεντούλα. Ο περίπατος μέσα στην πόλη γύρω από το ποτάμι και μέσα στο καταπράσινο πάρκο του Lasko, για όποιον η΄θελε αποτελούσε μιά χαλαρωτική εμπειρία.
Δεν είναι υπερβολή να πώ ότι όσο πλησίαζε η ώρα του τέλους παρακαλούσα μέσα μου να μην τελείωνε, να συνέχιζα να ήμουνα μέρος αυτής της αθλητικής οικογένειας και να την ακολουθούσα μαζί και στο Πανευρωπαικό (ας όψεται η Ελλ. Ομοσπονδία).

Ξέρω όμως ότι να είμαι καλά του χρόνου αξίζει πάλι να είμαι εκεί μέρος της θαυμάσιας αυτής Ευρωπαικής ομάδας αθλητών!!


Νομίζω ότι χρειάζονται και μερικές φωτογραφίες από αυτό το δεκαήμερο


Ηγουμενίτσα sunset


Δώσε μου και μένα!! (Πίτσα δίπλα στο ποτάμι στη Λιουμπλιάνα)

Λιουμπλιάνα.Φαντάσου το βράδυ με το φως του φανοστάτη!!






Επι΄το έργον


Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

Το τραγούδι της Ερήμου



Αρλέτα - Το τραγούδι της Ερήμου (Τα ήσυχα βράδυα)

Παναγιώτα μου,

αυτές τις ώρες ετοιμάζεσαι να φύγεις στη φιλική χώρα της Ολλανδίας, για να χαράξεις τη καινούργια σου ζωή εκεί, μέσα από νέα δεδομένα...

Πόσο προσπάθησα να παραστήσω τη "γενναία" και να σου μιλάω περί ανέμων και υδάτων τις τελευταίες μέρες, ενώ μέσα μου έλεγα "...μη φύγεις" ενώ αυτό είναι το σωστό να κάνεις αυτή τη δεδομένη στιγμή για σένα, για την οικογένειά σου, για το μέλλον σου!

Ήσουν η αφορμή για να παίρνω το σακ βουαγιάζ μου, να επιβιβάζομαι σε ένα τρένο ή ΚΤΕΛ και να έρχομαι να σε βλέπω στη Θεσσαλονίκη, που την αγάπησα ακόμα περισσότερο επειδή βρισκόσουν εκεί, ήσουν η φίλη που θα μιλούσαμε στο τηλέφωνο και ό,τι και αν λέγαμε ήξερα πως υπήρχε δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ μας, σαν φίλες, σαν μαμά με κόρη, σαν άνθρωποι που καταλαβαίνονται, έστω και αν ζουν ζωές διαφορετικές, μα και τόσο ίδιες.

Ήσουν το μέηλ που έλαβα όταν έχασες τη Λούλα, την λατρεμένη σου σύντροφο-γάτα και μέσα από τις λέξεις σου, γεννήθηκε μια επαφή και στη συνέχεια μια φιλία με επίκεντρο τα ιστολόγια και όχι μόνο!

Θυμάσαι πόσες φορές που το μυαλό σου έπαιρνε ανάποδες στροφές με την εδώ πραγματικότητα και έλεγες πως θα τα παρατήσεις τα γραψίματα, σου έλεγα "κούλαρε" και μην εγκαταλείψεις τη συντροφιά μας, που με τόσο κόπο στήσαμε εδώ και δύο και περισσότερα χρόνια?

Θυμάσαι τις συζητήσεις που έχουμε κάνει μέχρι να ξημερώσει, εγώ με το τζιν και τόνικ, εσύ με τις μπυρίτσες σου και δεν καταλαβαίναμε πως περνούσε η ώρα μέχρι να ξεραθούμε στον ύπνο?

Πήγαινε στην ευχή του Θεού, πήγαινε με τους καλύτερους οιωνούς στη νέα σου πατρίδα, γιατί σου αξίζει αυτό το καλύτερο αύριο που παλεύεις τόσα χρόνια να ζήσεις. Πήγαινε και όταν μπει η ζωή σου σε μια καθημερινότητα, μη χαθείς από κοντά μας, δίνε μας το στίγμα σου από εκεί που θα βρίσκεσαι, πες μας τις ιστορίες σου όπως μόνον εσύ ξέρεις να αφηγείσαι και να αιχμαλωτίζεις το ενδιαφέρον μας!

Καλή αντάμωση αγαπημένη φίλη... και εμείς θα είμαστε εδώ για να μοιραζόμαστε και να εκφραζόμαστε με τις ευαισθησίες μας, όπως πάντα!

Μαριαλένα, 20/05/2009

Τετάρτη 20 Μαΐου 2009

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΨΗΦΙΣΩ


Χαιρετώ όσους αναγνώστες μου απέμειναν. Θεωρώ λογικό αυτοί να περιορίζονται στη μάνα μου και τον πιστό αδερφό μου καθώς έχω αμελήσει το μπλογκ τις τελευταίες εβδομάδες. Ο λόγος είναι ότι έχω διοχετεύσει όλη μου την (θετική) ενέργεια σε δύο πράγματα: τα καινούργια μου καθήκοντα στη δουλειά , τη διαμόρφωση του καινούργιου μου σπιτιού και την ενασχόληση με την πανέμορφη γυναικούλα μου και τα ακόμα πιο όμορφα τερατάκια που μου έδωσε ο Ύψιστος για παιδιά :-). Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι διανύω μια αρκετά θετική, δημιουργική , όμορφη αλλά και κοπιαστική περιόδο της ζωής μου.
Όλο αυτόν τον καιρό που δεν ασχολούμουν με το μπλογκ, συνέχιζα να ενημερώνομαι για τα επίκαιρα. Το σημαντικότερο όλων (κατά τη γνώμη μού) είναι οι ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ και γενικά οι εκλογές και το πολιτικό σύστημα.
Καθώς διανύω την τέταρτη δεκαετία της ταπεινής μου ύπαρξης, αρχίζω και προβληματίζομαι λίγο περισσότερο με τα ...κοινά. Κάθομαι στο φτηνό αλλά πιστό μου αυτοκίνητο, ακούω ειδήσεις και σκέφτομαι: "ρε μαλάκα, μήπως πρέπει καμιά φορά να ξεβαρεθείς και να σκεφτείς σοβαρά να ψηφίσεις?".
Τυγχάνει να έχω ενημερωθεί (χωρίς να το επιδιώξω) από πρωτογενείς πηγές (λόγω δουλειάς) ότι στην Ε.Ε. παίζονται σκληρά παιχνίδια και παζάρια εδώ και καμιά δεκαετία και θα συνεχίσουν να παίζονται. Ξέρω ότι στο ευρωκοινοβούλιο (όπως φαντάζομαι και σε όλα τα κοινοβούλια) παίζει μεγάλο ρόλο το άτομο, η προσωπικότητα, οι ικανότητες, τα προσόντα, η διπλωματική δεξιοτεχνία. Παίζουν μεγάλο ρόλο (και το ξέρω) επειδή υπάρχουν μεγάλα περιθώρια να πείσεις έναν αντιπρόσωπο κράτους με εξουσιοδότηση να δεσμεύσει το κράτος του σε συμφωνίες (βλ. υφυπουργό,ευρωβουλευτή, τεχνικό σύμβουλο, τεχνοκράτη, αντιπρόσωπο πολυεθνικής, υπουργό,κλπ) , να ταχθεί υπέρ σου σε ένα ζήτημα (αν πειστεί ότι είναι συμφέρον για το κράτος του ή ότι δε το ζημιώνει) ή να ταχθεί με μένος εναντίον σου.
Για να το κάνεις αυτό όμως πρέπει να διαθέτεις σε πολύ μεγάλο βαθμό τα ακόλουθα (τα οποία είναι ελάχιστα απαιτούμενα προσόντα για νέους επαγγελματίες διπλωμάτες):
α) άριστη γνώση αγγλικής και άλλης μια τουλάχιστον γλώσσας.
β) άριστο χειρισμό δημοσίων σχέσεων (γνώση σαβουάρ βιβρ, γνώση θεμάτων κοινωνικού ενδιαφέροντος κλπ)
γ)άριστη γνώση εθνικής και ευρωπαϊκής ιστορίας και αξιοπρεπή γνώση παγκόσμιας ιστορίας.
δ) ευφυΐα άνω του μέσου όρου
ε)βασική γνώση της κουλτούρας των ευρωπαϊκών λαών (χωρίς απαραίτητα να έχεις πάει ή να έχεις ζήσει εκεί)
στ) θέληση να κοπιάσεις όσο απαιτηθεί για το καλό της πατρίδας σου (υπάρχει περίπτωση σε διαβουλεύσεις για τα Σκόπια πού δόθηκε σε νομικούς συμβούλους του υπουργού εξωτερικών (επί ΠΑΣΟΚ ) κείμενο τριών χιλιάδων σελίδων το βράδυ για να εξεταστεί και να τοποθετηθεί ο υπουργός επίσημα το επόμενο μεσημέρι (δηλαδή ολονύκτια μελέτη για τους συμβούλους και όχι βόλτες στα μούλεν ρουζ ).
Εφόσον τα διαθέτεις αυτά ή κάποια από αυτά , πάς στα διάφορα συνέδρια ( ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΣΥΝΤΑΣΣΣΟΝΤΑΙ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΚΑΤΟΠΙΝ ΘΑ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ ΣΕ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΝΤΟΣ ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΛΕΠΤΩΝ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΛΛΗ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΣΜΕΥΣΟΥΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ ΣΕ ΖΩΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΟΠΩΣ ΠΧ ΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΟΥΛΑΕΙ ΓΑΛΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΟΧΙ Ή ΑΝ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΤΑ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΑ ΚΛΠ) και πείθεις τους άλλους αντιπροσώπους , εντοπίζεις τα λάθη τους, τους πολεμάς ενώπιον όλων των άλλων, τους εκθέτεις στον διεθνή τύπο με υπονοούμενα, εξασφαλίζεις συμμαχίες για να μην ψηφιστεί κάτι ασύμφορο , πιάνεις φιλίες (δεν θα ήταν λίγο να ξέρεις ότι ο τάδε ευρωβουλευτής μας είναι οικογενειακός φίλος με τον υφυπουργό γεωργίας της Γαλλίας ή τον γενικό διευθυντή της νεστλέ για παράδειγμα). Δημιουργείς κύρος για το άτομό σου το οποίο το απολαμβάνει μετά και ο τίτλος σου και η χώρα σου (και όχι το αντίστροφο). Οι ευρωβουλευτές των άλλων κρατών είναι αρκετά δυνατά σαν άτομα και δεν εντυπωσιάζονται μόνο που είσαι Έλληνας ευρωβουλευτής. υτε είναι ανίδεοι για το πώς έχεις εκλεγεί. Αν όμως είσαι μορφωμένος, καλλιεργημένος και σοβαρός θα το αντιληφθούν άμεσα και θα το εκτιμήσουν , άσχετα από τις προθέσεις τους σε πολιτικό επίπεδο.
Και ύστερα από όλα αυτά (τα οποία επαναλαμβάνω, ΞΕΡΩ ότι είναι έτσι ακριβώς όπως σας τα περιγράφω) , σκέφτομαι :
πόσοι από αυτούς που χρυσοπληρώνω ΄διαθέτουν αυτά τα προσόντα, και πόσοι μάχονται αποτελεσματικά για το μέλλον των παιδιών μου σε μια Ευρώπη που αποφασίσμε σαν χώρα ότι είναι η μόνη μας ελπίδα ? πόσοι έχουν πετύχει κάτι πραγματικά επωφελές για την Ελλάδα ΄σε όλα αυτά τα ακριβά συμβούλια στις Βρυξέλλες τις τελευταίες δεκαετίες?
Όταν σκέφτομαι πεσιμιστικά , πιστεύω κανένας. Όταν είμαι αισιόδοξος, θέλω να πιστεύω ότι κάποιοι έστω και λίγοι, έστω και από σύμπτωση, κάτι έκαναν. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να ξέρω.
Ξέρω όμως ότι και να κάνει κάποιος κάτι δεν θα το μάθω εύκολα. Δεν θα το πούν στο κεντρικό δελτίο κανενός καναλιού, όυτε σε καμιά εκπομπή μεγάλης ακροαματικότητας κάποιου μεγαλοδημοσιογράφου, ούτε θα γραφτεί σε κανένα πρωτοσέλιδο καμιάς έγκυρης εφημερίδας. Ούτε τα επιτεύγματα κάποιου ευρωβουλευτή μας , ούτε οι "πατάτες".
Θα πρέπει να ξεψαχνίζω καθημερινά τα μονόστηλα και να ασχολούμαι όλη τη μέρα με αναζήτηση μπας και βρώ καμία αναφορά από κάποιον δύσμοιρο και φτωχοπληρωμένο , άσημο δημοσιογράφο που καλύπτει αυτά τα θέματα ελπίζοντας κάποτε να αξιωθεί και αυτός να γράφει για τις τελευταίες δημοσκοπήσεις για το αν είναι καλός πρωθυπουργός ό τάδε ή όχι ή να μιλάει για την κατάντια της ανεργίας σε πρωινάδικα με φόντο μερικούς καλοσχηματισμένους κώλους.
Και τότε είναι που σκέφτομαι ότι το πράγμα παράγινε με την so called Δημοκρατία. Δεν είμαι σπουδαστής κοινωνικών επιστημών , δεν είμαι λαογράφος ούτε κοινωνιολόγος , ούτε απόφοιτος των πολιτικών επιστημών. Είναι ξεκάθαρο όμως σε εμένα ότι το ισχύον πολιτικό σύστημα με το οποίο καθορίζονται οι ηγέτες δεν είναι πρακτικό, ρεαλιστικό και, το κυριότερο, αποτελεσματικό.
Συνειδητοποίησα ρε σεις παιδιά, ότι δεν πάω να ψηφίσω στις ευρωεκλογές ή γενικά στις εκλογές , όχι γιατί βαριέμαι ή μόνο γιατί πιστεύω ότι όποιον και να ψηφίσω τα ίδια σκατά θα κάνει, αλλά γιατί ...ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΚΑΝΕΝΑΝ από αυτούς που ψηφίζω. ΚΑΝΕΝΑΝ.
Δεν ξέρω ποιο σύστημα θα ήταν καλύτερο, αλλά έτσι όπως είναι τώρα, να πάω να ψηφίσω ποιόν? Δεν ξέρω το ποιόν τους (των υποψηφίων), τα προσόντα τους , το μέχρι τώρα έργο τους,κλπ[.ΤΙΠΟΤΑ.
ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΥΝ.
Πιστεύω ότι σε μεγάλους αριθμούς η δημοκρατία σταματάει να είναι λειτουργική λόγω της αναγκαστικής εμεσότητας που διακρίνει την επιλογή (πχ ψηφίζω το βουλευτή που ο πρωθυπουργός μετά θα καθορίσει ποιό υπουργείο θα αναλάβει και μετά αυτοί θα επιλέξουν τον πρόεδρο της δημοκρατίας κλπ). Δεν είναι σωστό.
Πάνω από όλους θεωρώ υπεύθυνους τους δημοσιογράφους και τους εκδότες οι οποίοι ενσυνείδητα ΔΕΝ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΥΝ ΣΩΣΤΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. Δεν λένε ψέματα, αλλά δεν αποκαλύπτουν και τις αλήθειες που μας ενδιαφέρουν και τις ξέρουν. ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΤΗΣ 4ΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥΣ.
Κλείνοντας, θέλω να καταθέσω τους φόβους μου ότι επειδή η κοινωνίες έχουν αποδειχτεί ότι δέχονται τις αλλαγές σαν ελατήρια (από το φασισμό στην πλήρη αναρχία και αντίστροφα) , μην την πατήσουμε χωρίς να το καταλάβουμε και βρεθούμε με κανα τανκς στην ομόνοια και το χαιρόμαστε κι όλας.....

Τρίτη 12 Μαΐου 2009

ήχοι μέσα στην σιωπή...

Ήθελα τόσο να σε δω για λίγο!!! Έστω και από μακριά, να αντάμωνα την ματιά σου
δεν θα σου μίλαγα όχι
Δίπλα σου θα πέρναγα, θα άγγιζα νοερά με των ματιών την λάμψη, την φιγούρα σου
Ίσως η αύρα η ζεστή, του σώματός σου να μ έλουζε, για λίγο με το φώς το καστανό των χρωμάτων σου..
αμέριμνος εσύ θα βάδιζες στου κόσμου την πλημμύρα…..ώρες αιχμής
Ένας άγνωστος και εσύ ανάμεσα τους, όμως για μένα ρόδινος αλαργινός αστέρας
Θα χανόσουν χωρίς να με κοιτάξεις…. πως τάχα θα μπορούσες? αερικό είμαι…
που φεύγει χάνεται… μα ίσως νιώσεις την δροσιά του…
και τώρα πες μου!!!
Για μια μικρή μοναδική ανεπαίσθητη,
στιγμούλα…..μπορεί, να ένιωθες πως δυο μάτια, ξεριζώνουν την θλίψη από την σκιά σου
ανακουφισμένος θα αναστέναζες τότε, την κούραση να διώξεις.
.κύκλους ελαφρούς γαλανούς, θα έκανα γύρω σου, το άρωμά σου να μυρίσω που φως εκπέμπει μυρωμένο…ήσουν σπαθωτός
αγέρωχα την διάβαση διέσχιζες….ανάκατο κουβάρι από κλωστές χρωματιστές οι σκέψεις σου
βαθιές, τριγύρω σου αυλακιές, τα χάδια μου αλλά εσύ….
τα προσπερνάς την γεύση τους δεν νιώθεις
αέρας είναι λαξευμένος πάνω στα μόρια των ήχων της σιωπής…
για σένα δεν υπάρχω…
Έγειρα και κοιμήθηκα πριν χρόνια στης ασφάλτου την καφτή αφή…..
μείναν τα όνειρα μισά…
Άδεια ρυάκια που μόνον πέτρες και ξύλα είναι οι κοίτες τους γεμάτες έτσι όπως θυμωμένα με ορμή κυλούσαν τον χειμώνα….

Δεν ξέρω άλλη τέχνη παρά μόνον να αγαπώ
Ελπίδα

Παρασκευή 8 Μαΐου 2009

Τασάκια έξω....

Πάντα πίστευα ότι ο σβέρκος του Ελληνα ζυγό δεν υπομένει, ή τουλάχιστον υπομένει με μεγέλη δυσκολία. Η για να το πώ αλλιώς ο Ελληνας δύσκολα συμμορφώνεται.
Σκέφτομαι αυτά καθώς πλησιάζει η 1η Ιουλίου τη μέρα που υποτίθεται ότι σταματάει το κάπνισμα στους κλειστούς και κοινόχρηστους χώρους, όπερ μεταφραζόμενο, "το κάπνισμα θα επιτρέπεται μόνον στα σπίτια μας, και βέβαια στους ανοικτούς χώρους".
Τώρα το "ανοικτούς χώρους" σηκώνει αρκετο΄νερό ειδικά στην Ελλάδα που εξωτερικόυς χώρους τους έχουμε κάνει ημίκλειστους και κλειστούς τους έχουμε μετατρέψει σε ημιανοικτούς και να δούμε πώς θα βγάλουμε άκρη.
Παράλληλα αφήσαμε και παραθυράκι με τα τετραγωνικά των καταστημάτων, και με κάτι δηλώσεις του τύπου αν θέλει ο καταστηματάρχης προαιρετικά να δηλώσει το μαγαζί, καπνιζόντων ή μή. Πάλι πριν ξεκινήσουμε κάτι το μπερδέψαμε δηλαδή.

Προσωπικά είμαι περίεργος να δούμε πως θα εφαρμοστεί το μέτρο και πώς θα αστυνομευτεί. Θα γελάσουμε αρκετά πάντως τουλάχιστον στην αρχή, να το δείτε.

Προσωπικά δεν έχω τίποτε εναντιόν των καπνιστών. Ημουνα και εγώ και για χρόνια καπνιστής και σέβομαι απόλυτα την συνήθειά τους αυτή. Δεν τρελλαίνομαι όταν πίνω στα μπαράκια και στις καφετέρειες τον καφέ και το ποτό μου, ή στα ταβερνάκια το βράδυ το μεζέ μου. Ξέρω όμως πόσο ενοχλητικό είναι αν σούρχεται στα ρουθούνια ο καπνός από διπλανή παρέα, αν στον φέρνει ο εξαερισμός και η παρέα τονα ανάβει τάλλο σβήνει. Αυτό ειδικά τώρα που δεν καπνίζω το κατάλαβα.

Ετσι θεωρώ ότι το μέτρο έπρεπε να γίνει και μάλιστα άργησε. Να εφαρμοστεί δηλ, όπως εφαρμόζεται και αλλού.
Πρόσφατα έχω ταξιδέψει σε Ιρλανδία, Αυστρία και Γερμανία.
Εκεί ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΓΕΝΙΚΩΣ!! Εκεί δεν έχει SMOKING και NON SMOKING τετραγωνικά και δεν ξέρω τί άλλο.
Εκεί όμως είδα με μεγάλη μου χαρά ολόκληρες οικογένειες με τα παιδιά τους και τα μωρά τους να βγάινουν έξω- (μιλάμε για κεντρική Ευρώπη, που το έξω είναι υποχρεωτικά μέσα, φανταστείτε αν κάπνιζαν κι όλας)- και να διασκεδάζουν οικογενειακά.
Τώρα θα μου πείτε ότι ο Γερμανός σταμάτησε να καπνίζει? Οχι βέβαια απλά πού και πού έβλεπες κάποιος ή κάποια να βγάινει για λίγα λεπτά έξω, σβήνοντας τη γόπα του σε μεγάλα τασάκια στήλες, ακριβώς έξω από την είσοδο.

(Γιά να δούμε εδώ θα δούμε τασάκα έξω? Η θα χρησιμοποιήσουμε το μεγάλο τασάκι του πεζοδρομίου.? )

Τετάρτη 6 Μαΐου 2009

Γυναίκες του μύθου

πικραμύγδαλου γεύση τα χείλη τους
γοφοί – λαγόνες – στήθη - μάτια αστέρια
περίτεχνα μάρμαρα λαξευμένα
από μεγάλους τεχνίτες επιστύλια γεφυρώνουν
γυναίκες ατέρμονης ομορφιάς
πλάσματα ουράνια ξεχωρίζουν
πολύχρωμες..

μ' ασημένια στολίδια την γη γεμίζουν
ιέρειες του έρωτα
σε κελιά φυλακής την ανατολή ονειρεύονται
σκλάβες πουληθήκαν στου χρόνου το διάβα
αγριεμένο ποτάμι η ματιά τους
στης θλίψης το σκοτεινό ντύμα

μητέρες γεννήσαν παιδιά της αγάπης
στο δρόμο του φεγγαριού κολυμπήσαν
σαν τα νεροχελίδονα φευγαλέα χαθήκαν
σε άλλους , άγνωστους τόπους
φουρτουνιασμένες θάλασσες ετούτου του κόσμου

στο πράσινο πάνω χορούς της ζωής χορεύουν
γενναίες ελπίδες, σπέρνουν στου χρόνου το νεύμα
γυναίκες του μύθου
χαμόγελα στέλνουν στου ονείρου το άδειο βαγόνι…

Ελπίδα

Τρίτη 5 Μαΐου 2009

ΚΕΙΜΕΝΟ-ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ

ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕ ΠΟΛΥ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ-ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΑΝΑΡΤΗΣΗ STO ex_junky O ΣΥΝΟΔΟΙΠΌΡΟΣ MANITU ΓΙ΄ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΑΥΤΟΥΣΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΝΑ ΤΟ ΜΟΙΡΑΣΤΩ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΝΑ ΔΩ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ.
"Πέμπτη, 30 Απρίλιος 2009
Ενα αφήγημα στην μνήμη του Αλέξη
6/12/2008
ΗΜΟΥΝ ΕΚΕΙ.

«Σήμερα γιορτάζουν οι Νικολάδες και οι Νίκες. Δεν έχω κάποιον Νίκο να επισκεφτώ. Καλύτερα γιατί έχω ψοφήσει από τη δουλειά. Σάββατο ξεσάββατο θα μείνω μέσα σήμερα να ξεκουραστώ, να αφιερώσω λίγο χρόνο στον εαυτό μου. Έτσι κι αλλιώς πρέπει να μελετήσω τα αγγλικά μου.
Όμως κάτι συμβαίνει απόψε μέσα μου. Μια αόρατη δύναμη με προτρέπει να πάω μια βόλτα, έτσι για λίγο ρε γαμώτο, για έναν καφέ! Πως στο καλό μας καταντήσανε έτσι; Έχουμε χάσει τον δημιουργικό μας χρόνο, μας τον στερούνε! Στο διάολο αυτή η κοινωνία! Θα ζω άραγε όταν θα αλλάξουν τα πράγματα; Δεν με νοιάζει όμως τόσο για μένα ας μη ζω, για αυτούς που θα γεννηθούν με νοιάζει, για αυτούς που τώρα μεγαλώνουν! Έχουμε χρέος να τους στρώσουμε το έδαφος για μια άλλη κοινωνία πιο ανθρώπινη, πιο ελεύθερη, πιο αληθινή μια κοινωνία χωρίς μόχθο γεμάτη δημιουργία, ισότητα, δικαιοσύνη.»
Ήταν έξι το απόγευμα όταν σκεφτόμουν όλα αυτά. Ελάχιστο φως έμπαινε στο ημιυπόγειο δώμα μου. Έξω είχε σκοτεινιάσει και δειλά-δειλά άναβαν οι ηλεκτροφόρες λάμπες στις κολώνες της πόλης. Πάτησα τον διακόπτη πίσω από το κρεβάτι όπου ήμουν ξαπλωμένος και άρχισα να ξανασκέφτομαι ανάβοντας ένα τσιγάρο. Θέλησα να πάψω να σκέφτομαι και άρπαξα το « Έγκλημα και Τιμωρία» από το κομοδίνο. Δύο βδομάδες το διαβάζω τώρα. Σιγά-σιγά βυθίστηκα στην ιστορία που ξετυλιγόταν στην Αγία Πετρούπολη του δέκατου ένατου αιώνα μέσα από τα λόγια του Ντοστογιέυσκυ.
Το χτύπημα του τηλεφώνου με διέκοψε. Ήταν ο φίλος μου ο Τηλέμαχος. Την προηγούμενη μέρα είχε τα γενέθλιά του. Ήθελε να πάμε για έναν καφέ γιατί είχαμε χαθεί τον τελευταίο καιρό και πράγματι είχε δίκιο. Μέσα στο όλο μπέρδεμά μου του ζήτησα να περιμένει τηλεφώνημά μου. Δεν είχα αποφασίσει ακόμη αν ήθελα να βγω βόλτα ή όχι. Σε λιγάκι κλείσαμε ραντεβού για τις εφτά στο γνωστό μέρος. Κωλλέτη και Μεσολογγίου στα Εξάρχεια.
Ναι όσο και να με επικρίνουν κάποιοι εγώ συνεχίζω να συχνάζω εκεί. Μ’ αρέσει πάνω απ’ όλα που συναντώ γνωστούς. Είναι ευχάριστο να πηγαίνεις σ’ ένα κεντρικό σημείο της Αθήνας με τόσα πολλά διάσπαρτα μαγαζάκια, με φτηνές τιμές και με απλό φοιτητόκοσμο. Είναι ευχάριστο να σε χαιρετούν έστω δύο και τρείς άνθρωποι. Είναι ευχάριστο να ανοίγουν τόσο εύκολα οι πολιτικές κουβέντες, γιατί αυτό είναι κάτι που μας λείπει σήμερα. Η νεολαία είναι απογοητευμένη απ’ τα κόμματα και έτσι αποστρέφεται την κουβέντα γύρω απ’ την πολιτική. Από τα υλικά αγαθά, που προσπαθούν να μας κατακλείσουν με κάθε τρόπο, προτιμώ τις ιδέες και τις πολιτικές ζυμώσεις. Γι’ αυτό με -και μας- επικρίνουν κάποιοι επειδή αποστρεφόμαστε το «έχειν» και το «φαίνεσθε» όσο μπορούμε.
Έφτασα στο σημείο του ραντεβού στις εφτά ακριβώς ψιλοβρεγμένος γιατί για κακή μου τύχη σαν ήμουν πάνω στο μηχανάκι ξεκίνησε μια ελαφρά βροχή η οποία , ως συνήθως, δημιούργησε μια κίνηση στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας. Εύλογα λοιπόν θα καθυστερούσε ο Τηλέμαχος αφού θα ερχότανε με το αυτοκίνητό του. Έριξα μια ματιά τριγύρω και μου έκανε εντύπωση η ερημιά αυτής της γειτονιάς. Συνήθως τέτοια ώρα έχει πολύ κόσμο, αλλά τώρα με το ψιλόβροχο και την γιορτή των Νίκων ήταν απόλυτα φυσιολογικό. Μπήκα σ’ένα μαγαζάκι ακριβώς στην γωνία. Χαιρέτησα την κοπέλα που σέρβιρε και παράγγειλα έναν διπλό εσπρέσσο με γάλα. Ήμουν ο μοναδικός πελάτης στο μαγαζί κι ένοιωσα λίγο αμήχανα. Προσπάθησα να διώξω την αμηχανία μου χαζεύοντας τον ήσυχο πεζόδρομο της Μεσολογγίου. Οι τέντες, οι καρέκλες με τα τραπέζια και οι ολοστρόγγυλες φωτεινές μπάλες πάνω στους κυπαρισσί μεταλλικούς στύλους μου θύμιζαν τον πασίγνωστο πίνακα του Βίνσεντ Βαν Γκοχ.
Χαζεύοντας από το παράθυρο του μαγαζιού η θέα μιας μικρής παρέας νεαρών με ‘βγαλε από την ονειροπόλησή μου. Τέσσερις πέντε, δεν θυμάμαι καλά κι εγώ, πιτσιρικάδες των δεκαπέντε ετών το πολύ απάρτιζαν αυτή την παρέα. Μου έκανε εντύπωση το ντύσιμό τους μιας και δεν έμοιαζε μ’ εκείνο άλλων νεαρών που συχνάζουν εκεί. Ήταν χαμογελαστοί και γεμάτοι ενέργεια. Περπατούσαν με ζωηράδα και οι μεταξύ τους χειρονομίες καθώς μιλούσαν πρόδιδαν τον αθώο αυθορμητισμό τους.
«Έτσι ήμουν κι εγώ κάποτε», σκέφτηκα, « σίγουρα θα έρχονται πρώτη φορά απ’ αυτά τα μέρη». Για πολύ ώρα αργότερα δεν τους ξανάδα παρά μονάχα μια στιγμή κάποιος της παρέας πέρασε προς το ψιλικατζίδικο, ίσως για να πάρει τσιγάρα. Μάλλον κάθονταν σε κάποιο μαγαζάκι πιο κάτω. Εκείνη τη στιγμή με τίποτα δε μπορούσα να φανταστώ τι θα συμβεί αργότερα. Έτσι κι αλλιώς είχα αρχίσει να ταξιδεύω στην εποχή που ήμουν κι εγώ έφηβος. Αναπολούσα με μια γλυκιά μελαγχολία εκείνα τα χρόνια. Εκείνα τα χρόνια τα δύσκολα, τα μπερδεμένα και τα γεμάτα αναζητήσεις. Τα χρόνια των πρώτων ερώτων. Τα χρόνια που θεμελίωσαν, όπως και σε όλους μας, την σημερινή μου προσωπικότητα και χαρακτήρα.
Κατά τις οχτώ παρά ο Τηλέμαχος έφτασε στο στενάκι. Δεν με είδε και του έκανα μια αναπάντητη κλίση. Γύρισε το κεφάλι του δεξιά- αριστερά κι αφού είδε το νόημα που του έκανα, έγνεψε καταφατικά και κουνώντας το χέρι μου ‘δωσε να καταλάβω πως είδε που είμαι.
«Μα καλά βόμβα έχει πέσει εδώ πέρα και δεν έχει καθόλου κόσμο, άλλες φορές γίνεται χαμός;», ήταν τα πρώτα του λόγια καθώς έβγαζε το μπουφάν και προσπαθούσε να κάτσει. Μου πρότεινε ένα μεγάλο κομμάτι σοκολάτα που μόλις είχε αγοράσει. Αρνήθηκα και βάλθηκε να το «καταβροχθίζει» μόνος του χαμογελαστός.
Ο Τηλέμαχος είχε δίκιο. Πράγματι τα σαββατόβραδα ο πεζόδρομος της Μεσολογγίου ήταν γεμάτος από κόσμο, γεμάτος από νεολαία που κάθεται στα πεζουλάκια και πίνει κάτι πρόχειρο απ’ τα γύρω ψιλικατζίδικα. Άλλες φορές περνώντας μπροστά τους άκουγα συζητήσεις πολιτικές, ανήσυχες σκέψεις για το μέλλον και άλλοτε ζωηρούς διάλογους ή αστεία που έκαναν κάποιο από τα πηγαδάκια του πεζοδρόμου να λύνεται στο γέλιο. Βέβαια δεν ήταν και λίγες οι φορές όπου τα ΜΑΤ, τα οποία ήταν σε θέση μάχης καθημερινά στα γύρω στενά, χτυπούσαν με δακρυγόνα το «άβατο» των Εξαρχείων για εντελώς ασήμαντες αφορμές. Όπως το βρίσιμο ενός παρορμητικού νεαρού ή την εκτόξευση ενός νεραντζιού απέναντι σε κάποιο προκλητικό περιπολικό. Όμως αυτά συνέβαιναν τις πολύ βραδινές ώρες και συνήθως μετά την ρήψη των δακρυγόνων ξεκινούσαν μικροσυμπλοκές όπου τα ΜΜΕ τις παρουσίαζαν «τεράστιες» βάζοντας έτσι το λιθαράκι τους στην δυσφήμιση της γειτονιάς αυτοαναιρώντας ταυτόχρονα τον μύθο περί «αβάτου» που με τόση σχολαστικότητα είχαν δημιουργήσει προσπαθώντας να αποπλανήσουν την κοινή γνώμη.
Έτσι φτάσαμε στο σημείο να θεωρείται κακό να συχνάζει κανείς εκεί και όλοι οι «νοικοκυραίοι» να οργίζονται όταν μαθαίνουν πως το παιδί τους πίνει ένα καφεδάκι σ’ αυτή τη γειτονιά. Δεν ξέρουν βέβαια την αλήθεια ούτε προσπαθούν να κάνουν έστω και κάτι για να την μάθουν. Δεν ξέρουν ή κάνουν πως δεν ξέρουν ότι οι αστυνομικοί είναι προκλητικοί και πως έχουν καταλάβει στην κυριολεξία με τον βαρύ τους οπλισμό το «άβατο» των Εξαρχείων. Δεν μάθανε ποτέ τους για τα παιδιά-θα μπορούσαν να είναι και τα δικά τους-που συλλαμβάνουν οι ένστολοι ράμπο για μια απλή αφισοκόλληση επικαλούμενοι αντισυνταγματικούς νόμους που υπάρχουν στα συρτάρια από την δεκαετία του είκοσι.
Το βράδυ εκείνο λοιπόν οι ήχοι πυροβολισμών και οι φωνές των παιδιών που πριν σας περιέγραψα διατάραξαν την ποιητική εκείνη ησυχία. Ήταν η ησυχία που επικρατεί πάντα πριν τις μεγάλες μπόρες.
Η πρώτη μου αστραπιαία σκέψη ήταν πως κάποια μικροσυμπλοκή θα συνέβαινε. Όμως ήταν τέτοιο το οπτικό μου πεδίο που διέψευδε αυτή μου τη σκέψη. Αμέσως βγήκαμε έξω χωρίς να έχουμε όντως καταλάβει τι έγινε. Ήταν όντως πυροβολισμοί οι θόρυβοι; Αν ναι τι είδους σφαίρες πλαστικές ή κανονικές; Μήπως ήταν εκφοβιστικές χειροβομβίδες κρότου; Θόρυβος από εκτόξευση δακρυγόνων θα μπορούσε να ήταν, όμως καμία οσμή δεν υπήρχε στην ατμόσφαιρα. Τι να ήταν άραγε;΄
Περπατήσαμε με τον Τηλέμαχο ως εκεί. Κάποιος ήταν ξαπλωμένος στο έδαφος. Καμιά δεκαριά περαστικοί τον είχαν περικυκλώσει. Προσπάθησα και παραμέρισα με τα δυο μου χέρια το έκπληκτο μικρό μπούγιο των ανθρώπων. Εκείνη τη στιγμή, το θέαμα που αντίκρισα έμελλε να με συγκλονίσει, όπως συγκλόνισε όλη την Ελλάδα αργότερα και ύστερα όλη την υφήλιο.
Ένας δεκαπεντάχρονος νεαρός ήταν αιμόφυρτος στο έδαφος. Ήταν από εκείνη τη ζωηρή και όμορφη παρέα. Οι φίλοι του φώναζαν οργισμένοι. Κάποιοι προσπαθούσαν να τους καθησυχάσουν. Μάταια όμως. Η οργή τους ήταν δικαιολογημένη. Ο κολλητός τους, ο φίλος τους είχε μια σφαίρα στην καρδιά. Ο φίλος τους, ένας από εμάς ήταν ξαπλωμένος ανάσκελα με το βλέμμα στο κενό. Ψυχορραγούσε!
«Ψυχραιμία», αρχίσαμε να φωνάζουμε κάποιοι, «ας κάνουμε χώρο να τον πάρει ο αέρας μη στέκεστε όλοι από πάνω του». Το παιδί άρχισε να τρέμει. Ξαφνικά έγειρε το κεφάλι. Τα μάτια του αλληθώρισαν. «Πεθαίνει! Δεν έχει σφυγμούς! Αρχίζει και κρυώνει». Του είχαμε σηκώσει την μπλούζα. Μια οπή, στην καρδιά ακριβώς, έσταζε ακόμη αίμα. Κάποιος προσπάθησε να τον πιέσει στο στήθος μπας και συνέλθει. Το μόνο που έγινε ήταν να αρχίσει να βγαίνει αίμα από το στόμα του νεαρού. Ήταν νεκρός! Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος ήταν δολοφονημένος από αστυνομικό. Ήρθε το ασθενοφόρο και τον παρέλαβε για το νοσοκομείο Ευαγγελισμό. Το γεγονός αυτό ήταν η θρυαλλίδα που πυροδότησε την πρώτη εξέγερση μετά την πτώση της χούντας.
«Ήταν μόνο ένα παιδί. Δεν έκανε τίποτα. Τον σκοτώσανε. Τον δολοφονήσανε! Ήταν ένα παιδί μονάχα σαν όλα τ’ άλλα. Ήταν ένας από μας».
Διάφοροι διάλογοι και σχόλια ακούγονταν από’ δω κι από’ κει. Το πλήθος στο σημείο είχε δεκαπλασιαστεί. Η οργή του πλήθους αυξανόταν με γεωμετρική πρόοδο. Τα βρισίδια για το κράτος και την αστυνομία πλήθαιναν. Κάποιες κοπέλες λιποθύμησαν ενώ άλλες ούρλιαζαν οργισμένες μ’ ένα διάχυτο μίσος στο πρόσωπό τους.
«Απόψε θα γίνει πόλεμος», «Θα καεί η Αθήνα», «Γαμώ το κράτος τους γαμώ», «Να καεί-να καεί το μπουρδέλο η βουλή», « Μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι», «Εδώ και τώρα ανατροπή». Αυτά και πολλά άλλα φώναζε το πλήθος – ανάμεσά τους κι εγώ. Το ποτήρι είχε ήδη ξεχειλίσει. Το φυτίλι της εξέγερσης άναψε και η συσσωρευμένη λαϊκή δυσαρέσκεια ήταν και είναι η τέλεια μπαρουταποθήκη.
Ακρίβεια, ανέχεια , ανεργία, καταστολή, νεολαία με ζοφερό μέλλον, πτυχιούχοι άνεργοι, ρατσισμός, καταπίεση, ναρκωτικά, ενοικιαζόμενη ανασφάλιστη κι ελαστική εργασία. Αυτή είναι η Ελλάδα του 2008. Αυτό είναι το κράτος που διευθύνει η ντόπια και ξένη πολιτικοοικονομική ολιγαρχία.
Ένα περιπολικό ξεμύτισε εκείνη τη στιγμή από την Χαριλάου Τρικούπη. Εντελώς αυθόρμητα το πλήθος που’ χε ξεπεράσει πλέον τα διακόσια άτομα ξεχύθηκε ορμητικά καταπάνω του. Όλοι φώναζαν τα παραπάνω συνθήματα.
«Σύντροφοι οδοφράγματα παντού. Απόψε πρέπει να πάρουν ένα μάθημα, πρέπει να γίνει της πουτάνας!», φώναξαν κάποιοι κι άρχισαν να τρέχουν στα γύρω στενά.
Τα μαγαζιά είχαν αρχίσει πλέον να κλείνουν. Το ήρεμο σαββατιάτικο βραδάκι είχε φορτιστεί όσο δεν πήγαινε άλλο. Ο Τηλέμαχος ύστερα από όλα αυτά έφυγε. Το ίδιο έπραξα κι εγώ. Προσπάθησα να ειδοποιήσω όλους τους γνωστούς μου που είχαν σκοπό να περάσουν απ’ τη γειτονιά ώστε να το αναβάλλουν. Κανείς δεν ήξερε ακόμα τι θα συμβεί. Προσπάθησα να συγκεντρωθώ βάζοντας τις παλάμες στους κρόταφούς μου. «Πρέπει να πάρουν μια συλλογική και συντονισμένη απάντηση τα καθίκια», μουρμούρισα. Καβάλησα την μηχανή μου και κατευθύνθηκα προς ένα κοντινό φιλικό σπίτι για να χαλαρώσω και να ηρεμήσω.
Το μυαλό μου ήταν στον τίτλο του βιβλίου που διαβάζω. «Συνέβη Έγκλημα και πρέπει να δοθεί η κατάλληλη Τιμωρία σ’ αυτούς τους πάνοπλους, αδίστακτους, φονιάδες», σκέφτηκα.
Τόσο μέσα σε λίγες ώρες όσο και τις επόμενες μέρες η Αθήνα θα μπορούσε να περιγραφεί από την «Γκουέρνικα» του Πάμπλο Πικάσο. Η Τιμωρία μόλις άρχισε! Είναι σίγουρο ότι εξέγερση της νεολαίας θα κλιμακώνεται συνεχώς. Ήρθε η ώρα ο κόσμος να αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θ’ αφήσει.!
Εύχομαι του χρόνου στις 6 Δεκέμβρη να γιορτάζουν οι Νίκες των εργατών και της νεολαίας.
Αλέξη καλό ταξίδι! Θα ζεις για πάντα στις καρδιές μας!.

Δεκέμβρης 2008।

Υ।Γ:Η καταπίεση και η καταστολή της νεολαίας από τα ναρκωτικά είναι αλλήλέδνετη με κάθε άλλη μορφή καταστολής (αστυνομική βία), γι' αυτό κι έκανα εδώ αυτή την ανάρτηση।
Ευχαριστώ για τον χώρο.
Αναρτήθηκε από manitu στις 3:44 μμ "

Δευτέρα 4 Μαΐου 2009

ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ που πρέπει να γνωρίζουμε όλοι

Υπάρχουν περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, που χρειάζεται να δοθούν οι πρώτες βοήθειες, οι οποίες μπορεί ν’ αποβούν σωτήριες μέχρι να δοθεί η εξειδικευμένη ιατρική φροντίδα, γι’ αυτό καλό είναι όλοι μας, να έχουμε τις βασικές γνώσεις.
Αυτός είναι και ο λόγος που δημιουργήσαμε αυτή την ενότητα.

Το βασικό υλικό, προέρχεται από τις σημειώσεις του Μάνου, ο οποίος είχε παρακολουθήσει το Σεμινάριο Πρώτων Βοηθειών του Ερυθρού Σταυρού και θεωρούμε ότι είναι από τα καλύτερα που δίνονται.

ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΟΜΩΣ δεν υποκαθιστούν τις εξειδικευμένες ιατρικές γνώσεις και τις ιατρικές υπηρεσίες.


ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΠΡΩΤΩΝ ΒΟΗΘΕΙΩΝ


ΣΩΣΤΗ ΠΡΩΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ

Αρωγός : Αυτός που παρέχει τις Π.Β.
Θύμα: Αυτός που εχει υποστεί το ατύχημα

Τρεις παράγοντες πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψιν:
α. Ασφάλεια : Βλέπω αν είναι ασφαλές να παραμείνω εγώ και το θύμα στον τόπο του ατυχήματος. Μετακινώ το θύμα μόνο όταν υπάρχει κίνδυνος εκεί που βρίσκεται. Σε μοτοσικλετιστή δεν βγάζω ποτέ το κράνος !!
β. Εκτίμηση: Εξετάζω ποια είναι η σοβαρότερη βλάβη που εχει το θύμα , ώστε να ασχοληθώ κατά προτεραιότητα(αιμορραγίες ,κρανιακές κακώσεις, κατάγματα κλπ).
γ. Βοήθεια : Πρέπει οπωσδήποτε να καλέσω σε βοήθεια και τρίτους (και το ασθενοφόρο).

Όταν καλώ το ασθενοφόρο , μιλάω καθαρά , εξηγώ την κατάσταση , δίνω ακριβείς πληροφορίες για τον τόπο του ατυχήματος , και δεν κλείνω ποτέ πρώτος το τηλέφωνο. Αφήνω το κέντρο άμεσης βοήθειας να το κλείσει , αφού έχει πάρει όλες τις πληροφορίες που χρειάζεται.

ΣΕΙΡΑ ΠΑΡΟΧΗΣ ΠΡΩΤΩΝ ΒΟΗΘΕΙΩΝ
1. Διαπίστωση της βλάβης
α. Αντικειμενική (Τι βλέπω εγώ , σύγκριση μελών μεταξύ τους για να δω αν κάτι δεν πάει καλά, έλεγχος λειτουργικότητας των μελών κλπ)
β. Υποκειμενική (Τι πληροφορίες μου δίνει το ίδιο το θύμα , όπως τις αντιλαμβάνεται αυτό).
2. Εξουδετέρωσης του παράγοντος επιδείνωσης (Ακινητοποίηση , έλεγχο αναπνοής - σφυγμών , κλίση ασθενοφόρου, σκέπασμα του θύματος για να κρατηθεί ζεστό κλπ)
3. Ενθάρρυνση του Θύματος
(Κάποιο καλό λόγο , να του δείξω ότι υπάρχει κάποιος που εχει αναλάβει να τον βοηθήσει. Κρατάω το θύμα ήρεμο και ζεστό. Ελέγχω συνεχώς την αναπνοή και τον σφυγμό).

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΝΟΣ ΠΛΗΡΟΥΣ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΥ
1. Φάρμακα
Οξυζενέ - αντισηπτικό( κίτρινο betadin) - παυσίπονα - αντιισταμινικά - οινόπνευμα - Ipecavom για πρόκληση εμετού - καρβουνάκια η carbomix κάψουλες - κόκκινο ιώδιο
αμμωνία .
2. Υλικά
Βαμβάκι - γάζες αποστειρωμένες - γάζες βαζελινούχες (ξηροφορμίου) -
επίδεσμοι κοινοί - επίδεσμοι ελαστικοί - λευκοπλάστ - τραυμαπλάστ - θερμόμετρο - ψαλίδι - σύριγγες - λαβίδες - αλουμινοκουβέρτα - παγοκύστη - θερμοφόρα - γάντια, ½ έτοιμους νάρθηκες - φακός- σφυρίχτρα - ειδική σύριγγα που “βυζαίνει” για τσιμπήματα κλπ) , λίγη σόδα φαγητού , λίγο αλάτι.

ΤΡΑΥΜΑΤΑ
Διακρίνονται σε κλειστά και ανοικτά τραύματα.
Α.Κλειστά Τραύματα : Θλάσεις , μελανιές (Κακώσεις μαλακών μορίων - μυών κλπ - χωρίς να επέλθει λύσης της συνεχείας του δέρματος)
Σε τέτοιες περιπτώσεις ακολουθούμε τα εξής βήματα:
Ακινητοποίηση και πάγος (ακινητοποιώ το μέλος του βάζω πάγο -πάντα μέσα σε κάποιο ύφασμα- και πιέζω ελαφρά για 5-10 λεπτά. Μετά από λίγο επαναλαμβάνω όσες φορές χρειαστεί μέχρι να αισθανθεί το θύμα κάποια ανακούφιση)
Ελαστική επίδεση (Δένω με ελαστικό επίδεσμο , όχι πολύ σφικτά - να μην μελανιάζουν τα άκρα - και κρεμάω το μέλος με τα άκρα προς τα πάνω για να περιορίσω την κυκλοφορία του αίματος στο συγκεκριμένο μέλος)
Δίνω ένα ελαφρό παυσίπονο στο θύμα ( προσοχή να ρωτήσω αν εχει κάποια αλλεργία στο συγκεκριμένο φάρμακο)

Β.Ανοικτά Τραύματα : Εδώ υπάρχει λύσης της συνεχείας του δέρματος και παρουσιάζεται αιμορραγία.
Πάντα φοράμε γάντια όταν περιποιούμεθα ανοικτά τραύματα !!!!

Οι αιμορραγίες χωρίζονται σε εξωτερικές και εσωτερικές.
1.Εξωτερική αιμορραγία•Φλεβική αιμορραγία : το αίμα τρέχει με σταθερό ρυθμό και εχει σκούρο χρώμα
•Αρτηριακή αιμορραγία: Το αίμα εκτινάσσεται με τον ρυθμό των καρδιακών συστολών. Η κατάσταση σε αυτήν την περίπτωση είναι πολύ σοβαρή και θέλει άμεση ενέργεια.
•Τριχοειδική αιμορραγία: Όταν βγαίνει αίμα (και ορός) από πολλές μικρές οπές σε εκτεταμένη επιφάνεια δέρματος (έγκαυμα από τριβή κλπ).
Αντιμετωπίζεται ως εξής:
Αν τρέχει πολύ αίμα , κάνουμε γρήγορα (δεν μας ενδιαφέρει να προφυλάξουμε από μόλυνση, εδώ το κυριότερο είναι ότι ο χρόνος μας πιέζει).
* Σφίγγω τα χείλη της πληγής για 5-10 λεπτά.
•Αν το τραύμα είναι διάχυτο (δεν εχει συγκεκριμένα χείλη) πιέζω πολύ δυνατά με όλη την παλάμη μου και ανυψώνω το μέλος που αιμορραγεί πάνω από το ύψος της καρδιάς για να εμποδίσω / καθυστερήσω την ροή του αίματος.
Με ανυψωμένο το μέλος πιέζω την αρτηρία (στο χέρι είναι η βραχιόνιος αρτηρία που βρίσκεται στο μέσον του μπράτσου , εκεί που αρχίζει το ποντίκι.
Για το πόδι η αρτηρία βρίσκεται στο εσωτερικο του ξηρού εκεί που αρχίζει το πόδι στην βουβωνική πτυχή. Και στις 2περιπτώσεις πιέζω πάνω σε κόκαλο).
•Αν εξακολουθεί η αιμορραγία παίρνω οποιοδήποτε ύφασμα , το κάνω λουρίδες και περιτυλίγω το τραύμα πολύ σφικτά παρεμβάλλοντας κομμάτια βαμβάκι μεταξύ των τυλιγμάτων (ταμπονάρισμα). Δεν αντικαθιστώ τα ματωμένα υφάσματα/βαμβάκια , αλλά βάζω και αλλά επάνω τους . Κατά την διάρκεια όλης αυτής της διαδικασίας πηγαίνω προς κάποιο νοσοκομείο για να παραδώσω το θύμα σε ειδικούς.
•Ίσχαιμος περίδεση : Είναι ο κόμπος και το στρίψιμο που κάνουμε πριν από μια πληγή για να σφίξουμε και να σταματήσουμε την κυκλοφορία του αίματος. Δεν πρέπει να το κάνουμε αυτό (έχουμε νομική ευθύνη απέναντι στο θύμα).Αν το κάνουμε αναλαμβάνουμε την ευθύνη (π.χ. όταν κινδυνεύει ΑΜΕΣΑ το θύμα , η υπάρχει ακρωτηριασμός κλπ) διότι συνήθως τέτοια περίδεση οδηγεί σε ακρωτηριασμούς!!!


2. Εσωτερική αιμορραγία :
Συμπτώματα : κόπωση , αδυναμία , χλόμιασμα , έλλειψη συγκέντρωσης του θύματος , υποθερμία , μελάνιασμα .

Είδη εσωτερικής αιμορραγίας :
Ρινορραγία: Το θύμα μένει καθιστό , το κεφάλι ελαφρά σκυμμένο , πιέζω με τα δυο δάκτυλα ακριβώς κάτω από το κοκαλάκι της μύτης, εμποτίζω μια γάζα με οξυζενέ (είναι αιμοστατικό) και την βάζω (σφικτά) μέσα στο ρουθούνι. Βάζω πάγο (πάντα τυλιγμένο σε ύφασμα) στον αυχένα η στο μέτωπο.
Την γάζα την αφήνω το πολύ 24 ώρες. Απομακρύνω σιγά και απαλά
για να μην ξανανοίξει. Αν δεν μπορώ πάω στον γιατρό.
Οδοντορραγία: Εμποτίζω γάζα με οξυζενέ και βάζω το θύμα να την δαγκώσει.
Γαστρορραγία: Συνήθως βγαίνει αίμα σκούρο από το στόμα (αιματέμεση)
η τα κόπρανα (εχουν χρώμα μαύρο). Το θύμα ξαπλώνει , δεν τρωει , δεν πίνει , κρατιέται ζεστό , (και μεταφέρεται σε γιατρό κατά την διάρκεια αυτών των ενεργειών), τοποθετούμε πάγο(με ύφασμα) και αφού βάζουμε ταλκ στο δέρμα του στομάχου , εφαρμόζουμε τον πάγο επάνω του.
Αιμόπτυση: Προέρχεται από αιμορραγία στους πνεύμονες και εκδηλώνεται με βήχα. Το θύμα μένει σε καθιστή θέση για διευκόλυνση της αναπνοής . Δεν τρωει , δεν πίνει , μεταφέρεται σε νοσοκομείο.
Εγκεφαλική: Το θύμα μένει σε ημικαθιστή θέση. Δεν τρωει , δεν πίνει . Βάζουμε ψυχρές κομπρέσες στο κεφάλι. Αν φορά μασέλα την απομακρύνω αμέσως για να μην προκαλέσει πνιγμό. Χρειάζεται άμεση μεταφορά σε νοσοκομείο.
Γυναικολογική: Το θύμα κάθεται σε ημικαθιστή θέση , αλλά με τα γόνατα λυγισμένα για να συμπιέζονται τα εσωτερικά όργανα. Πίνει άφθονα υγρά(Είναι η μοναδική περίπτωση που δίνουμε υγρά σε αιμορραγία).
Βάζουμε πάγο ΜΟΝΟ σε εξαιρετική ανάγκη , γιατι δημιουργεί σοβαρά προβλήματα μετά.
Κοιλιακή:Το θύμα κάθεται σε ημικαθιστή θέση με λυγισμένα τα γόνατα.
Δεν δίνω τροφή η υγρά. Αμέσως πάω σε γιατρό.

ΜΟΛΥΝΣΕΙΣ
•Πλύσιμο της πληγής με τρεχούμενο νερό η φυσιολογικό ορό
•Χύνω στην πληγή οξυζενέ από ψηλά
•Σκουπίζω με αποστειρωμένη γάζα (την πιάνω από μια άκρη) με μια κίνηση και την πετάω.
•Εμποτίζω άλλη γάζα με betadin, η mercurochrome και εφαρμόζω στην πληγή με μια κίνηση στο κέντρο και μια κίνηση στην περιφέρεια της πληγής. Δεν πασαλείβω , απλά ακουμπάω την πληγή.
•Δένω το τραύμα με γάζα η τραυμαπλάστ
•Παρακινώ το θύμα να κάνει αντιτετανικό ορό (η ανανέωση του αντιτετανικού εμβολίου που γίνεται κάθε 10 χρόνια).
Ο Τέτανος επωάζεται σε 1/3 εβδομάδες . Αν δεν τον προλάβουμε η κατάσταση είναι πολύ επικίνδυνη. Τα συμπτώματα είναι διέγερση , σπασμοί , γέλιο χωρίς λόγο , το σώμα κυρτώνεται και σε μεταγενέστερο στάδιο αρχίζουν να παραλύουν τα αναπνευστικά όργανα , οδηγώντας το θύμα στο μοιραίο.

ΔΑΓΚΩΜΑΤΑ / ΤΣΙΜΠΗΜΑΤΑ ΖΩΩΝ, ΔΑΓΚΩΜΑ ΣΚΥΛΟΥ , ΓΑΤΑΣ ΚΛΠ
Λύσσα: Μεταδίδεται από θηλαστικά ζώα , όταν έλθει σ’επαφή το σάλιο του ζώου με το αίμα του θύματος. Το μικρόβιο αναπτύσσεται στον εγκέφαλο. Έχει περίοδο επώασης 20-40 μέρες. Κυρίως μπορεί να υπάρξει στα σκυλιά , γάτες, ποντίκια, νυκτερίδες.
Τα στάδια της Λύσσας είναι τα εξής:
1. Εισβολή (κόκκινα μάτια , τρέχουν πολλά σάλια, έντονη δίψα, το ζώο δαγκώνει ότι βρει (διαστροφή ορέξεως), ο άνθρωπος έχει βουλιμία.
2. Σπασμοί
3. Παραλύσεις
Αντιλυσσική θεραπεία πρέπει να γίνει προτού αρχίσουν τα συμπτώματα. Αν εμφανιστούν τα συμπτώματα το θύμα είναι καταδικασμένο.
Πρέπει να γίνεται από ειδικό (Λυσσιατρείο : Ιερά Οδός έναντι Γεωπονικής) και γίνεται όταν:
-Το ζώο έχει λύσσα
-Όταν δεν βρεθεί το ζώο που έχει δαγκώσει κάποιον
-Όταν το δάγκωμα είναι στο κεφάλι
Όσον αφορά το τραύμα του δαγκώματος , το περιποιούμεθα όπως όλα τα κοινά τραύματα.

ΔΑΓΚΩΜΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΟΥΣ ΦΙΔΙΟΥ
Δηλητηριώδη φίδια στην Ελλάδα είναι η οχιά και ο αστρίτης.
Διακρίνονται από το σκούρο χρώμα τους και τα ζιγκ ζαγκ στην πλάτη τους.
Έχουν αμυγδαλωτά μάτια (όχι στρογγυλά όπως τα άλλα φίδια) γιατί κάτω από τα μάτια τους είναι ο σάκος με το δηλητήριο.
Εχουν δυο μακριά δόντια (σκυλόδοντα) και το σημάδι στο δέρμα από το δάγκωμά τους αφήνει δυο αμυδρά σημαδάκια (σαν κοκκινίλες).
Αν ένα δηλητηριώδες φίδι δαγκώσει δυο άτομα , το δεύτερο άτομο δεν κινδυνεύει διότι το πρώτο έχει φάει όλο το δηλητήριο του φιδιού (το φίδι για να ξαναπαράγει δηλητήριο θέλει 2-3 ώρες)
Συμπτώματα: Πόνος , γρήγορο πρήξιμο (είναι ενδεικτικό σύμπτωμα), μελάνιασμα, ζαλάδες , χλόμιασμα κούραση , σοκ.
Θεραπεία: Παραμένω ψύχραιμος και ακίνητος (!!)
Τοποθετώ το δαγκωμένο μέλος χαμηλά (κάτω από το ύψος της καρδιάς).
Σφίγγω όπως στα τραύματα (με το χέρι) για να καθυστερήσω την ροή του αίματος.
Εφαρμόζω την ειδική σύριγγα με την βεντούζα που έχω στο φαρμακείο.
Ζητάω ΑΜΕΣΩΣ Ιατρική βοήθεια.
Αν δεν μπορώ να φτάσω σε γιατρό μέσα σε μισή ώρα από το δάγκωμα δένω πιο πάνω από το πρήξιμο ένα ύφασμα , κάνω κόμπο περνάω από επάνω κάποιο ξύλο , κάνω επάνω από αυτό κι άλλο κόμπο και περιστρέφω σφίγγοντας ΜΟΝΟ μέχρι να περνάει το μικρό μου δάκτυλο μεταξύ δέρματος και υφάσματος (ΜΟΝΟ ΤΟΣΟ ,ΟΧΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ). Δεν χορηγώ οινοπνευματώδη!!!

ΔΑΓΚΩΜΑ ΣΚΟΡΠΙΟΥ
Οι σκορπιοί είναι ξανθοί και μαύροι. Οι μαύροι είναι οι επικίνδυνοι.
Το τσίμπημά του προκαλεί φοβερό πόνο, πρήξιμο, μελάνιασμα και αν το θύμα είναι αλλεργικό παθαίνει σοκ και μπορεί να πεθάνει.
Θεραπεία: Απομακρύνω το κεντρί αν έχει μείνει μέσα.
Βάζω υγρή αμμωνία η αντισταμινικό (μπορεί αν δεν εχω να βάλω και γάλα συκιάς). Βάζω κρύα επιθέματα η και πάγο. Δίνω στο θύμα ξυνό ρόφημα(νερό με λεμόνι κλπ).Δίνω παυσίπονο. Πάω στον γιατρό.

ΔΑΓΚΩΜΑ ΜΕΛΙΣΣΑΣ / ΣΦΗΚΑΣ
Προκαλεί πόνο , φαγούρα , τοπικό πρήξιμο.
Βγάζω το κεντρί αν εχει μείνει μεσα.
Βάζω αμμωνία η αντισταμινικό (η και ξύδι)
Με ένα μεταλλικό αντικείμενο (βέρα , νόμισμα σταυρό κλπ) περνάω επάνω από το δάγκωμα σφικτά πολλές φορές (για να σπάσω το κεντρί που είναι μέσα για να σταματήσει να ρίχνει δηλητήριο).
Αν το θύμα είναι αλλεργικό στις μέλισσες τρέχω αμέσως στον γιατρό !!!
Ο αλλεργικός πρέπει να εχει μαζί του πάντα τα φάρμακα που του εχει δώσει ο γιατρός του. Συνήθως ο γιατρός δίνει κορτιζόνη (για να καθυστερήσει τα συμπτώματα) και αδρεναλίνη για να θεραπεύσει.

ΔΑΓΚΩΜΑ ΨΑΡΙΩΝ

Τα επικίνδυνα είναι ο σκορπιός και η δράκαινα. Εχουν τα δηλητηριώδη αγκάθια , κυρίως στην πλάτη τους.
Θεραπεία: Βγάζω τα αγκάθια αν είναι μέσα στο δέρμα. Βάζω αμμωνία η αντισταμινική αλοιφή .Πάω στον γιατρό. Αν η κατάσταση είναι σοβαρή , σφίγγω πάνω από το πρήξιμο.

ΤΣΙΜΠΗΜΑ ΤΣΟΥΧΤΡΑΣ
Κάνω μασάζ με άμμο θαλάσσης για να αποκολληθούν τα πλοκαμάκια που εχουν μείνει επάνω στο δέρμα. Βάζω οινόπνευμα για γρήγορη ανακούφιση.

ΕΓΚΑΥΜΑΤΑ


Ανάλογα με το βάθος τους χωρίζονται σε:
1.Επιφανειακά (1ου βαθμού) που εχουν βλάψει μόνο δέρμα.
2.Ενδιάμεσα (2ου βαθμού) που βλάπτουν ολο το στρώμα του δέρματος .
Δημιουργούν φουσκάλες. Όταν επουλωθούν αφήνουν μια κηλίδα στο δέρμα (καφετιά).
3.Τμηματική απανθράκωση (3ου βαθμού).Το έγκαυμα έχει περάσει όλα τα στρώματα (δέρμα ,λίπος , μυς , μέχρι και οστά). Το θύμα δεν νοιώθει δυνατό πόνο γιατι εχουν καεί και οι απολήξεις των νεύρων. Η περιοχή είναι γκριζόμαυρη. Όταν επουλωθεί αφήνει σοβαρές παραμορφώσεις.

Η σοβαρότητα του εγκαύματος προσδιορίζεται από την έκτασή του και όχι τόσο από το βάθος του.
Αν καλύπτει 20% του σώματος θεωρείται επικίνδυνο και χρειάζεται νοσοκομείο.
Αν καλύπτει 30-50% του σώματος τότε είναι μάλλον θανάσιμο.
Για να δω το ποσοστό έκτασης χρησιμοποιώ τον κατωτέρω κανόνα:
Στους ενήλικες : 9% κεφάλι, 9% κάθε χέρι η πόδι , 9% εμπρός κορμός , 9% πίσω κορμός , 9% εμπρός λεκάνη , 9% πίσω λεκάνη , 1% γεννητικά όργανα (κυρίως στους άνδρες)
Στα βρέφη: 18% κεφάλι , 9% κάθε χέρι , 18% στήθος / πλάτη , 14% κάθε πόδι , 18% λεκάνη.
Επομένως , η σοβαρότητα του εγκαύματος κρίνεται από :
Την έκταση (1οςπαραγων) , Το βάθος (2ος παράγων) , Την εντόπιση (που βρίσκεται το έγκαυμα και τι όργανα έχει βλάψει) , Τη ηλικία του θύματος (βρέφος , ηλικιωμένος , διαβητικός κλπ).

Θεραπείες

Σε έγκαυμα μικρής έκτασης , τρεχούμενο δροσερό νερό. Αν μπορώ βυθίζω το μέλος μέσα στο νερό για 10-15 λεπτά. Αν δεν μπορώ , βάζω δροσερή κομπρέσα και την αλλάζω κάθε 1-2 λεπτά.
Αφαιρώ ότι σφίγγει (ρολόγια βέρες κλπ)
Αλείβω με Μπεταντιν η αλοιφή για εγκαύματα.

Σε εκτεταμένο έγκαυμα , αφαιρώ τα ρούχα αμέσως . Αν εχουν κολλήσει στο έγκαυμα , τότε κόβω με ψαλίδι το κολλημένο ρούχο και αφήνω το κολλημένο επάνω. Βάζω κομπρέσες με νερό ανακατεμένο με σόδα φαγητού. Τυλίγω το θύμα με κουβέρτα γιατί οπωσδήποτε κρυώνει. Δεν του δίνω φαΐ η υγρό .
Αν το νοσοκομείο απέχει πάνω από 2-3 ώρες κατά την μεταφορά τον δυναμώνω με λίγες γουλιές από νερό (2 ποτήρια ποσότητα μαζί με μισή κουταλιά αλάτι και μισή κουταλιά σόδα φαγητού.
Αν υπάρχουν φουσκάλες , δεν τις σπάω. Αν πρέπει να τις σπάσω γιατί ενοχλούν , τρυπάω με σύριγγα την βάση της φουσκάλας.


Αν κάποιος καίγεται , για να τον σβήσω , τον τυλίγω σφικτά με ρούχα / κουβέρτες κλπ. Αν δεν έχω ρούχα τον κουτρουβαλιαζω .

Αν εγκλωβιστεί κάποιος σε φωτιά , για να τον μεταφέρω μακριά :
Καλύπτω το στόμα και την μύτη με πανί.
Νοιώθω με την ανάστροφη της παλάμης αν η πόρτα που θα ανοίξω είναι ζεστή (οπότε εχει φωτιά από πίσω)
Προχωρώ πάντα κατά μήκος του τοίχου ψηλαφώντας με την ανάστροφη της παλάμης τον τοίχο για καλώδια κλπ(για να αποφύγω την ηλεκτροπληξία)
Προχωρώ όσο πιο σκυφτός μπορώ.
Συνήθως το θύμα θα βρίσκεται κάτω από έπιπλα (κρεβάτια , τραπέζια, μέσα σε ντουλάπες κλπ)
Το βάζω να πλέξη τα χέρια του στο σβέρκο μου και το ΣΕΡΝΩ έξω (δεν το σηκώνω ποτέ). Αν είναι αναίσθητο , προσπαθώ να του δέσω τα χέρια και ακολουθώ την προηγούμενη διαδικασία
Όταν βγάλω έξω το θύμα , κάνω έλεγχο αναπνοής , σφυγμού κλπ
Μεταφέρω αμέσως σε νοσοκομείο.

Ηλίαση
Είναι η βλάβη που παθαίνουμε στους μύες του σβέρκου , από παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο.
Προκαλεί πονοκέφαλο , κόπωση , ναυτία , τάση προς εμετό , πυρετό , απώλεια αισθήσεων. Το δέρμα είναι κατακόκκινο και ζεστό (ακόμη και στο τριχωτό της κεφαλής).
Βάζω το θύμα σε σκιερό μέρος και σε ημικαθιστή θέση. Του βγάζω τα ρούχα. Βάζω κρύες κομπρέσες. Χορηγώ υγρά (αν έχει τις αισθήσεις του).
Αποφεύγω την ηλίαση αν βάζω το τζόκεϊ ανάποδα με το γείσο να προφυλάσσει το σβέρκο.

Θερμοπληξία
Χαλάει το σύστημα εφίδρωσης (κυρίως σε θερμοκρασίες καύσωνα - άνω των 40 βαθμών). Ο ιδρώτας δεν εξατμίζεται και η εσωτερική θερμοκρασία ανεβαίνει.
Προξενεί , αδυναμία , πονοκέφαλο , ζάλη, ναυτία , ανησυχία , μεγάλο πυρετό, ζεστό δέρμα και ξηρό , γρήγορο σφυγμό και σε ορισμένες περιπτώσεις κώμα.
Βάζω το θύμα σε ημικαθιστή θέση , αφαιρώ τα ρούχα του , το βάζω σε σκιερό μέρος , δημιουργώ ρεύμα αέρα , χορηγώ υγρά , ζητώ ιατρική βοήθεια.
Προλαμβάνω την θερμοπληξία ως εξής:
Αποφυγή κούρασης σε συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας
Πίνω πολλά υγρά (νερό με αλάτι , απαγορεύεται το λεμόνι)
Όχι οινοπνευματώδη. Παραμονή σε δροσερό περιβάλλον
Φυλάγομαι από λοιμώξεις -κρυολογήματα. Συνεννοούμαι με τον γιατρό μου για να μειώσω κάποια φάρμακα που ίσως περνώ.
Έχω πάντα μαζί τη κάρτα υγείας (αν έχω χρόνιο νόσημα)
Τρωω ελαφρά και πολλά γεύματα (λαχανικά φρούτα , όχι λάδια και λίπη)
Δεν κάνω πολύωρα ταξίδια. Κάνω πολλά χλιαρά ντους. Φοράω γυαλιά ηλίου.

ΔΙΑΣΤΡΕΜΜΑ
Είναι η προσωρινή μετατόπιση οστού.
Συμπτώματα: Πόνος , πρήξιμο , μελάνιασμα (εκχύμωση), λίγη δυσκολία στην κίνηση.
Πρώτες Βοήθειες:
-Βάζω ψυχρά επιθέματα ΑΜΕΣΩΣ , για 10-20 λεπτά ( και τα επαναλαμβάνω κάθε 1 ώρα μέσα στο 1ο 24ωρο)
-Ακινησία
-Δένω (αν είναι δάκτυλο δένω με λευκοπλαστ 2-3 δάκτυλα μαζί)
-Ανάρτηση μέλους (αν είναι χέρι το ανυψώνω και το κρεμάω. Αν είναι πόδι το τοποθετώ σε μαξιλάρι)
-Δίνω παυσίπονο
-Πάω για ακτινολογικό έλεγχο

Εξάρθρωση (Βγάλσιμο)

Το κόκαλο φεύγει από την θέση του, οι σύνδεσμοι σπάνε.
Συμπτώματα: Δυνατός πόνος , εμφανής παραμόρφωση, έλλειψη ικανότητας κίνησης, πρήξιμο, μελάνιασμα
Πρώτες βοήθειες:
-Ψυχρά επιθέματα
-Ακινησία με νάρθηκα (στην θέση που έχουν μείνει τα οστά. Δεν προσπαθώ να τα βάλω στην θέση τους)
-Αναπαυτική θέση στο πάσχον μέλος
-Παυσίπονο
-Ιατρική Βοήθεια


ΚΑΤΑΓΜΑ

Λύση της συνεχείας του οστού
Διακρίνονται σε:
1. Ατελή η ρωγμώδη κατάγματα (ράγισμα) Όταν απλά έχει σπάσει το κόκαλο χωρίς να έχουν μετακινηθεί τα κομμάτια).
2. Τέλεια η απλά κατάγματα (Όταν τα δυο κομμάτια έχουν απομακρυνθεί μεταξύ τους , αλλά παραμένουν στην “ίδια ευθεία”).
3. Ανοιχτά η επιπεπλεγμένα κατάγματα (Όταν τα δυο κομμάτια σχηματίσουν γωνία . Σ’ αυτήν την περίπτωση πιθανόν έχουμε και σκίσιμο του δέρματος)
4. Συντριπτικά κατάγματα (Όταν το κόκαλο έχει γίνει πολλά κομμάτια)

Το κάταγμα στο μηριαίο οστούν είναι επικίνδυνο γιατί το άτομο κινδυνεύει από σπάσιμο αρτηρίας και εσωτερική αιμορραγία. Σ’ αυτήν την περίπτωση πάμε το θύμα ΑΜΕΣΩΣ σε νοσοκομείο.

Συμπτώματα:
Πόνος δυνατός (αρχίζει συνήθως μετά από 10 λεπτά , ίσως και αργότερα)
Πρήξιμο (ίσως και μελάνιασμα),Παραμόρφωση, Παρά φύση κίνηση, τριγμός κατά την εξέταση του μέλους.


Πρώτες Βοήθειες:
Βγάζω αμέσως δακτυλίδια , ρολόγια κλπ που μπορεί να σφίγγουν.
Βάζω ψυχρά επιθέματα
Ακινητοποιώ με νάρθηκα
Βάζω το μέλος σε βολική θέση

Ο νάρθηκας πρέπει να είναι σκληρός (εδώ δεν μας κάνει τυλιγμένο περιοδικό) και πρέπει να είναι αρκετά μακρύς ώστε να φτάνει τις αρθρώσεις πάνω και κάτω από το κάταγμα.
Αν δεν έχω νάρθηκα σε περίπτωση ποδιού , δένω το πάσχον πόδι επάνω στο γερό (ώστε να χρησιμοποιήσω το γερό πόδι ως νάρθηκα).
Σε περίπτωση χεριού , δένω το χέρι επάνω στο σώμα (το σώμα παίζει τον ρόλο του νάρθηκα).

Σε περίπτωση μεγάλης αιμορραγίας φροντίζω ΠΡΩΤΑ την αιμορραγία !!!

Κάταγμα κρανίου

Εδώ ο χρόνος μας πιέζει πολύ
Συμπτώματα:
Σημεία τραυματισμού ( τραύμα, εξόγκωμα , βαθούλωμα κλπ)
Πονοκέφαλος , ζαλάδα , εμετός
Τρέχει υγρό από μύτη η αυτί (εδώ έχουμε πολύ μεγάλο κίνδυνο!!!)
Διαταραχές λόγου
Οι κόρες των ματιών δεν έχουν το ίδιο μέγεθος μεταξύ τους
Στο ασπράδι των ματιών εμφανίζονται σημάδια αίματος.
Απώλεια συνείδησης
Διαταραχές σφυγμού/αναπνοής
Σπασμοί / παράλυσης

Πρώτες Βοήθειες:
ΑΜΕΣΗ μεταφορά σε νοσοκομείο (με φορείο).Το άτομο πρέπει να μένει απόλυτα ακίνητο !!!!

Διάσειση
Τράνταγμα του εγκεφάλου


Συμπτώματα:
Απώλεια αισθήσεων (συνήθως σύντομη)
Αστάθεια βαδίσματος
Αμνησία (συνήθως το θύμα δεν μπορεί να περιγράψει πως έγινε το ατύχημα)
Υπνηλία
Ωχρότητα , ναυτία , εμετός (αν κάνει εμετό θέλει προσοχή)

Πρώτες Βοήθειες:
α. Αν δεν έχει χάσει τις αισθήσεις του:
Ακινησία , έλεγχος αναπνοής /σφυγμών , έλεγχος επιπέδου ανταπόκρισης σε απλές ερωτήσεις που κάνουμε κάθε 10 λεπτά.

β. Αν έχει χάσει τις αισθήσεις του:
Διατήρηση ανοιχτών των αεροφόρων οδών.
Θέση ανάνηψης και αμέσως ιατρική βοήθεια

Γενικώς στην διάσειση , το θύμα δεν πρέπει να κοιμάται πολλές ώρες (κάθε 2 ώρες το ξυπνάμε και του κάνουμε απλές ερωτήσεις).
Το πρώτο 24 όρο θέλει ελαφρά διατροφή και αποφυγή κούρασης.


Κατάγματα σπονδυλικής στήλης
Συμπτώματα:

Πόνος , παραμόρφωση, το θύμα αισθάνεται ότι είναι κομμένο στα δυο.
Αν εχει τραυματισθεί ο νωτιαίος μυελός το θύμα έχει απώλεια αισθητικότητας και κινητικότητας .
Αν το χτύπημα είναι στον αυχένα το θύμα έχει παράλυση (παραπληγία / τετραπληγία).

Πρώτες Βοήθειες:
Πλήρης ακινησία (εδώ δεν μας πιέζει ο χρόνος , άρα μπορούμε να περιμένουμε το ασθενοφόρο).
Του μιλάμε συνεχώς και ελέγχουμε σφυγμό.
Ελέγχουμε αν χάνει αίμα από πουθενά.
Ψηλαφούμε ελαφρά από το κεφάλι μέχρι κάτω για να δούμε αν έχει εμφανή συμπτώματα κατάγματος.
ΔΕΝ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΤΟ ΚΡΑΝΟΣ !!!!
Για να τοποθετήσουμε το θύμα σε φορείο χρειαζόμαστε τουλάχιστον 3 ανθρώπους . Ο ένας πάει πάνω από το κεφάλι και με τις παλάμες στις ωμοπλάτες του θύματος στηρίζει με τα μπράτσα του το κεφάλι , ώστε να μην μετακινείται κατά την τοποθέτηση στο φορείο. Οι άλλοι πάνε από το πλάι και βάζουν τα χέρια τους κάτω από το σώμα , ο ένας στο ύψος της πλάτης , ο άλλος στο ύψος των γοφών και ο τρίτος κάτω από τα πόδια. Σηκώνουμε όλοι ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ και τον τοποθετούμε στο φορείο.
Αν το θύμα χάνει υγρό από το αυτί , τον γέρνω (όλον μαζί) ελαφρά προς το αυτί που χάνει , ώστε να τρέχει το υγρό και να μην κάνει θρόμβο στον εγκέφαλο.
Αν δεν φορά κράνος , του βάζω πανιά, κουβέρτες , τσάντες κλπ γύρω γύρω από το κεφάλι του, προσπαθώντας να ακινητοποιήσω όσο μπορώ το κεφάλι.

Για την σπονδυλική στήλη , βάζω πανιά , στουπιά κλπ στα κενά (εκεί που η σπ. στήλη κάνει καμπύλες , όπως αυχένας μέση κλπ) για να ακινητοποιήσω την σπ. στήλη και δένω τα πόδια του θύματος.
Γενικά κάνω οτιδήποτε χρειαστεί για να κρατήσω το θύμα ακίνητο.

Αν δεν είναι πεσμένο ανάσκελα , τον βάζω στο φορείο στην στάση που τον έχω βρει. Αν είναι μπρούμυτα τον βάζω όπως είναι στο φορείο.
Αν είναι πεσμένος στο πλάι , βάζω το φορείο δίπλα του (κολλητά στην πλάτη του) και πάντοτε με βοήθεια τρίτων τον γυρίζω σιγά , έτσι ώστε να βρεθεί επάνω στο φορείο ανάσκελα.


Κάταγμα Λεκάνης:
Συμπτώματα:
πόνος , αστάθεια βαδίσματος

Πρώτε Βοήθειες:
Ακινησία
Για να τον βάλω σε φορείο του περνάω σεντόνι/ κουβέρτα κλπ κάτω από την λεκάνη και τα γόνατα και τον φασκιώνω.
Αν δεν έχω σεντόνι κλπ του περνάω πολλές λουρίδες υφάσματος (η μια δίπλα στην άλλη) και τις δένω.
Ακινητοποιώ τα πόδια δένοντας τους αστραγάλους (κάνω “οχτάρια” ανάμεσα στους αστραγάλους.
Βάζω σεντόνι, κουβέρτα κλπ ανάμεσα στους μηρούς.

Κάταγμα πλευρών
Συμπτώματα:
Πόνος , βήχας , ακανόνιστη αναπνοή
Πρώτες Βοήθειες: Ακινησία , μεταφορά σε νοσοκομείο.

ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΕΙΣ

Στις δηλητηριάσεις ο παράγων επιδείνωσης είναι ο χρόνος !!!

Ένα τοξικό υλικό :
Μπορούμε να το φαμε η να το πιούμε , να το αναπνεύσουμε , να εισχωρήσει από το δέρμα (γεωργοί κυρίως), να εισχωρήσει με ένεση η κλύσμα.

Παράγοντες που καθορίζουν την σοβαρότητα της δηλητηρίασης:
1.Ποσότητα δηλητηρίου
2.Τοξικότητα
3.Πόση ώρα έχει μείνει στον οργανισμό
4.Αν το θύμα είχε άδειο στομάχι
5.Ιδιοσυγκρασία του ατόμου

Δηλητηρίαση από το πεπτικό σύστημα:
Συμπτώματα:
Ειδικά (αν πχ εχει πάρει υπνωτικά τότε κοιμάται)
Γενικά (πυρετός , ωχρότητα κλπ)

Πρώτες Βοήθειες:
Α’Φάση: Δίνω εμετικό (ipecavom) δυο φιαλίδια και σε 20 λεπτά αν δεν κάνει εμετό του δίνω και τρίτο. Αν δεν έχω εμετικό βάζω το δάκτυλο η κουτάλι στην βάση της γλώσσας (προσοχή μην με δαγκώσει). Μπορώ να προκαλέσω εμετό δίνοντας του επίσης ένα ποτήρι χλιαρό νερό (αν έχω διαλύω και λίγη μουστάρδα)
Β’Φάση: Όταν κάνει εμετό , τότε του δίνω καρβουνάκια πολλά , διαλυμένα σε νερό. Αν δεν έχω καρβουνάκια του δίνω γάλα , γιαούρτι η ασπράδι αυγού, η ακόμη και ψωμί η φρυγανιά.

Καλώ το κέντρο δηλητηριάσεων ( 01 - 7793777)
Αν το φάρμακο είναι καυστικό , το θύμα εμφανίζει πληγές , εγκαύματα στα χείλη και στην γλώσσα , εχει έντονους πόνους και συμπτώματα σοκ.
Εδώ δεν προκαλώ εμετό. Του δίνω γάλα σε μικρές γουλιές και καλώ το κέντρο δηλητηριάσεων. ΓΕΝΙΚΑ ΣΕ ΚΩΜΑ Η ΣΠΑΣΜΟΥΣ , ΔΕΝ ΠΡΟΚΑΛΩ ΕΜΕΤΟ.

Στις περιπτώσεις δηλητηριάσεων :
α. Προκαλώ εμετό , σε περιπτώσεις φαρμάκων , ναρκωτικών , δηλητηριωδών φυτών , αλλοιωμένων τροφών , οινοπνεύματος , καλλυντικών , αποσμητικών,
γεωργικών φαρμάκων , μελανιού , ναφθαλίνης , σπίρτου, βερνικιού νυχιών η ασετόν, άρωμα , οξυζενέ , ποντικοφάρμακο, αντηλιακή λοσιόν κλπ
β. Δεν προκαλώ εμετό , σε περιπτώσεις οξέων , αλκαλίων , αμμωνίας , λευκαντικών , απορρυπαντικών ,καυστικής σόδας, καθαριστικά φούρνων η μετάλλων, αντιοξειδωτικών , ασβέστη , πετρελαιοειδών ,παρκετίνων, στιλβωτικών , βενζίνης ,πετρελαίου, διαλυτικού λαδομπογιάς , υγρού για αναπτήρες κλπ


Δηλητηρίαση από οινόπνευμα
Προκαλώ εμετό.
Δεν βγάζω τον μεθυσμένο έξω στο κρύο γιατί θα πάθη υποθερμία .
Του δίνω να φάει γλυκό ( η να πιει ζαχαρόνερο κλπ)
Αν εχει κάνει εμετό δεν του δίνω πικρό καφέ
Πικρός καφές χορηγείται αν ΔΕΝ εχει κάνει εμετό.
Αν λιποθυμήσει τον βάζω ανάσκελα , με ανοιχτές τις αεροφόρους οδούς και τον πάω γρήγορα σε νοσοκομείο.


Ως πρόληψη , αν πάω για ποτό , τρωω καλά και πίνω πριν ένα γάλα η τρωω ένα γιαούρτι.


Τροφική δηλητηρίαση:
Προκαλείται από ουσίες που παίρνουμε από τροφές που τις περιέχουν από τη φύση τους (Μανιτάρια , οστρακοειδή, πρασινισμένη πατάτα, πικρά αμύγδαλα - όλα αυτά υπό προϋποθέσεις βεβαίως).

Συμπτώματα:
Κοιλόπονος, πονοκέφαλος, ιδρώτας , εμετός, διάρροια, εξάντληση και σε ορισμένες περιπτώσεις πυρετός που δεν υποχωρεί (περίπτωση σαλμονέλας).

Πρώτες Βοήθειες:
Προκαλώ εμετό (αν δεν εχει ήδη κάνει εμετό το θύμα). Αν έχει αρχίσει να κάνει εμετό , δεν κάνω τίποτε μέχρι να σταματήσει.
Αν εχει διάρροιες του δίνουμε λαπά με λεμόνι , τσάι με λεμόνι , καρβουνάκι , ξεθυμασμένη Κόκα Κόλα, πατάτα, καρότο η καροτόζουμο , μπανάνα , μήλο , αχλάδι.
Στα μικρά παιδιά , αφού κάνουν εμετό , τους δίνουμε Almora , ξεθυμασμένη Κόκα Κόλα , τσάι, ρυζόνερο, λίγη μπανάνα κλπ

Αν το θύμα έχει φάει τσιγάρο (καπνό) , είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για την ζωή του (κυρίως στα μικρά παιδιά). Θέλει άμεση μεταφορά σε νοσοκομείο για συνεχείς πλύσεις στομάχου.

Δηλητηρίαση προκαλείται και από κουκιά , σε μια ορισμένη κατηγορία ανθρώπων (3-4%) που τους λείπει το ένζυμο G6PD γιατί τα κουκιά τους καταστρέφουν μαζικά τα ερυθρά αιμοσφαίρια. Σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και η μυρωδιά η απλή επαφή με κουκιά δημιουργεί κάποιες ανωμαλίες.
Τα ιδια αποτελέσματα (σε αυτά τα άτομα) , προκαλεί και οι ασπιρίνη, το χρώμα ανιλίνης , η ναφθαλίνη κλπ.
Χρειάζεται ΑΜΕΣΗ μεταφορά σε νοσοκομείο (όπου θα γίνει μετάγγιση αίματος).

Άλλη μορφή δηλητηρίασης είναι και η αλλαντίαση που είναι θανατηφόρα σε ποσοστό περίπου 50%.
Προκαλείται κυρίως από αλλοιωμένα αλλαντικά (ανοιχτές κονσέρβες που εχουν μείνει σε υψηλή θερμοκρασία για κάποιες ώρες, η από κονσέρβες που δεν είναι αεροστεγώς κλεισμένες). Το μικρόβιο δεν αναπτύσσεται σε παστά η καπνιστά.
Συμπτώματα : Ιδια με της τροφικής δηλητηρίασης , και επιπρόσθετα το θύμα βλέπει διπλά , βραχνιάζει , δεν καταπίνει εύκολα.
Τα συμπτώματα εμφανίζονται μέσα σε 8 - 36 ώρες από την κατανάλωση.

Πρώτες Βοήθειες: Δίνω ενεργώ άνθρακα και μεταφέρω ΑΜΕΣΑ σε νοσοκομείο.

ΚΑΡΔΙΑΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ
Η καρδιά αποτελείται από 4 διαμερίσματα . Τα δυο επάνω είναι οι κόλποι και τα δυο κάτω είναι οι κοιλίες. Καθε κόλπος συνδέεται με τις κοιλίες με βαλβίδες (μιτροειδής για αριστερά , μηνοειδής για δεξιά).
Στον αριστερό κόλπο μπαίνει αίμα και βγαίνει από την αρ. Κοιλία στην αορτή και πάει στο σώμα (μεγάλη κυκλοφορία). Το αίμα αυτό αφού κυκλοφορήσει , μπαίνει στον δεξιό κόλπο και βγαίνει από την δεξιά κοιλία , πηγαίνει στους πνεύμονες και γυρίζει στον αριστερό κόλπο (μικρή κυκλοφορία).
Η καρδιά περιβάλλεται από ένα “χιτώνα” που λέγεται μυοκάρδιο. Το μυοκάρδιο εχει πολλά αγγεία που το αιματώνουν (στεφανιαία αγγεία).
Όταν τα στεφανιαία αγγεία βουλώσουν , η δεν περνά αρκετό αίμα , τότε μέρος του μυοκαρδίου δεν αιματώνεται και τότε έχουμε καρδιακό επεισόδιο.

Στηθάγχη
Αν γίνει σύσπαση σε στεφανιαίο αγγείο που ήδη έχει στένωση περνά λίγο αίμα ( ισχαιμία) και τότε έχουμε στηθάγχη. (επέρχεται συνήθως μετά από μεγάλη κούραση , άγχος , συγκίνηση κλπ).
Συμπτώματα: Δυνατός πόνος , σφίξιμο στην καρδιά, ο πόνος αντανακλάται στο αριστερό χέρι και μουδιάζουν τα δάκτυλα, έχουμε ιδρώτα , δύσπνοια , γκρίζο δέρμα , μελάνιασμα των χειλιών.
Πρώτες Βοήθειες: Ακινησία , ημικαθιστή θέση με μαξιλάρι στην πλάτη , τόνωση ηθικού , χαλάρωμα ρούχων , χορήγηση υπογλώσσιου (αφού είναι καρδιακός θα εχει μαζί του).
Αν σε 5-10 λεπτά δεν βελτιωθεί ο πόνος δίνω και 2ο η και 3ο υπογλώσσιο.

Έμφραγμα
Έμφραγμα έχουμε αν δεν συσπάται απλώς το αγγείο , αλλά φράζει και σταματά η κυκλοφορία του αίματος νεκρώνοντας τμήμα του μυοκαρδίου.
Το έμφραγμα δεν προκαλείται από κούραση κλπ όπως η στηθάγχη, αλλά από παθολογικά αιτία.
Συμπτώματα: Δυνατός και συσφικτικός πόνος, αντανάκλαση στο αριστερό χέρι αλλά επιπλέον πόνος και στην δεξιά ωμοπλάτη (χωρίς να μπορεί το θύμα να εντοπίσει ακριβώς που πονάει). Δύσπνοια , κρύος ιδρώτας , βάρος μεγάλο στο στομάχι, χλομάδα , λιποθυμία, διαταραχές σφυγμού, αγωνία θανάτου.
Πρώτες Βοήθειες: Ακινησία, ημικαθιστή θέση με μαξιλάρι στην πλάτη, χαλάρωμα ρούχων, τόνωση ηθικού , δίνουμε να μασήσει 1-2 ασπιρίνες (εδώ το υπογλώσσιο δεν εχει αποτέλεσμα , αλλά αν υπάρχει του δίνουμε και από αυτό).
Αν πάθει ανακοπή του κάνω ΚΑΡΠΑ (βλέπε επόμενα μαθήματα για την καρδιακή αναζωογόνηση). Μόλις υποχωρήσει λίγο ο πόνος μεταφέρω σε νοσοκομείο. Αν ακολουθήσουμε σωστά τις Π.Βοήθειες , ο πόνος συνήθως περνά σε 15 λεπτά.

ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ


Είναι η λιποθυμία (ωχρά λιποθυμία) που προκαλείται από υπερκόπωση , νευροψυχικούς παράγοντες, ασφυκτικό περιβάλλον , καιρικές συνθήκες (καύσων), φυσική κατάσταση .

Συμπτώματα:
Πριν την λιποθυμία: Ζάλη , βούισμα στα αυτιά , ναυτία , κρύος ιδρώτας, θολή όραση.
Πρώτες Βοήθειες: Καθίζουμε το άτομο σε μια καρέκλα και του πιέζουμε το κεφάλι όσο μπορούμε πιο κοντά στα γόνατα (χαμηλότερα από την καρδιά το κεφάλι) για 5-10 λεπτά.
Αν μας πιάνει λιποθυμία και δεν μπορούμε να καθίσουμε , κουνάμε πολύ έντονα και γρήγορα τα δάκτυλα των ποδιών για να βοηθήσουμε την κυκλοφορία .

Μετά την λιποθυμία:
Συμπτώματα:
Χλομάδα , αργός σφυγμός, χαμηλή πίεση, επιπόλαιη αναπνοή.
Πρώτες Βοήθειες : (είναι σημαντικό να ακολουθηθούν με την σειρά προτεραιότητας)
1. Πόδια ψηλότερα από το σώμα (Δεν δίνω χαστούκια ούτε πετάω νερό)
2. Γυρίζουμε το κεφάλι στο πλάι (για να μην πνιγεί)
3. Χαλαρώνουμε τα ρούχα, αερίζουμε τον χώρο , δίνουμε να μυρίσει οινόπνευμα η αμμωνία (προσοχή μην τα ρουφήξει)
4. Απομακρύνουμε τους περίεργους
5. Ελέγχουμε αναπνοή και σφυγμό
6. Προσέχουμε μην του γυρίσει η γλώσσα

Συνήθως το θύμα επανέρχεται σε 3-5 λεπτά. Τότε του δίνω υγρά.
Δεν τον αφήνω να σηκωθεί για περίπου 15 λεπτά.

Αν το πρόσωπο είναι κόκκινο (ερυθρή λιποθυμία) , τότε μάλλον έχουμε εγκεφαλική αιμορραγία, άρα εδώ ακολουθούμε αντίθετα βήματα , δηλαδή το κεφάλι να είναι ΨΙΛΟΤΕΡΑ , όχι χαμηλότερα.

Αν το πρόσωπο είναι μελανιασμένο ( κυανή λιποθυμία) , έχουμε ασφυξία.
Εδώ δίνουμε το φιλί της ζωής.


Αν παρά τις Πρώτες Βοήθειες το άτομο δεν συνέρχεται , τότε το βάζω σε θέση ανάνηψης , δηλαδή στο πλάι με το επάνω πόδι λυγισμένο.
Η θέση ανάνηψης εμποδίζει την γλώσσα να γυρίσει και επιτρέπει στα διάφορα υγρά (σάλια , εμετό κλπ) να τρέξουν για να μην πνίξουν το θύμα.

Σε θέση ανάνηψης βάζω το θύμα ακολουθώντας τα εξής βήματα:
Από ανάσκελα του σηκώνω το μέτωπο προς τα πίσω και τραβάω το πηγούνι προς τα έξω και επάνω (να έλθει το πηγούνι σε κάθετη θέση).
Βάζω το χέρι που είναι προς εμένα πάνω από το κεφάλι για να ανοίξει ο θώρακας και να διευκολύνει την αναπνοή.
Το άλλο χέρι το σταυρώνω δίπλα στο κεφάλι (όπως όταν το κρεμάμε σε σπάσιμο).
Πιάνω το πόδι που βρίσκεται πιο μακριά μου και γυρίζω το άτομο σε θέση ανάνηψης.


ΣΦΥΓΜΟΣ

Είναι η απήχηση του καρδιακού παλμού (συστολή , διαστολή αρτηριακών αγγείων).
Διακρίνεται σε :
1. Κανονικό η ρυθμικό σφυγμό : Παλμοί σε ίσα χρονικά διαστήματα.
2. Άρρυθμος σφυγμός (αρρυθμία): Ακανόνιστα διαστήματα μεταξύ σφυγμών.
3. Γρήγορος σφυγμός (ταχυπαλμία): Ίσα χρονικά διαστήματα , αλλά γρήγορα.
4. Βραδύς σφυγμός: Το αντίθετο της ταχυπαλμίας
5. Νηματοειδής σφυγμός: Γρήγορος , κανονικός σφυγμός, αλλά ψηλαφιέται πολύ δύσκολα (αυτό σημαίνει ότι υπάρχει αιμορραγία).

Ο σφυγμός επηρεάζεται από την ηλικία (παιδιά 80-100/λεπτό , ενήλικες άνδρες 65-75/λεπτό , ενήλικες γυναίκες 70-80/λεπτό , ηλικιωμένοι 60-65/λεπτό).
Οι αθλητές που είναι γυμνασμένοι έχουν περίπου 50 / λεπτό σε ηρεμία.
Όσο πιο ογκώδες είναι το σώμα , τόσο λιγότερους σφυγμούς έχει.

Η ψηλάφηση του σφυγμού γίνεται αν με τα 3 δάκτυλα του ενός χεριού πάρουμε την ευθεία από τον αντίχειρα μέχρι τον καρπό.
Ψηλαφούμε πάντα με τα μαξιλαράκια των δακτύλων και ποτέ με τον αντίχειρα (γιατί στον αντίχειρα υπάρχει σφυγμός και θα μπερδεύουμε τους δικούς μας σφυγμούς με του θύματος).

Σε αναίσθητο άνθρωπο τον σφυγμό τον ψηλαφούμε στην καρωτίδα μόνο (είναι δεξιά και αριστερά από το λαρύγκι).
Στα βρέφη ο σφυγμός ψηλαφιέται στο εσωτερικό του βραχίονά τους.


ΗΛΕΚΤΡΟΠΛΗΞΙΑ

Καλοί αγωγοί ηλεκτρικού ρεύματος είναι κυρίως το νερό , και τα μέταλλα.
Κακοί αγωγοί ηλεκτρικού ρεύματος είναι το ξύλο , η πορσελάνη , το καουτσούκ , ο βακελίτης, το πλαστικό , το γυαλί, το χαρτί , τα μάλλινα και βαμβακερά κλπ

Η βαρύτητα της ηλεκτροπληξίας εξαρτάται από :
Την τάση του ρεύματος , την ένταση του ρεύματος , το είδος του ρεύματος (εναλλασσόμενο η συνεχές) , τον χρόνο έκθεσης του ατόμου στο ηλεκτρικό ρεύμα και το σημείο εισόδου του ρεύματος στο σώμα.

Συμπτώματα:

Είναι άμεσα και επακόλουθα
Άμεσα συμπτώματα είναι τοπικά και γενικά
α. Άμεσα Τοπικά συμπτώματα:
έγκαυμα , ηλεκτρικό στίγμα (ένα μικρό εξόγκωμα σαν κάλος , σταχτί χρώματος).
β. Γενικά τοπικά συμπτώματα:
Σπασμοί , παραλύσεις , απώλεια αισθήσεων , έντονος πονοκέφαλος , βούισμα στα αυτιά , ναυτία , εμετός, καρδιακή αρρυθμία , ανακοπή , ασφυξία , και σε μερικές περιπτώσεις εξάρθρωσης ή και κατάγματα (είτε από το ρεύμα είτε από το πέσιμο).

Τα επακόλουθα συμπτώματα εμφανίζονται αργότερα και είναι νευροψυχικές διαταραχές , δημιουργία καταρράκτη στα μάτια , νεφρικά προβλήματα (ακόμη και ανεπάρκεια).

Πρώτες Βοήθειες:
Κλείνουμε την παροχή του ρεύματος (γενικός διακόπτης) πριν πλησιάσουμε το θύμα. Αν δεν ξέρουμε που είναι η δεν μπορούμε να κλείσουμε το ρεύμα, χρησιμοποιούμε έναν κακό αγωγό για να απομακρύνουμε το θύμα από το ρεύμα.
Ελέγχουμε την αναπνοή και τον σφυγμό του
Αν εχει λιποθυμήσει κάνω ότι και στην λιποθυμία , τον βάζουμε σε θέση ανάνηψης και μεταφέρω σε νοσοκομείο.

ΕΠΙΛΗΨΙΑ
Είναι διαταραχή της ηλεκτρικής δραστηριότητας του εγκεφάλου.
Υπάρχει η μικρή επιληψία (χωρίς λιποθυμία) και η μεγάλη επιληψία (με λιποθυμία).

Στην μικρή επιληψία: Στιγμιαία αφηρημάδα , αποπροσανατολισμός, όχι σωστός συνειρμός σκέψης.
Δεν αφήνουμε το θύμα να δράσει μόνος του , αλλά τον βοηθάμε για να μην πάθει τίποτε αφού δεν έχει έλεγχο , αλλά και γιατί μερικές φορές ακολουθεί μεγάλη επιληψία.

Στην μεγάλη επιληψία: Πονοκέφαλος , το θύμα εχει την εντύπωση ότι μυρίζει κάτι συγκεκριμένο ( αυτά τα συμπτώματα τα λένε “ επιληπτική αύρα”), στην συνέχεια εχει ακαμψία , απώλεια των αισθήσεων και σπασμούς.

Πρώτες Βοήθειες:
Προφυλάσσω το άτομο για να μην πέσει και χτυπήσει.
Του βάζω ένα λουρί η πανί διπλωμένο στο στόμα για να μην δαγκώσει η καταπιεί την γλώσσα του.
Το βάζω σε θέση ανάνηψης

Συνήθως όταν επανέλθει , το θύμα δεν θυμάται τι έγινε και έχει πονοκέφαλο.


ΥΣΤΕΡΙΑ
Ψυχονευρική νόσος που εκδηλώνεται με σωματικό τρόπο και προκαλείται από έντονα συναισθήματα (λύπη , χαρά κλπ)
Εκδηλώνεται πάντα σε χώρο με αλλά άτομα (ποτέ μόνος κάποιος δεν παθαίνει υστερία).
Το άτομο έχει επιθετικότητα , φωνάζει κλπ. Δεν χάνει τις αισθήσεις του (γενικά ο υστερικός δεν κινδυνεύει).

Ηρεμούμε το θύμα με αυστηρό και θετικό τρόπο (δεν το χτυπάμε).
Αν αυτό δεν αποδώσει πρέπει να του γίνει ηρεμιστική ένεση , η πάμε νοσοκομείο.

ΞΕΝΑ ΣΩΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΚΟΙΛΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ

1. Αν είναι το ξένο σώμα σφηνωμένο στο δέρμα βαθιά , τότε δεν το βγάζουμε. Απλά βάζουμε Μπεταντίν και γάζα και πάμε στον γιατρό.
2. Αν το ξένο σώμα είναι στο μάτι , δεν το αφαιρούμε εμείς αλλά γιατρός. Κλείνουμε και τα δυο μάτια εν τω μεταξύ. Αν είναι κάτι μικρό , τότε ρίχνουμε άφθονο νερό για να ξεπλυθεί και να φύγει. Αν το ξένο σώμα είναι στο εσωτερικό του βλεφάρου , τότε σηκώνουμε το βλέφαρο ανάποδα και απομακρύνουμε το ξένο σώμα με μια μπατονέτα.
3. Αν το ξένο σώμα είναι στην μύτη (και στα αυτιά) Κάνω το άτομο να φταρνιστεί δίνοντας του να μυρίσει πιπέρι η γαργαλώντας του την μύτη με βαμβάκι. Αν είναι σφηνωμένο τότε πρέπει να το αφαιρέσει ο γιατρός. Αν είναι στα αυτιά , βάζω χλιαρό νερό με σύριγγα (ειδικά αν είναι ζωύφιο), τότε το ζωύφιο πνίγεται και γέρνοντας το κεφάλι φεύγει νερό και ζωύφιο μαζί.
4. Αν το ξένο σώμα είναι στον λάρυγκα , προκαλούμε βήχα για να φύγει. Αν είναι σφηνωμένο μπορεί να προκαλεί ασφυξία (μελάνιασμα).
Τότε κάνω τα εξής:
α. Πάω πίσω από το άτομο και με τις παλάμες πλεγμένες του σφίγγω 4 φορές στο στομάχι. Αν δεν έχω αποτέλεσμα , επαναλαμβάνω.
β. Αν εχει λιποθυμήσει τον βάζω ανάσκελα , τον καβαλάω και πιέζω
στομάχι /πλευρά προς τα πάνω.
γ. Αν το πάθω εγώ και είμαι μόνος , βάζω την πλάτη μιας καρέκλας η κάτι αντίστοιχο και πιέζω το στομάχι μου επάνω του.
δ. Αν το άτομο είναι παχύσαρκο τότε το πιέζω πιο ψηλά (προς το στέρνο)
ε. Αν πρόκειται για μικρό παιδί (η βρέφος) το ξαπλώνω μπρούμυτα στο χέρι μου και του πιέζω την πλάτη προς τα πάνω. Ταυτόχρονα κοιτάω μήπως είναι πιο έξω το ξένο σώμα και μπορώ να το βγάλω με τα δάκτυλα.

ΑΣΦΥΞΙΑ
Κατά την ασφυξία δεν γίνεται η λειτουργία της αναπνοής.
Αναπνοή δε είναι η εισπνοή και η εκπνοή.
Κατά την εισπνοή παίρνουμε οξυγόνο γύρω στο 21% και διοξείδιο του άνθρακα σε ποσοστό 0,04%
Κατά την εκπνοή βγάζουμε οξυγόνο σε ποσοστό 16-17% και διοξείδιο του άνθρακα κατά 4%.
Επομένως στο φιλί της ζωής το θύμα παίρνει αρκετό οξυγόνο έστω κι αν εκπνέουμε μέσα του.

Φιλί της ζωής ΔΕΝ δίνουμε σε άτομο που αναπνέει , έστω και λίγο
.
Αντίθετα σε αυτόν που δεν αναπνέει καθόλου η εκπνοή μας στο φιλί της ζωής του δίνει αρκετό οξυγόνο , αλλά και το διοξείδιο του άνθρακα που περιέχει η εκπνοή μας , διεγείρει τα κατάλληλα κέντρα του εγκεφάλου του , βοηθώντας να αρχίσει ξανά να αναπνέει.
Το οξυγόνο κατά την αναπνοή , περνά από το στόμα και την μύτη στην τραχεία που χωρίζεται σε δυο βρόγχους και καταλήγει στους πνεύμονες και ειδικά στις πνευμονικές κυψελίδες για την ανταλλαγή των αερίων.

Ένας ενήλιξ παίρνει 15-16 αναπνοές το λεπτό.
Στην διαδικασία της αναπνοής βοηθούν οι μεσοπλεύριοι μυς καθώς και το διάφραγμα.

Αιτία της ασφυξίας
Τα αιτία που προκαλούν την ασφυξία είναι κεντρικά και περιφερικά.
Κεντρικά αιτία είναι αυτά που επηρεάζουν το κέντρο αναπνοής του εγκεφάλου
(π.χ. δηλητηριάσεις, ναρκωτικά, ηλεκτροπληξία, κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις)
Τα περιφερικά αιτία αφορούν στο αναπνευστικό σύστημα και χωρίζονται σε:
α.Μηχανικά (π.χ.ξενο σώμα που φράσσει τις αεροφόρους οδούς , η πτώση της γλώσσας)
β.Παθολογικά (π.χ. πρήξιμο λάρυγκος , λαρυγκίτιδα , έλλειψη επαρκούς οξυγόνου στην ατμόσφαιρα, εισπνοή δηλητηριωδών αερίων , με χειρότερη περίπτωση την εισπνοή του μονοξειδίου του άνθρακα (CO) ως και η παρεμπόδιση των αναπνευστικών κινήσεων).
Η παρεμπόδιση των αναπνευστικών κινήσεων προκαλείται είτε μηχανικά ( πίεση σε συνωστισμό , κακώσεις θώρακα κλπ) , είτε παθολογικά ( μυασθένεια, πολιομυελίτιδα κλπ)

Συμπτώματα ασφυξίας
Το άτομο δεν αναπνέει. Έχει απώλεια των αισθήσεων με μελάνιασμα που αρχίζει από τα χείλη και τα νύχια. Τα ρουθούνια είναι πολύ ανοιχτά.
Τα αγγεία του λαιμού είναι πεταμένα .

Παράγοντας επιδείνωσης στην ασφυξία είναι ο χρόνος !!


Ένα ασφυκτικό άτομο μπορεί να ζήσει 5 λεπτά (όχι παραπάνω).
Αν ξεκινήσει η τεχνητή αναπνοή 1 λεπτό από την αρχή της ασφυξίας οι πιθανότητες να επανέλθει το άτομο εντελώς είναι 98%
Αν ξεκινήσει η τ.α. σε 5 λεπτά οι αντίστοιχες πιθανότητες είναι 25% , ενώ
αν ξεκινήσει σε 10 λεπτά οι πιθανότητες είναι 1%.

Γενικώς αν ξεκινήσουμε την τ.α. από 0 έως 3λεπτά, το άτομο συνέρχεται και δεν εχει περαιτέρω βλάβες.
Αν ξεκινήσουμε από 3 έως 6 λεπτά , υπάρχουν πιθανότητες να σωθεί το άτομο , αλλά ίσως του αφήσει κάποιες βλάβες.
Αν ξεκινήσουμε από 6 έως 10 λεπτά μετά την ασφυξία, το άτομο έχει ελάχιστες πιθανότητες να σωθεί , αλλά κι αν σωθεί θα εχει εγκεφαλικές βλάβες.

Σημείωση: Δεν εχει σημασία ποτέ θα αρχίσει πάλι να αναπνέει το άτομο (μπορεί να κάνει και μισή ώρα και παραπάνω). Σημασία εχει ποτέ θα αρχίσουμε την τεχνητή αναπνοή για να δίνουμε στο θύμα έστω και λίγο αέρα.

Την αναπνοή την βλέπουμε , την ακούμε και την αισθανόμαστε
(γονατίζουμε κοντά στο θύμα και πλησιάζοντας αυτί και μάγουλο στο στόμα και την μύτη του , ακούμε την ανάσα του και αισθανόμαστε τον αέρα στο μάγουλό μας , αλλά και βλέπουμε το στήθος του να ανεβοκατεβαίνει)

Αν λοιπόν ΔΕΝ ακούμε , ΔΕΝ βλέπουμε και ΔΕΝ αισθανόμαστε την αναπνοή και ταυτόχρονα έχουμε μελάνιασμα , ΤΟΤΕ ΑΡΧΙΖΩ ΑΜΕΣΩΣ ΤΕΧΝΗΤΗ ΑΝΑΠΝΟΗ

Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος τ.α. είναι στόμα με στόμα
Τα πλεονεκτήματα αυτής της μεθόδου είναι ότι αποκαθιστά γρήγορα τα φυσιολογικά επίπεδα οξυγόνου. Ταυτόχρονα το διοξείδιο του ανθρακατης εκπνοής μας , διεγείρει το κέντρο αναπνοής στον εγκέφαλο του θύματος.
Είναι μέθοδος που γίνεται εύκολα , ακόμη και κατά την μεταφορά του θύματος σε νοσοκομείο. Τέλος επιτρέπει την είσοδο κάποιας ποσότητας αέρα , ακόμη κι αν έχουμε απόφραξη των αεροφόρων οδών.

Πως κάνουμε την τεχνητή αναπνοή:
Τραβάμε το κεφάλι από το μέτωπο , όσο πιο πίσω μπορούμε.
Τραβάμε το σαγόνι έξω και πάνω , ώστε να έρθει σε κάθετη θέση με το δάπεδο.(Αυτό βοηθά σε περίπτωση που έχει γυρίσει η γλώσσα , να επανέλθει στην θέση της)
Κλείνω την μύτη με τα δάκτυλα και ανοίγω το στόμα (όχι πολύ γύρω στο 1 δάκτυλο). Εφαρμόζω το στόμα μου επάνω στο στόμα του θύματος (χρησιμοποιώντας κάποιο πανί για ασφάλεια δική μου) και φυσάω . Αν ανεβαίνει ο θώρακας τότε τα έχω κάνει καλά , αν όμως ο θώρακας μένει ακίνητος , ίσως έχω ξεχάσει να κλείσω την μύτη , η δεν έχω σηκώσει αρκετά το κεφάλι η το σαγόνι.

Αφού βεβαιωθώ ότι ανεβοκατεβαίνει ο θώρακας , κάνω δυο εμφυσήσεις γρήγορες .
Μετά επαναλαμβάνω κάθε 5 δευτερόλεπτα μια εμφύσηση

Αν το θύμα αναπνέει έστω και λίγο τότε πιθανότατα εχει πάθει ανακοπή.
Σ’ αυτήν την περίπτωση κάνω θωρακικές συμπιέσεις, ελέγχοντας αν το θύμα έχει σφυγμό.

Συμπίεση γίνεται ως εξής:
Εκεί που τελειώνει το στέρνο (στο τρίγωνο που σχηματίζει) τοποθετώ το δάκτυλό μου. Σε απόσταση δυο δακτύλων προς τα επάνω εφαρμόζω το άκρο της παλάμης και βάζω και το άλλο χέρι επάνω. Σ’ αυτήν την στάση σπρώχνω προς τα κάτω.


Αν κατά την διάρκεια αυτής της βοήθειας το άτομο σταματήσει να αναπνέει κάνω συνδυασμό φιλί της ζωής με συμπιέσεις (μια εμφύσηση 15 συμπιέσεις κ.ο.κ.)
Αυτή η λειτουργία λέγεται Καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ)
(Αν είμαι μόνος 2 εμφυσήσεις + 15 συμπιέσεις, αν έχω βοήθεια ώστε να εναλλασσόμεθα ένας στο στόμα και ένας στον θώρακα κάνουμε εμφύσηση + 5 συμπιέσεις)

Στα βρέφη το φιλί της ζωής δίνεται καλύπτοντας με το στόμα μου και το στόμα του και την μύτη του. Οι δε συμπιέσεις δεν γίνονται με δύναμη , απλά σπρώχνουμε με το δάκτυλό μας προς τα επάνω. Επίσης σε οποιοδήποτε ασφυκτικό άτομο μπορούμε να φυσήξουμε και από την μύτη σε περίπτωση που δεν μπορούμε από το στόμα.

Πνιγμός στην Θάλασσα

Όταν πνίγεται άτομο στην θάλασσα πάω προσεκτικά από πίσω του ,περνάω το χέρι κάτω από τον λαιμό του και κάτω από την αντίθετη μασχάλη και τον σέρνω προς τα έξω.

Όταν πατώσω , αν εχει αρχίσει η ασφυξία , αρχίζω φιλί της ζωής από τότε μέχρι να τον βγάλω έξω και να αρχίσω σωστή τεχνητή αναπνοή.

Για να βγάλω το νερό από μέσα του πιέζω το στομάχι (όπως κάνω και σε περιπτώσεις ξένου σώματος στον λαιμό).

Ακόμη κι αν σωθεί το άτομο, εφ’οσον έχει καταπιεί θαλασσινό νερό , πρέπει να πάει αμέσως στο νοσοκομείο για θεραπεία διότι κινδυνεύει από σοβαρή πνευμονία που προκαλεί στους πνεύμονες το θαλασσινό νερό.

Πολύ καλή ανάρτηση ο οδηγός αυτός στο forum του Αναπηρικού φίλου portal www.chrisxx.com

Παρασκευή 1 Μαΐου 2009

Πρώτη του Μάη


Διονύσης Σαββόπουλος "Συννεφούλα"

Στίχοι/μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος

Είχα, είχα μια αγάπη, αχ καρδούλα μου,
που 'μοιαζε συννεφάκι, συννεφούλα μου.
Σαν συννεφάκι φεύγει ξαναγυρνάει
μ' αγαπά τη μια την άλλη με ξεχνάει.

Κι ένα βράδυ κι ένα βράδυ βράδυ αχ καρδούλα μου
διώχνω ξαφνικά τη συννεφούλα μου.
Δεν αντέχω, δεν αντέχω άλλο πια να με γελάει
μ' αγαπάει τη μια την άλλη με ξεχνάει.

Κι έρχεται ο Απρίλης αχ καρδούλα μου
να κι ο Μάης. Ο Μάης συννεφούλα μου.
Δίχως, δίχως τραγούδι, δάκρυ και φιλί
δεν είναι άνοιξη φέτος αυτή.

Συννεφούλα, συννεφούλα να γυρίσεις σου ζητώ
και τριγύρνα μ' όσους θέλεις κάθε βράδυ.
Δεν αντέχω, δεν αντέχω άλλο να 'μαι μοναχός
μ' αγαπάς τη μια κι ας με ξεχνάς την άλλη.

Καλή Πρωτομαγιά με τη Συννεφούλα και χωρίς σύννεφα στον γαλανό ουρανό σας!
Μαριαλένα