Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009

Αθωότητα

Σαν της μηχανής το βουερό βήμα
ακατάπαυστα ακροβατώ ανάμεσα σε στοές σκοτεινές
Μέσα από κυματισμούς ασήμαντους
εδώ πάντα πιστός, περιμένω ένα δέντρο να με
σκεπάσει με την δροσιά των χρόνων του
Σκότωσε με αθωότητα, σκότωσε με....
Πώς να ζήσω χωρίς τις σπονδές σου?
Πώς να ζήσω χωρίς το ωχρό σου πρόσωπο?

Πλανιέμαι μεσιτεύοντας πενταροδεκάρες
ξεδίπλωσα του οικείου χαμόγελου την γενναία εγκατάλειψη


Που είναι τώρα ο έρωτας? Ποια αχνάδα κάλυψε την χθεσινή ανέφελη ζωή?
Ποια ασημόσκονη την σκέψη σαγήνεψε?
…μην πάρεις άδικα έναν δρόμο..όλοι δικοί μου είναι..
χωρίς το πρόσωπό σου δεν υπάρχει ευδαιμονία
Μείνε αθωότητα μείνε…
θα σκεπάσω με κλώνους απλά, το γυμνό σου ανέγγιχτο σώμα

ευχήθηκα για μας....

Ελπίδα

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009

Ο Αγιος Βασίλης δάκρυσε..

‘’…Κάθε χρόνο ὁ Ἅγιος Βασίλης τὶς παραμονὲς τῆς Πρωτοχρονιᾶς γυρίζει ἀπὸ χώρα σὲ χώρα κι ἀπὸ χωριὸ σὲ χωριό, καὶ χτυπᾶ τὶς πόρτες γιὰ νὰ δεῖ ποιὸς θὰ τὸν δεχτεῖ μὲ καθαρὴ καρδιά.
Μία χρονιὰ λοιπόν, πῆρε τὸ ραβδί του καὶ τράβηξε. Ἤτανε σὰν καλόγερος ἀσκητής, ντυμένος μὲ κάτι μπαλωμένα παλιοράσα, μὲ χοντροπάπουτσα στὰ ποδάρια του καὶ μ᾿ ἕνα ταγάρι περασμένο στὸν ὦμο του. Γὶ αὐτὸ τὸν παίρνανε γιὰ διακονιάρη καὶ δὲν τ᾿ ἀνοίγανε τὴν πόρτα. Ὁ Ἅγιος Βασίλης ἔφευγε λυπημένος, γιατὶ ἔβλεπε τὴν ἀπονιὰ τῶν ἀνθρώπων καὶ συλλογιζότανε τοὺς φτωχοὺς ποὺ διακονεύουνε, ἐπειδὴς ἔχουνε ἀνάγκη, μ᾿ ὅλο ποὺ αὐτὸς ὁ ἴδιος δὲν εἶχε ἀνάγκη ἀπὸ κανέναν, κι οὔτε πεινοῦσε, οὔτε κρύωνε.
Ἀπ᾿ ὅλα τὰ χωριὰ πρόκρινε τὰ πιὸ φτωχά, καὶ τράβηξε κατὰ κεῖ, ἀνάμεσα στὰ ξερὰ βουνὰ ποὺ βρισκόντανε κάτι καλύβια.
Περπατοῦσε νύχτα κι ὁ χιονιᾶς βογκοῦσε, ἡ πλάση ἤτανε πολὺ ἄγρια. Ψυχὴ ζωντανὴ δὲν ἀκουγότανε, ἐξὸν ἀπὸ κανένα τσακάλι ποὺ γάβγιζε.
Ἀφοῦ περπάτηξε κάμποσο, βρέθηκε σ᾿ ἕνα ἀπάγκιο ποὺ ἔκοβε ὁ ἀγέρας ἀπό ῾να μικρὸ βουνό, κι εἶδε ἕνα μαντρὶ κολλημένο στὰ βράχια.
Ὁ Ἅγιος σίμωσε στὸ καλύβι τοῦ τσομπάνου καὶ χτύπησε τὴν πόρτα μὲ τὸ ραβδί του καὶ φώναξε:
«Ἐλεῆστε με, χριστιανοί, γιὰ τὶς ψυχὲς τῶν ἀποθαμένων σας! Κι ὁ Χριστὸς μᾶς διακόνεψε σὰν ἦρθε σὲ τοῦτον τὸν κόσμο!».
Ἡ πόρτα ἄνοιξε καὶ βγῆκε ἕνας τσομπάνης, παλικάρι ὡς εἰκοσιπέντε χρονῶ, μὲ μαῦρα γένια· καὶ δίχως νὰ δεῖ καλὰ καλὰ ποιὸς χτυποῦσε τὴν πόρτα, εἶπε στὸ γέροντα:
«Πέρασε μέσα στ᾿ ἀρχοντικό μας νὰ ζεσταθεῖς! Καλὴ μέρα καὶ καλὴ χρονιά!».
Αὐτὸς ὁ τσομπάνης ἤτανε ὁ Γιάννης ὁ Μπάικας, ποὺ τὸν λέγανε Γιάννη Βλογημένον, ἄνθρωπος ἀθῶος σὰν τὰ πρόβατα ποὺ βόσκαγε, ἀγράμματος ὁλότελα.
Μέσα στὴν καλύβα ἔφεγγε μὲ λιγοστὸ φῶς ἕνα λυχνάρι. Ὁ Γιάννης, σὰν εἶδε στὸ φῶς πὼς ὁ μουσαφίρης ἤτανε γέροντας καλόγερος, πῆρε τὸ χέρι του καὶ τ᾿ ἀνασπάστηκε καὶ τό ῾βαλε ἀπάνω στὸ κεφάλι του. Ὕστερα φώναξε καὶ τὴ γυναίκα του, ὡς εἴκοσι χρονῶ κοπελούδα, ποὺ κουνοῦσε τὸ μωρό τους μέσα στὴν κούνια. Κι ἐκείνη πῆγε ταπεινὰ καὶ φίλησε τὸ χέρι τοῦ γέροντα, κι εἶπε:
«Κόπιασε, παπποῦ, νὰ ξεκουραστεῖς».
Ὁ Ἅγιος Βασίλης στάθηκε στὴν πόρτα καὶ βλόγησε τὸ καλύβι κι εἶπε:
«Βλογημένοι νά ῾σαστε, τέκνα μου, κι ὅλο τὸ σπιτικό σας!!».
Ὁ Γιάννης ἔβαλε ξύλα στὸ τζάκι καὶ ξελόχισε(4) ἡ φωτιά. Ὁ Ἅγιος ἀπίθωσε σὲ μία γωνιὰ τὸ ταγάρι του, ὕστερα ἔβγαλε τὸ μπαλωμένο τὸ ράσο του κι ἀπόμεινε μὲ τὸ ζωστικό του. Τὸν βάλανε κι ἔκατσε κοντὰ στὴ φωτιά, κι ἡ γυναίκα τοῦ ῾βαλε καὶ μία μαξιλάρα ν᾿ ἀκουμπήσει.
Ὁ Ἅγιος Βασίλης γύρισε κι εἶδε γύρω του καὶ ξανάπε μέσα στὸ στόμα του:
«Βλογημένο νά ῾ναι τοῦτο τὸ καλύβι!».
Ὁ Γιάννης μπαινόβγαινε, γιὰ νὰ φέρει τό ῾να καὶ τ᾿ ἄλλο. Ἡ γυναίκα του μαγείρευε. Ὁ Γιάννης ξανάριξε ξύλα στὴ φωτιά.
Μονομιᾶς φεγγοβόλησε τὸ καλύβι μὲ μίαν ἀλλιώτικη λάμψη καὶ ἐφάνηκε σὰν παλάτι. Τὰ δοκάρια σὰν νά ῾τανε μαλαμοκαπνισμένα, κι οἱ πυτιὲς(5) ποὺ ἤτανε κρεμασμένες σὰν νὰ γινήκανε χρυσὰ καντήλια, καὶ τὰ τυροβόλια κι οἱ καρδάρες καὶ τ᾿ ἄλλα τὰ σύνεργα ποὺ τυροκομοῦσε ὁ Γιάννης, λὲς κι ἤτανε διαμαντοκολλημένα. Καὶ τὰ ξύλα ποὺ καιγόντανε στὴ φωτιὰ εὐωδιάζανε σὰν μοσκολίβανο καὶ δὲν τρίζανε, ὅπως τρίζανε τὰ ξύλα τῆς φωτιᾶς, παρὰ ψέλνανε σὰν τοὺς ἀγγέλους πού ῾ναι στὸν Παράδεισο.
Ὁ Γιάννης ἤτανε καλὸς ἄνθρωπος, ὅπως τὸν ἔφτιαξε ὁ Θεός.
Φτωχὸς ἤτανε, εἶχε λιγοστὰ πρόβατα, μὰ πλούσια καρδιά: «Τῇ πτωχείᾳ τὰ πλούσια!». Ἤτανε αὐτὸς καλός, μὰ εἶχε καὶ καλὴ γυναίκα. Κι ὅποιος τύχαινε νὰ χτυπήσει τὴν πόρτα τους, ἔτρωγε κι ἔπινε καὶ κοιμότανε. Κι ἂν ἤτανε καὶ πικραμένος, ἔβρισκε παρηγοριά. Γὶ αὐτὸ κι ὁ Ἅγιος Βασίλης κόνεψε στὸ καλύβι τους, ξημερώνοντας Πρωτοχρονιά, παραμονὴ τῆς χάρης του, κι ἔδωσε τὴν εὐλογία του.
Κείνη τὴ νύχτα τὸν περιμένανε ὅλες οἱ πολιτεῖες καὶ τὰ χωριὰ τῆς οἰκουμένης, ἀρχόντοι, δεσποτάδες κι ἐπίσημοι ἀνθρώποι, πλὴν ἐκεῖνος δὲν πῆγε σὲ κανέναν τέτοιον ἄνθρωπο, παρὰ πῆγε στὸ μαντρὶ τοῦ Γιάννη τοῦ Βλογημένου.
Καθίσανε στὸ τραπέζι καὶ φάγανε, ὁ Ἅγιος Βασίλειος ὁ Μέγας, ὁ Γιάννης ὁ Βλογημένος, ἡ γυναίκα του κι ὁ μπάρμπα - Μάρκος ὁ Βουβός, ποὺ τὸν εἶχε συμμαζέψει ὁ Γιάννης καὶ τὸν βοηθοῦσε.
Σὰν τελείωσε τὴν εὐχὴ κι ἑτοιμαζόντανε νὰ πλαγιάσουνε, τοῦ λέγει ὁ Γιάννης :
«Ἐσύ, γέροντα, ποῦ ξέρεις τὰ γράμματα, πές μας σὲ ποιὰ παλάτια ἄραγες πῆγε ἀπόψε ὁ Ἅη-Βασίλης; Οἱ ἀρχόντοι κι οἱ βασιλιάδες τί ἁμαρτίες μπορεῖ νά ῾χουνε; Ἐμεῖς οἱ φτωχοὶ εἴμαστεν ἁμαρτωλοὶ καὶ κακορίζικοι, ἐπειδὴς ἡ φτώχεια μᾶς κάνει νὰ κολαζόμαστε!».
Ὁ Ἅγιος Βασίλης δάκρυσε…

Φώτης Κόντογλου Το βλογημένο μαντρί

Για την αντιγραφή και τις ευχές
Νικήτας Κανάκης
Πρόεδρος ΓτΚ

Με αυτή την όμορφη ιστορία να ευχηθώ στους αγαπητούς συνοδοιπόρους αλλά και σε όλο τον κόσμο κάθε στιγμή του 2010 να είναι με υγεία και με όμορφες σκέψεις στον νού για εμάς και για κάθε συνάνθρωπό μας.

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009

Ο Πόντιος και το ταμπόν

  • Βρίσκονται σε μια φυλακή τρείς τύποι που μόλις έχουν καταδικαστεί σε απομόνωση. Ο ένας από αυτούς είναι Πόντιος.
  • Κάποια στιγμή ανοίγει την κουβέντα ο ένας από αυτούς και λέει :"Εγώ πάντως δεν στεναχωριέμαι τόσο πολύ. Ξέρετε μου αρέσει το σκάκι και το έχω φέρει μαζί μου. Είναι τόσο ωραίο παιχνίδι που δεν το βαριέσαι ποτέ. Έτσι θα περάσει ευχάριστα ο χρόνος μου εδώ".
  • Τότε ο δεύτερος βγάζει από τη τσέπη του μια τράπουλα και λέει :" Εγώ παλικάρια έφερα την τράπουλά μου! Μπορεί να μην είναι τόσο ωραία σαν το σκάκι, αλλά μπορείς να παίξεις τόσα πολλά διαφορετικά παιχνίδια .Και εγώ δεν νομίζω ότι θα βαρεθώ εδώ!" .
  • Τότε πετάει και ο Πόντιος ένα κουτάκι ταμπόν."Πας καλά?" Του λένε οι άλλοι δύο. Τι μπορείς να κάνεις με ένα ταμπόν?"
  • Οπότε γυρίζει ο πόντιος γεμάτος ενθουσιασμό και τους λέει:" δείτε ρε μαλάκες τι γράφει στο κουτί :
Μπορείτε να κάνετε ιππασία, κολύμβηση, ορειβασία, θαλάσσια σπορ..."

Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2009

ΤΟ 4ο ΚΟΥΤΑΒΙ ΞΕΣΠΑΘΩΝΕΙ....

Αγαπητοί συνοδοιπόροι, βρίσκω το θάρος να σας αναδιαβιβάσω ένα κείμενο του γνωστού στους περισσότερους (και παλαιότερους) από εσάς, 4ου ΚΟΥΤΑΒΙΟΥ. Το παραθέτω γιατί προσωπικά μου άρεσε πάρα πολύ , γιατί νομίζω ότι πρέπει να το διαβάσουν όσοι περισσότεροι γίνεται και γιατί αυτός ο χώρος είναι που "μεγάλωσε" το κουτάβι ιντερνετικά και δικαιούται να φιλοξενεί τις καλές του στιγμές.

***Η μόνη αλλαγή που τολμώ να κάνω εγώ, είναι η εξής:
στο τέλος ο Φοίβος αφιερώνει ένα τραγούδι. Εγώ προσθέτω και ένα άλλο κλιπ που μου ήρθε αμέσως στο μυαλό όταν διάβασα το ..."διάγγελμά" του.
Το βρίσκω πιο σχετικό και Ελληνικό***

Απολαύστε κυρίες και κύριοι και δείτε γιατί νιώθω περήφανος που είναι αδερφάκι μου :-)

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Ο Δημήτρης, λοιπόν. Ο Δημήτρης είναι ένα από τα άτομα που νιώθω πραγματικά ότι είναι τιμή μου να γνωρίζω. Πέμπτη βράδυ, εγώ και ο Αντώνης (ένας φίλος μου που έχει σταθεί τόσο, που τον φωνάζω αδερφό) είναι να βγούμε σε ένα παλιό και γραφικό μπαράκι της Αθήνας. Μου λέει "Αδερφέ, λέω να φωνάξω και ένα φιλαράκι μου, το Δημήτρη. Είμαι σίγουρος ότι θα τον συμπαθήσεις"... "Κανένα πρόβλημα, bro".

Φτάνω στο μπαράκι. Μισοφωτισμένος χώρος, αφίσες από παλιές ταινίες στους τοίχους, διάφοροι θαμμώνες να πίνουν, να καπνίζουν και να συζητάνε, και μουσική ροκ, τζαζ, έθνικ κτλ να ακούγεται σε ανθρώπινη ένταση. Το κλίμα μέσα πολύ χαλαρό και παρεΐστικο- οι πιό πολλοί γελάνε ή είναι χαμογελαστοί.


Και στο βάθος ο Αντώνης, συζητάει με ένα τυπάκι. Πλησιάζω, χαιρετιόμαστε και κάθομαι. Συστηνόμαστε, κι αρχίζουμε να μιλάμε περί ανέμων και υδάτων. Ο Δημήτρης είναι ένα ψηλό και αδύνατο τυπάκι. Φοράει απλά ρούχα. Η μπλούζα του πρέπει να είναι πολύ παλιά και χιλιοφορεμένη- έχει μαζέψει απ τα πολλά πλυσίματα, και δε φτάνει μέχρι τους καρπούς του. Προσπαθεί διακριτικά, που και που, να τεντώσει τα μανίκια για να μη φαινεται, ή τα κρατάει με τους αντίχειρες. Στο πρόσωπό του διακρίνεις πάντα αυτό που ο Αντώνης αποκαλεί μεταξύ σοβαρού και αστείου "χαμόγελο χριστιανικής χαρμολύπης". Είναι αξύριστος για κάμποσες μέρες.

Εκ πρώτης όψεως, τίποτα το ιδιαίτερο. Άλλος ένας μικροαστός, ψηλός, αδύνα
τος και αξύριστος έλληνας, ανάμεσα σε εκατομμύρια άλλους.

Καθώς συζητάμε, αναφέρω την κλίση μου προς το βιβλίο. Κάποια βραβεία που έχω κερδίσει, η υπόθεση από κάποια διηγήματά μου, λέω και μερικά στιχάκια μου. Ο Δημήτρης με ακούει με προσοχή (και υπομονή, όπως διαπιστώνω εκ των υστέρων). Καθ' όλη τη διάρκεια της συζήτησης, ο Δημήτρης έχει ένα καλοσυνάτο και συγκαταβατικό ύφος, που για να πω την αλήθεια πολύ μου τη σπάει. Ένα ύφος σαν αυτό που παίρνουν οι γονείς όταν το παιδί τους δείχνει τις ζωγραφιές που έκανε στο νηπιαγωγείο, για να τους εντυπωσιάσει, και λένε "Πολύ ωραίο Πετράκη! Θα γίνεις ζωγράφος εσύ!".

Επιπλέον, έχω κάθε λόγο να είμαι καχύποπτος και εχθρικός απέναντί του. Ο Αντώνης ανέφερε σε κάποια φάση ότι και ο Δημήτρης διαβάζει πολύ, και έχει ξεκινήσει ένα βιβλίο. Η αυθόρμητη αντιζηλία και αντιπάθεια ανάμεσα σε άτομα που θέλουν να αποκαλούνται συγγραφείς, δεν είναι μικρότερη απ' αυτή ανάμεσα σε τραγουδίστριες Γ' κατηγορίας σε σκυλάδικο στο 35 χλμ Αθηνών Λαμίας.



Η πρώτη φορά που θαύμασα το Δημήτρη είναι όταν άρχισα να λέω για ένα βιβλίο που διάβαζα εκείνο τον καιρό. Το "Μπουβάρ και Πεκισέ" του Φλομπέρ. Ένα βιβλίο γραμμένο 150 χρόνια πριν, δεν ήταν καν το πιό διάσημο του συγγραφέα του, που έπεσε τυχαία στα χέρια μου. Ο Δημήτρης το είχε διαβάσει, και μου το σχολίασε συνοπτικά! Ακολούθησε μία σύντομη συζήτηση περί βιβλίου, στην οποία προέκυψε ότι έχει διαβάσει σχεδόν όλα όσα ανέφερα. Για μερικά μου είπε ότι δεν τα έχει διαβάσει ακόμα, με λύπη που δεν έχει διαβάσει ακόμα κάτι σπουδαίο, αλλά χωρίς ίχνος θιγμένου εγωισμού, που διακρίνεις στους ξερόλες όταν αναφέρεις κάτι που δεν ξέρουν (ο ξερόλας είναι ξερόλας, είτε πρόκειται για φίλαθλο, λάτρη των αυτοκινήτων ή λογοτέχνη).

Αργότερα έμαθα κάποια πράγματα για τον Δημήτρη, από τον Αντώνη- ο ίδιος δε μιλάει σχεδόν καθόλου για τον εαυτό του. Δε θα τα αναφέρω όλα, αν και θα τον θαυμάζατε αν το έκανα, για να μην εκθέσω την προσωπική του ζωή. Οι μεγάλες αγάπες του είναι η ηθοποιΐα και η συγγραφή. Σπούδασε ψυχολογία (υποθέτω πως το έκανε για να γίνει καλύτερος ηθοποιός). Μιλάει τουλάχιστον 2 ξένες γλώσσες. Τώρα σπουδάζει υποκριτική, στο πλάι ενός από τους σημαντικότερους ηθοποιούς της Ελλάδας- όχι απαραίτητα καλό άνθρωπο, πάντως μεγάλο ηθοποιό. Είναι ο αγαπημένος μαθητής αυτού του ηθοποιού.

Παράλληλα με τις σπουδές, εργάζεται για να μπορέσει να επιβιώσει. Χάρη σε κάποιες αναποδιές που του τύχαν, αλλά και το ατελείωτο ωράριο της δουλειάς του και το μικρό μισθό, αναγκάστηκε σιγά-σιγά να παρατήσει τη συγγραφή και τις σπουδές. Επιπλέον, συνέβη και κάτι άλλο. Ο ηθοποιός που ανέφερα, έχει μεγάλη εκτίμηση στο Δημήτρη. Τουπρότεινε να τον ακολουθήσει σε μια μεγάλη θεατρική περιοδεία στο εξωτερικό. Ο Δημήτρης μάζεψε σιγά-σιγά τα απαραίτητα λεφτά. Έπειτα ένας συγγενής του βρέθηκε σε ανάγκη- εκείνος έδωσε τις οικονομίες του για να βοηθήσει, και έχασε μια ευκαιρία ζωής.

Περπατώντας στο Κολωνάκι, πρόσεξα τη βιτρίνα μίας μπουτίκ. Γυναικείο τσαντάκι: 3.000 Ευρώ. Ανδρικό σακάκι: 2.500 Ευρώ . Και σκέφτομαι "Α, ρε φίλε. Ιδιοφυΐες που ζουν ανάμεσά μας, να πνίγονται για 100 και 200 Ευρώ. Και από την άλλη, να πηγαίνουν κάτι καριόλες και κάτι αρχίδια, και να δίνουν χιλιάδες Ευρώ για μια αλλαξιά ρούχα". Ναι, ο κόσμος είναι άδικος- πάντα ήταν. Οκ, ισχύει το δίκαιο του ισχυρού. Το θέμα είναι : ΠΟΣΟ;!

Κατρακυλάμε στο μεσαίωνα, πάντα γελαστοί και γελασμένοι. Καταντήσαμε να το θεωρούμε πολυτέλεια να πηγαίνουν διακοπές το καλοκαίρι όσοι ζουν στην Αθήνα( αυτό το μεγάλο κολαστήριο)ή να πηγαίνεις σε καφετέρια τις 2 ελέυθερες ώρες που έχεις την ημέρα. Και τα κανάλια κάνουν ρεπορτάζ τύπου " κρίση, αλλά ο καφές καφές και οι διακοπές διακοπές". Κι εμείς συμφωνούμε και το κάνουμε και αστείο, αντί να πάρουμε ότι εύφλεκτο βρούμε μπροστά μας, και να τους λαμπαδιάσουμε! Λες και το σωστό είναι να βγαίνεις απ το σπίτι σου μόνο για να πας δουλειά, και όλη την υπόλοιπη μέρα να τη βγάζεις μπροστά στην τηλεόραση, για να μη ξοδέψεις!

Δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα το φαί κα ο ύπνος. Αυτό είναι ζωικό δικαίωμα. Διασφαλίζει μόνο την επιβίωση. Ανθρώπινο δικαίωμα είναι το δικαίωμα να κάνεις αυτά που σε κάνουν άνθρωπο. Βόλτες με τους φίλους, σινεμά, θέατρο, συναυλίες, ταξίδια. Και ενώ μας καταφέραν να τα θεωρούμε αυτά πολυτέλειες, κάποιοι εκεί έξω (πολλοί απ αυτούς χωρίς να έχουν κοπιάσει ποτέ)απολαμβάνουν μια ζωή που θα έκανε τους Λουδοβίκους να νιώθουν αδικημένοι απ' τη ζωή.

Αυτός είναι ο λόγος, και πολλοί άλλοι, που κάποιοι αντιδρούν, και μάλιστα βίαια. Η υπνηλία, το βόλεμα και η διαφθορά είναι τόσο βαθιά ριζωμένα στο μυαλό όχι μόνο των πλουσίων και των ισχυρών, αλλά και των μικροαστών, που οποιαδήποτε ειρηνική αλλαγή μοιάζει αδύνατη. Πολλοί απ' αυτούς που τα σπάνε και τα καίνε είναι παιδιά που ήρθαν σ αυτό τον κόσμο, και βλέποντας παντού γύρω τους την ηλιθιότητα και την αδικία, αρνήθηκαν να ενταχτούν, και αντιδρούν με το μόνο τρόπο που ξέρουν (τι άλλο να κάναν, να στέλναν γράμματα στις εφημερίδες ή να ψηφίζαν ΠΑΣΟΚ;


Φυσικά, πολλοί απ' αυτούς είναι κακοποιοί, βαριεστημένα πλουσιόπαιδα, άτομα με πολιτικά ή οικονομικά συμφέροντα και τραμπούκοι. Μη γελιόμαστε όμως. Όλες οι επαναστάσεις της Ιστορίας, ακόμα και οι πιό "αγνές" , γίναν με πρώτη ύλη τέτοια άτομα, εν μέρει.

Γιατί στην εποχή μας έχουμε αναρχικούς και όχι κάποια οργανωμένη επανάσταση; Πολύ απλό. Οι συνηθισμένοι άνθρωποι μπορούν να καταλάβουν ότι κάτι πάει πολύ στραβά, αλλά δε μπορούν να καταλάβουν τί, ούτε μπορεί να βρουν εναλλακτική. Ο αγώνας για επιβίωση, η έλλειψη χρόνου και παιδείας τους εμποδίζει να αντιληφθούν πλήρως το σύστημα, ποιό κομμάτι του είναι σάπιο και πώς μπορεί να αλλάξει. Η αντίδραση, όταν τα πράγματα φτάνουν στο απροχώρητο, είναι δεδομένη. Αυτό που λείπει είναι η οργάνωση, η ιδεολογία και το σχέδιο. Γιατί;

Επειδή οι πραγματικοί υπεύθυνοι, οι διαννοούμενοι, ο "αριστεροί" και οι "ιδεολόγοι", τον παίζουν. Κάποιοι ξεπουληθήκαν. Κάποιοι άλλοι, κάθονται στα σπίτια τους και στα γαμημένα γραφεία τους από ξύλο τριανταφυλλιάς, και το παίζουν πληγωμένοι και προδωμένοι ιδεολόγοι, που θλίβονται για την κατάντια του κόσμου.

Κανείς δε βγαίνει να τα πει χύμα, να μιλήσει συγκεκριμένα και με επχειρήματα, να προτείνει κάποιο σχέδιο και να βρει το θάρρος και τα αρχίδια να ζητήσει από τον κόσμο να τον ακολουθήσει.

Έτσι, λοπόν, η αντίδραση είναι άναρχη, ανοργάνωτη και αναποτελεσματική. Μία τεράστια δύναμη είναι εκεί έξω, ανεγξέλεγκτη, παραπλανημένη, επικίνδυνη και συνάμα άχρηστη. Και ο πολίτης το μόνο που κάνει είναι να παραπονιέται που θα καθυστερήσει λόγω των επεισοδίων στο δρόμο. Και ο διαννοούμενος το μόνο που κάνει είναι να το παίζει θλιμμένη χήρα και γκρινιάρα γκόμενα.

Και φτάνουμε στο αποτέλεσμα, αντί να γίνει εξέγερση για τους σωστούς λόγους, να γίνεται για ένα κωλόπαιδο που σκότωσε ένας μαλάκας, ή και χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο, αν η ημερομηνία είναι βολική.

Στα "παιδιά" (όπως τους αποκαλεί ο Λαζόπουλος), στο μέσο πολίτη, αλλά και σε οποιονδήποτε παραπονιέται για το πώς είναι τα πράγματα, αφιερώνω το τραγούδι των Green Day, "Know your enemy"

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009

Γιατί να ζω ?

Γιατί να ζω
Για το πόδι το χλωμό
Κάποιας ξανθιάς
Στον τοίχο ακουμπισμένο
Κάτω από πλούσιο ήλιο
Για το πανί το στρογγυλό
Ενός καϊκιού στενόμακρου
Για της κουρτίνας τη σκιά
Για τον κρύο μου καφέ
Για ν’ ακουμπάω την άμμο
Για να κοιτάω το βυθό
Που τόσο είναι γαλάζιος
Που κατεβαίνει έτσι βαθιά
Μαζί με τα ψαράκια
Τα ήρεμα ψαράκια
Βοσκάνε κάτω εκεί
Ή φτερουγίζουν πάνω
Από φύκια μαλλιά
Σαν πουλιά βραδυκίνητα
Σα γαλάζια πουλιά
Γιατί τάχα να ζω
Μα γιατί είν’ ωραίο.

Boris Vian



Let's go get stoned  λοιπόν ... (they talk about liquor, anyway !)


Τέλος,  ίσως έχει ενδιαφέρον μία βόλτα στα παρακάτω links :

H ακαταμάχητη έλξη τoυ Φεγγαριού

Whitechapel ... ανατολικό Λονδίνο


Σταύρος 

:)

Your Face For Freedom - Join Now!



Στις 10 Δεκεμβρίου 2009, αντικαταστήστε την εικόνα στο προφίλ που διαθέτετε στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, με αυτήν της Auung San Suu Kui, σε συμπαράσταση για την άδικη φυλάκισή της από τις αρχές τις χώρας της.

Στις 10 Δεκεμβρίου 2009, είμαστε μια γροθιά ενάντια στη καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όλοι μαζί, μπορούμε να τα καταφέρουμε!

Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009

ΘΕΜΑ!!! Οικιακοί βοηθοί κινητικά πλήρως εξαρτημένων ατόμων

Σαν συνέχεια της ανάρτησής μου στις 27 Νοεμβρίου ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΜΟΥ ΦΙΛΟΙ με αφορμή το ατυχές γεγονός που συνέβη στην Κατερίνα το καλοκαίρι, παραθέτω την συγκροτημένη και πλήρη σκέψεων και προβληματισμών απαντητική επιστολή της ίδιας της παθούσας προς τον κοινό μας φίλο Νίκο Βουλγαρόπουλο. διαχειριστή του πορταλ www.dısabled.gr.

Προχθές προώθησα το γεγονός και σε γνωστό δημοσιογράφο πρωινής ραδιοφωνικής ζώνης και ο οποίος είχε μαζί μου τηλεφωνική επικοινωνία όπου του εξέθεσα και τις δικές μου απόψεις. Δεν ξέρω τί θα γίνει τελικά και αν μπορεί να γίνει, ή ως που μπορεί να πάει το θέμα αυτό που καίει πολλούς εξαρτώμενους συμπολιτες μας, αλλά κάποια στιγμή αν θέλουμε να έχουμε κράτος πρόνοιας θα πρέπει να σταματήσουμε να την εννούμε και να σταματούμε ΜΟΝΟΝ στην παροχή επιδομάτων. Χρειάζονται υποδομές εξειδικευμένης υποστήριξης, από τους οικιακούς βοηθούς, μέχρις τα μέσα μαζικής μεταφοράς, τις παροχές αναλώσιμων βοηθημάτων ΔΩΡΕΑΝ και χωρίς να σου βγάζουν την ψυχή στη γραφειοκρατία,κλπ. κλπ Κάποια στιγμή πρέπει να ξεκινήσουμε επι τέλους, αν θέλουμε να λεγόμαστε πολιτισμένη χώρα!!
Τα εμποδιζόμενα άτομα είναι εκεί ΕΔΩ ανάμεσά μας (ίσως και πάνω του 10% του πληθυσμού=
, διψάνε να προσφέρουν ΑΠΡΟΣΚΟΠΤΑ στην κοινωνία,
ΔΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!!

Δίνω όμως τον λόγο στην Κατερίνα μέσω της επιστολής της.

Θα ήθελα να σας επισημάνω ότι η αποστολέας είναι πολίτης με σοβαρή τετραπληγία πλήρως εξαρτώμενη. Παρόλα αυτά ζω μόνη μου και είμαι αναγκασμένη συχνά να αλλάζω βοηθούς φροντιστές. Το περασμένο καλοκαίρι είχα μια τραυματική εμπειρία όταν η αλλοδαπή βοηθός μου, με εγκατέλειψε αβοήθητη αφού έκλεψε κάποια πράγματα μεγάλης αξίας που υπήρχαν στο σπίτι μου.
Ένα θέμα που απασχολεί ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού μας και πολύ εύκολα θα μπορούσε ο καθένας να βρεθεί στη θέση αυτή. Είναι οι πολίτες με σοβαρή κινητική αναπηρία. Ο κάθε άνθρωπος που κυκλοφορεί στην πόλη μπορεί από ένα παραπάτημα ή ένα τροχαίο ατύχημα να βρεθεί πλήρως εξαρτημένος. Μετά τί γίνεται; Πώς επανεντάσσεται σε όποιο επάγγελμα κάνει; Πώς συνεχίζει να ζει, όταν χρειάζεται βοήθεια στα πάντα; Και δεν μιλάμε μόνο για την ιατρική αποκατάσταση, αλλά για μια κανονική ζωή ενεργού πολίτη-καταναλωτή-ψηφοφόρου-συντρόφου-γονιού. Γίνεται βάρος στην οικογένειά του;

Στην Ελλάδα το ρολό βοηθού, φροντιστή συνήθως αναλαμβάνουν αλλοδαποί, με μεγάλες πολιτισμικές αποκλίσεις από τις δικές μας, όπου πολλές φόρες δεν έχουν συναντήσει ποτέ ανθρώπους με αναπηρία. Όμως πόσο εύκολα οι μετανάστες μπορούν να αποδεχτούν ως εργοδότες τους ανθρώπους αυτούς; Οι άνθρωποι με αναπηρία, έχοντας σοβαρά προβλήματα, πόσο εύκολο είναι να επιβληθούν ως εργοδότες;

Κάποτε στην Ελλάδα δε θα πρέπει να μιλήσουμε για βοηθούς φροντιστές επαγγελματίες και όχι πια μονό για ανθρώπους χωρίς καμία γνώση; Έχοντας πλήρη σωματική εξάρτηση πόσο μπορείς να κρατήσεις τα όρια του εργοδότη και να μην εξαρτηθείς πλήρως συναισθηματικά και πρακτικά από τον οποιοδήποτε βοηθό;

Είναι γνωστό ότι οι μετανάστες λόγο των οικονομικών και κοινωνικών δυσκολιών που αντιμετωπίζουν εξαιτίας της απομάκρυνσης από τη χώρα τους, στην πλειοψηφία τους αντιμετωπίζουν προβλήματα κατάθλιψης , άγχους, στρες. Όλα αυτά οδηγούν σε παραβατικές συμπεριφορές και γενικά σε προσωπικότητες που χρειάζονται ψυχολογική στήριξη. Έτσι, πρέπει να συνεργαστούν και να συμβιώσουν δυο ομάδες πληθυσμών ιδιαίτερα ευάλωτες. Φανταστείτε πόσο δύσκολο είναι και πόσο στον αέρα βρίσκεται η ζωή, η επιβίωση, η αξιοπρέπεια του καθενός.

Όσο πιο γρήγορα συνειδητοποιήσουμε ότι ο οποιοσδήποτε από σας μπορεί να βρεθεί σε αυτήν τη θέση, θα μπορούσατε να διαθέσετε το χρόνο σας κάνοντας ρεπορτάζ και συνεντεύξεις σε επίπεδο πολιτικό και μια οργανωμένη πίεση ανεξαρτήτου πολίτικης τοποθέτησης. Είστε διαθέσιμοι να στηρίξετε μια τέτοια προσπάθεια; Mιας και μέχρι τώρα η προβολή μας από τα M.M.E δεν είναι ικανοποιητική ούτε σε ποιότητα ούτε σε χρόνο.

Μην ξεχνάτε ότι οι καταπιεσμένες μειονότητες κοινωνιολογικά έχουν δύναμη πίεσης. Όμως όλο το σύστημα προσπαθεί να τις αποδυναμώσει από τη δύναμη που έχουν σαν κοινωνική μειονότητα. Περιορίζουν στο ελάχιστο (ανάλογα με το βαθμό αναπηρίας) το ενδεχόμενο να συμμετέχουν σε κέντρα αποφάσεων. Βεβαία από το ’80 και μετά αναγνωριστήκαν ως πολιτική δύναμη. Λειτούργησαν ως σημείο αναφοράς στα προεκλογικά και μετεκλογικά κείμενα. Και αυτό γιατί κάποιοι είχαν ήδη οργανωθεί, για παράδειγμα οι τυφλοί, ανεξάρτητοι κινητικά και πιο αποδεκτοί, καθόσον δεν τους διακρίνει καμία δυσμορφία. Άρχισαν έτσι να λειτουργούν σαν πολιτικά υποκείμενα. Έχει να κάνει και το γεγονός ότι, με το να συμπερίλαβες στα κομματικά προγράμματα των κόσμο των αναπήρων, που στην πλειοψηφία ζουν ως εξαρτημένα άτομα, τριπλασιάζεις τις ψήφους σου αθροίζοντας αυτόματα και τα μελή των οικογενειών τους. Όποτε καταλήγουμε ότι συμφέρει η εξάρτηση γιατί φέρνει ψήφους, εκλογική πελατεία. Αν ήμουν ανεξάρτητος πολίτης, κάνεις απ’ την οικογένεια μου δε θα νοιαζόταν για τα προεκλογικά προγράμματα και τις κυβερνητικές πολιτικές.

Προτάσεις που θα μπορούσαν να ξεκινήσουν άμεσα για ανεξάρτητη διαβίωση:

  • Εκπαίδευση των βοηθών-φροντιστών για σωστή αντιμετώπιση και συμπεριφορά
  • Εκπαίδευση στα διάφορα βοηθήματα που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι με αναπηρία
  • Σεμινάρια ανά την Ελλάδα σε άνεργους πολίτες ώστε μετά την αποφοίτηση να μπορούν να εργαστούν ως βοηθοί με βάρδιες.

Κατερίνα Καστρινάκη
Νοέμβριος 2009

Η Κατερίνα Καστρινάκη είναι απόφοιτη Πολιτικών Επιστημών και Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και τελειόφοιτη στη Νομική Σχολή Αθηνών. Αυτήν τη στιγμή εργάζεται στη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς και είναι ιδρυτικό μέλος σε πολλούς φορείς όπως: Σύλλογος Παραπληγικών Ελλάδος, Very Special Art Hellas, Mobility International Hellas, Σύλλογος Αναπήρων Φοιτητών Ελλάδος.
Τηλ επικοινωνίας: 210 8314575, 697 6031 595, email: kastr.k@gmail.com

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2009

Οικογενής ακτινοβολία

Παραβαίνω τους κανόνες των Α.Μ και απλά προτρέπω να κλικάρετε τον ενδιαφέροντα ιστότοπο που αναλύει με πολύ ωραίο τρόπο την ακτινοβολία που δεχόμαστε μέσα στα σπίτια μας. Ζούμε με την τεχολογία αλλά είναι κάποια πράγματα που μπορούμε να προσέχουμε

http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=1308

Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009

Να το κάνω ή να μή το κάνω?

Με πρόλαβε ο Παπαδόπουλος Τετράδης της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας που ήθελα αυτές τις μέρες εξ επαγγέλματος, να γράψω την άποψή μου και εγώ περί της περιβόητης νέας "θανατηφόρας" γρίππης,
Γράφει λοιπόν...

Μας έχει ζαλίσει η εγχώρια προπαγάνδα κάθε τρεις μέρες να μας ανακοινώνει κι από ένα θύμα της νέας γρίππης, από ομάδες πληθυσμού που έχουν πολλαπλά ή βαριά προβλήματα υγείας.
Αυτό που δεν μας λέει ο μηχανισμός προπαγάνδας, αλλά δεν το βλέπουμε και πουθενά να σκαλίζεται από τα δημοσιουπαλληλικής νοοτροπίας ΜΜΕ, είναι πόσοι άνθρωποι έχασαν την ζωή τους τις προηγούμενες χρονιές από τις απλές γρίππες.
Το κατανοούμε,Είναι πολλά τα λεφτά, που διακυβέυετο η ύπαρξή τους και τεράστια η δύναμη της υπόκλισης στα κελευσματα κάθε κεντρκής εξουσίας, είτε είναι μικρή είτε είναι μεγάλη.
Δεν υπάρχει επώνυμος ή ανώνυμος γιατρός που να μην έχει βεβαιώσει δημοσίως, ότι η νέα γρίππη είναι ηπιότερη της κοινής. Και δεν υπάρχει φαρμακοποιός ή γιατ΄ρος που να μην ξέει και να μη δηλώνει ότι κανένα φάρμακο ή εμβόλιο, δέν επιτρέπεται να πέφτει στην αγορά πριν περάσουν 10 χρόνια κλινικής εφαρμογής τους.
Γιά να μην παραθέσω τις απόψεις των αμερικανών και γάλλων γιατρών, που επιμένουν ότι ο εμβολιασμός αφαιρεί από το σύνολο του πληθυσμού την ανάπτυξη της φυσικής ανοσίας.
Το θέμα δεν είναι αν το εμβόλιο είναι ακίνδυνο ή επικίνδυνο. Είναι, με αυτά τα απλά δεδομένα που μόλις παρέθεσα, τί είναι αυτό που έχει επιβάλει με το στανιό τον εμβολιασμό τόσων εκατομμυρίων λευκών πειραματόζωων?
Είπαμε, δεν τρομοκρατηθήκατε με τον SARS, δεν τρομοκρατηθήκατε με τον άνθρακα, δεν τρομοκρατηθήκατε με την γρίππη των πτηνών, δεν τρομοκρατηθήκατε με τους τρομοκράτες, κάποια μέθοδος τρομοκράτησης πρέπει να σας τρομοκρατήσει.
Αν και συνήθως η υπ αριθμόν ένα αιτία για τα πράγματα είναι,,,, η βλακεία.
Εγώ από τη μεριά μου να σταθώ στο ζήτημα της φυσικής ανοσοποίησης σε ασθένειες ιογενούς μορφής ταχέιας μετάδοσης όπως η γρίππη. Η λοιμωξιολόγος κα Γιαμαρέλλου έχει κατεπανάληψη εμφανιστεί τις τελευτάιες μέρες και βέβαια προτρέπει ΜΟΝΟΝ συγκεκριμένα άτομα να εμβολιαστούν =Αιμοκαθαριζόμενοι, Ατομα που πασχουν απο έκπτωση οργάνων, ανοσοκατεσταλμένοι, μεταμοσχευθέντες κλπ. Κατα τα άλλα τόνισε και αυτή ότι μέχρι στιγμής και εφόσον ο ιος δεν έχει μεταλλαχθεί προς περισσότερο επιθετικό στέλεχος δεν συντρέχει λόγος, και ότι ένα υγιές άτομο τον αντιπαρέρχεται έυκολα.Εξάλλου συμφωνα με τις στατιστικές είναι σχεδόν σίγουρο ότι από τις αρχές του καλοκαιριού που η Ελλάδα ήρθε σε επαφή με τον ιο, ότι έχουν αυτοανοσοποιηθεί περίπου δύο εκατομμύρια κάτοικοι, ίσως σήμερα και λίγο περισσότεροι με ηπιότατα συμπτώματα που ούτε καν το αντιλήφθηκαν.
Σαν δουλειά στο φαρμακείο δεν παρατηρέιται καμμία έξαρση σε αντιπυρετικά μέχρι αυτή τη στιγμή. Ευκαιριακές λοιμώξεις ανώτερου αναπνευστικού που πάντα συμβάινουν αυτή την εποχή και που ο καλος καιρός καλά κρατεί.
Στον σχολικό πληθυσμό τις περισσότερες φορές τα τμήματα κλείνουν προληπτικά για λίγες μέρες και καλά κάνουν.
Αυτά και με επιφύλλαξη να επανέλθω

Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009

Οι καλοί μου φίλοι (Μέρος πρώτο)-Κατερίνα Καστρινάκη

Αφορμή για αυτό που θα γράψω πάρακάτω ήταν ένα άρθρο του άλλου συναγωνιστή και φίλου Νίκου Βουλγαρόπουλου στο περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ, για την άλλη παλιά φίλη την ΚΑΤΕΡΙΝΑ την ΚΑΣΤΡΙΝΑΚΗ.
Την Κατερίνα την πρωτογνώρισα αρχές της δεκαετίας του 80 τότε που οι ΑΜΕΑ φοιτητές μετρημένοι στα δάχτυλα και με μηδενικές υποδομές στα Πενεπιστήμια αλλά και θετικές νοοτροπίες βρεθήκαμε χωρίς να το ξέρουμε πρωτοπόροι στο εμβρυακό Φοιτητικό Κίνημα των Αναπήρων.
Η Κατερίνα αλλά και άλλοι, τους θυμάμαι πάντα και επικοινωνώ μαζί τους. Μας συνδέουν τόσα πολλά!!Ολοι τους παραμένουν αυθεντικοί όπως τότε και καθαροί!! Ο Γιώργος ο Μοίρας, ο Γιώργος ο Χρηστάκης, η Φιλαρέτη Παπαδοπούλου, ο Θανάσης Βίγλας (Πρόεδρος για χρόνια του Παν.Συλλόγου Παραπληγικών), η Φωτιάδου Ιλια (που δυστυχώς την έχω χάσει και νοσταλγήσει), άλλοι και ... η Κατερίνα.
Θυμάμαι τους γονείς της που μεγάλωσαν αυτό το κορίτσι με την βαριά τετραπληγική σπαστικότητα, σχεδόν απόλυτα εξαρτώμενη, τον αγώνα τους με τις ασκήσεις ορθοφωνίας και της ορθοστάτισης, ενώ παράλληλα από κοντά στο Πανεπιστήμιο να την περιμένουν να τελειώσει τα μαθήματά της για να την μεταφέρουν πίσω. Σπατάλημα αγόγγυστα περιουσία ΑΝΤΟΧΩΝ ΖΩΗΣ αλλά και ΑΤΕΛΕΙΩΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ. Αλλά και η Κατερίνα πουλί που πετούσε συνέχεια και τους παράσερνε μαζί της τους γονείς της και όλους εμάς γύρω της!! Προσωπικά της έβλεπα και έπαιρνα δύναμη απτη δύναμή της. Φωτεινός άνθρωπος η Κατερίνα.
Με το καλό τελειώσαμε τις σπουδές και ο καθένας τράβηξε το δρόμο του αλλά βαστώντας τις αναμνήσεις από την ωραία εκέινη δύσκολη και ρομαντική εποχή, αλλά και τις αραιές είναι αλήθεια επαφές με τα παιδιά.
Θα ήθελα να συνεχίσω και να γράψω τί έχει πετύχει σήμερα η Κατερίνα στη ζωή της και τί συνεχίζει να κάνει. Θα αφήσω όμως καλύτερα να περιγράψει ο Νίκος ο Βουλγαρόπουλος στο άρθρο του στο ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ και για το γεγονός.
(Η νομοτέλεια της ζωής μας υπαγόρευσε ότι κάποια στιγνή οι γεναίοι και άξιοι γονέις της έφυγαν από τούτη τη ζωή, και η Κατερίνα σαν εξαρτώμενο άτομο απέκτησε την βοηθό της για την εξυπηρέτηση και τις μετακινήσεις της)

Ας δουμε όμως τι γράφει ο Νίκος και τις σκέψεις του στο τέλος οι οποίες μπορεί να ηχήσουν κάπως πικρές και παράξενες.

Ανεξάρτητη διαβίωση αλά ελληνικά

Τον Ιούνιο που μας πέρασε, μιά πολύ καλή μου φίλη, η Κατερίνα Καστρινάκη, πέρασε μιά πολύ μεγάλη περιπέτεια, για περίπου 30 ώρες.
Η προσψπική της βοηθός την εγκατέλειψε, αφού πρώτα απαλλοτρίωσε, ότι πολυτιμότερο υπήρχε μέσα στο σπίτι. Η Κατερίνα βρέθηκε παγιδευμένη χωρίς να μπορέσει να καλέσει βοήθεια αφού ζει κάτω από συνθήκες μιάς σοβαρότατης τετραπληγίας.
Εγινε αντιληπτή ύστερα από 30 ώρες από μιά στενή της φίλη, με την οποία είχαν ραντεβού για να πάνε σε κάποια εκδήλωση, και επειδή συνήθως η Κατερίνα είναι τυπική στις υποχρεώσεις της, η φίλη της θορυβήθηκε και πήγε από το σπίτι της όπου την άκουσε να καλεί σε βοήθεια. Με τη συνδρομή κλειδαρά ανοίχτηκε η πόρτα και σώθηκε η Κατερίνα.

Ποιά είναι η Κατερίνα Καστρινάκη?
Από το 1980 είναι γνωστότατη στην Ελλάδα για τις δραστηριότητές της. Συμμετέιχε από τότε σε όλες τις επιτροπές των υπουργείων, υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος όλων των σοβαρών φιλανθρωπικών ιδρυμάτων και συνδικαλιστιών σωματείων, υπήρξε στέλεχος σε υπουργεία και σε γενικές γραμματείες, και σήμερα εργάζεται στη Γενική Γραμματεία Νέας Γενειάς.
Εάν η Κατερίνα Καστρινάκη δεν ήταν αυτή που είναι, δε θα την είχα αναζητήσει κανένας (τουλάχιστον εγκάιρως) και η κατάληξη θα ήταν γνωστή.
Οταν ένας άνθρωπος σαν την Κατερίνα εκτίθεται σε αυτόν τον κίνδυνο και βρίσκεται αβοήθητος-μολονότι πληρώνει μισθούς για να αγοράσει προσωπική βοήθεια από επαγγελματίες προσωπικούς βοηθούς-και εκτός αυτού έχει ένα τεράστιο κύκλο γνωριμιών και ακόμη μεγαλύτερο δίκτυο συνεργασιών, τότε οι υπόλοιποι οι λιγότερο γνωστοί και οι καθόλου γνωστοί άνθρωποι με σοβαρές τετραπληγίες τι μπορούν να περιμένουν όταν εγκαταλειφθούν από τον (επαγγελματία) προσψπικό τους βοηθο΄?
Τί μπορούν να πάθουν? Στην καλύτερη περίπτωση να μπουν στην περιπέτεια που μπήκε η Κατερίνα. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις τους επιφυλάσσεται ο αργός και επώδυνος θάνατος.
Ξέρετε τί είναι να περιμένεις χωρίς νερό, εγκαταλελειμμένος και τρομοκρατημένος, πότε θα γίνει η απουσία σου αντιληπτή από κάποιο φίλο ή συνεργάτη ή συγγενή? Είναι χειρότερο από θάνατος.

Υπάρχει διέξοδος? Εντίμως, όχι. Δεν υπάρχει διέξοδος. Θα μπορούσε να βρεθεί διέξοδος? Γιά όσο καιρό οι ίδιοι οι άμεσα θιγόμενοι δημιουργούν εμπόδια στη μεταξύ τους επικοινωνία, δυστυχώς δεν θα μπορέσει να υπάρξει διέξοδος.
Είναι δυνατόν οι ίδιοι οι άνθρωποι με τατραπληγίες να μην αναζητούν μιά λύση για την επιβίωσή τους?

Και εδώ η Ελλάδα μας απογοητεύει. Ναι, είναι δυνατόν.Γιατί? Φια τον απλό λόγο ότι η Ελλάδα είναι η χώρα του-ανεπικοινώνητου- και όλοι εμείς οι Ελληνες και οι Ελληνίδες, είμαστε προιόντα αυτής της κατάστασης. Χρειάζονται αποδείξεις? Εάν χρειάζονται αποδείξεις ,τότε δεν έχει παρά να δοκιμάσουν οι υποψήφιοιγια τη διοργάνωση του διαλόγου να μαζέψουν περισσότερους από δέκα ανθρώπους με τετραπληγίες. Και ενδεχομένως να βοηθήσει το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ και η AUTONOMIA EXPO να συγκεντρωθούνκαποιοι πολλοί ή λίγοι πάρα πάνω. Ομως για να κρατηθούν αυτοί οι άνθρωποι θα π΄ρπει αν μη τι άλλο οι οργανωτες να μην απωθήσουν. Κάτι τέτοιο όμως φάινεται ότι ελάχιστες φορές γίνεται. Είμαστε κακότροποι ως πολιτισμός ... και το ξέρουμε....

Νίκος

Υ.γ
έχω αναφέρει ξανά για όσους αγαπούν τις επικοινωνίες και ενημέρωση μέσω φόρουμ,ότι το φορουμ του www.disabled.gr δημιούργημα του αεικίνητου Νίκου αξίζει επίσκεψης και συμμετοχής.
Παρόλο που αρχικά λειτούργησε ενωτικά για τα μέλη αναπήρους σήμερα είναι από τα πλέον ενεργά φορουμ με διάπλατα ανοικτή συμμετοχή από όλους!!

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

«Η Νέα Σκέψη στην Εποχή του Πνεύματος και η καινούρια Ανθρωπότητα»

Το Εναλλακτικό Εργαστήρι
«Το Δέντρο της Ζωής»



προσφέρει ένα σεμινάριο με θέμα
«Η Νέα Σκέψη
στην Εποχή του Πνεύματος
και η καινούρια Ανθρωπότητα»



σε 7 μηνιαίους τρίωρους διαλόγους
μια Κυριακή το μήνα







 Κυριακή 29/11/2009 ώρα 17.00-20.00
 Κυριακή 20/12/2009 ώρα 17.00-20.00
 Κυριακή 30/1/2010 ώρα 17.00-20.00
 Κυριακή 28/2/2010 ώρα 17.00-20.00
 Κυριακή 28/3/2010 ώρα 17.00-20.00
 Κυριακή 11/4/2010 ώρα 17.00-20.00
 Κυριακή 30/5/2010 ώρα 17.00-20.00



Συμβολική συμμετοχή: 20 ευρώ

Σήμερα βρισκόμαστε στην εποχή του Πνεύματος, τόσο κοντά, τόσο άμεσα, τόσο αισθητά, όσο ποτέ άλλοτε.

Σήμερα η ανθρωπότητα αλλάζει πορεία.

Μπήκαμε στην εποχή της Κάθαρσης και της Ενηλικίωσης.

Παίξαμε πολύ το ρόλο του άσωτου υιού μέσω της «ελεύθερης βούλησης» και λαβωθήκαμε πολύ, ασθενήσαμε, και τα θεμέλια της ανθρωπότητας που μέχρι σήμερα χτίσαμε όλοι μέσω της άγνοιάς μας, έγιναν άκρως τοξικά και δηλητηριώδη. Με κορύφωση τον 20ο αιώνα και τους δυο παγκόσμιους πολέμους, απίστευτης βαναυσότητας και ασέλγειας πάνω στο περιβάλλον.

Όμως, όλα αυτά, ήταν προετοιμασία για την αλλαγή που γίνεται σήμερα σε όλα τα επίπεδα. Προετοιμασία για την καινούρια ανθρωπότητα της Ενότητας, της Χαράς και της Υγείας.
Και είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι κι έχουμε όλοι την Μέγιστη Ευθύνη για την αλλαγή αυτή, γιατί η παλαιά ανθρωπότητα νοσεί ψυχικά, πνευματικά και σωματικά. Οι ιατρικές επιστήμες σηκώνουν τα χέρια ψηλά. Η Κβαντική Κοσμολογία και οι θρησκείες συμφωνούν ότι τα πάντα είναι ενέργεια και όλα δημιουργήθηκαν από ενέργεια. Υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει για πάντα. Εκδηλώνεται μέσα σε μια μορφή, μέσω μιας μορφής και έξω από τη μορφή. Τα πάντα είναι ενέργεια.

Η ενέργεια εκφράζεται με συχνότητες. Αφού είμαστε ενέργεια, δονούμαστε κι εμείς σε κάποια συχνότητα, η οποία προσδιορίζεται από τις σκέψεις μας.

Η Κβαντική Φυσική επιβεβαιώνει ότι το Σύμπαν γεννιέται από τη Σκέψη. Όλη η ύλη, ολόγυρά μας και μέσα μας, είναι συσσωρευμένη Σκέψη. Η Σκέψη μας είναι συνεχής και απεριόριστη. Απεριόριστα λοιπόν και όσα μπορούμε να δημιουργήσουμε. Δηλαδή, τα πάντα. (κατ’εικόνα και καθ’ομοίωση) Όσα επιθυμούμε είναι Σκέψη και δονούνται αντίστοιχα. Η Σκέψη είναι ο σπόρος για να λάβουμε τη σοδειά μας. Όταν συγκεντρωθούμε σ’αυτά που θέλουμε, εκπέμπουμε στη συγκεκριμένη συχνότητα και η ενέργειά μας δονείται στην ίδια συμπαντική συχνότητα, υλοποιώντας την. Εμείς όμως δεν εστιάζουμε πάντα σ’αυτά που θέλουμε, αλλά τις περισσότερες φορές σ’αυτά που δεν θέλουμε, με αποτέλεσμα να έλκουμε πολλαπλασιασμένα τα δεινά μας.

Ελάτε να ανακαλύψουμε τα θαύματα της Ζωής! Να βρούμε τη τεράστια εσωτερική μας δύναμη, που θ’αλλάξει όλες τις περιοριστικές μας πεποιθήσεις και αντιλήψεις μέχρι σήμερα. Να γίνουμε συνδημιουργοί της καινούριας ανθρωπότητας, να βαδίσουμε τη φωτεινή λεωφόρο της Ενότητας των πάντων. Να χτίσουμε τη ζωή μας με καινούριες πεποιθήσεις (συχνότητες), σύμφωνα με την εποχή του πνεύματος, της καινούριας ανθρωπότητας.

Να σπείρουμε τριαντάφυλλα και όχι τσουκνίδες, για να λάβουμε τριαντάφυλλα και να γεμίσει η ζωή μας χρώματα και αρώματα…

Με αγάπη,

Βάσια Πατσουλή-Μωυσίδη

Reiki master-teacher

Πνευματική θεραπεύτρια.

Τηλ. 6945-434004, 210-7560272

e-mail: dentrotiszois@yahoo.gr

ΤΡΟΦΗ Α.Ε. : ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ

Απλά δείτε το και θα καταλάβετε. Όλο. Καλή όρεξη....
Μπήκα στο κόπο να "ανεβάσω" ένα τόσο μεγάλο βίντεο για να γίνει προσιτό σε περισσότερο κόσμο ( δεν "κατεβάζουν" όλοι torrents...). Όποιος θέλει, μπορεί ελεύθερα να το κάνει embed στο δικό του μπλογκ ώστε να το δούν και άλλοι. Ελεύθερα.
Καλή διασκέδαση :-(
υγ : για να το δείτε όλο απλά κάντε κλικ πάνω στο βίντεο
Watch ÃÂ�¦ÃÂ�ÂÂ�ÃÂ�ÂÂ�ÃÂ�ÂÂ�ÃÂ�¤ÃÂ�ÂÂ� ÃÂ�ÂÂ�ÃÂ�ÂÂ� in News | View More Free Videos Online at Veoh.com

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009

Οι Γονείς και οι φίλοι της «ΦΛΟΓΑΣ», του Συλλόγου Γονέων Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια, για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά διοργανώνουν εορταγορά στο κτίριο του πολιτισμικού οργανισμού του Δήμου Αθηναίων, Ακαδημίας 50 (Αίθουσα «Φώτη Κόντογλου»)

την Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 10πμ. – 9μμ

το Σάββατο 28 Νοεμβρίου 10 πμ – 9μμ και

την Κυριακή 29 Νοεμβρίου 10πμ – 6μμ.

Τα έσοδα της εορταγοράς από την πώληση των προϊόντων που είναι ευγενική προσφορά επιχειρήσεων-χορηγών, θα διατεθούν για τη λειτουργία του Σπιτιού των παιδιών της Φλόγας, όπου εδώ και χρόνια φιλοξενούνται παιδιά της περιφέρειας με τους γονείς τους για όσο διάστημα υποβάλλονται σε θεραπεία στα ογκολογικά τμήματα των παιδιατρικών νοσοκομείων της Αθήνας.

Αγοράζοντας τα Χριστουγεννιάτικα δώρα σας από την Εορταγορά της Φλόγας σε πολύ χαμηλές τιμές, στηρίζετε συγχρόνως τον αγώνα των παιδιών για τη ζωή και την υγεία τους.

Έτσι δυναμώνει η «ΦΛΟΓΑ» και συντροφεύει το παιδί σε μια τόσο δύσκολη περίοδο της ζωής του.

Σας περιμένουμε

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΦΛΟΓΑΣ

Σημ: Φωτογραφίες από την προετοιμασία της εορταγοράς της Φλόγας θα βρείτε σήμερα στο site του Αθηναϊκού Πρακτορείου (ΑΠΕ), όπως και συνημμένες στο παρόν Δελτίο Τύπου.

Η χρήση των φωτογραφιών είναι δωρεάν.

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με τη Φλόγα στο τηλ: 210-7485000 ή τον κο Λεωνίδα Τσίρο στα τηλ: 210-3460321 και 6976-763769.

Αιγίου 7 Γουδί

Τ.Κ. 11527 Αθήνα

Τηλ.: 2107485000

www.floga.org.gr

info@floga.org.gr

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ!

Όλες οι στατιστικές έρευνες πιστοποιούν ότι ο μέσος όρος της ζωής μας έχει αυξηθεί. Συνεπώς ζούμε περισσότερο;

Εξαρτάται πώς θα το δει κανείς!

Πιστεύω ότι πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες ψευδαισθήσεις στις ζωές μας.

Η ζωή μας έχει όντως αυξηθεί αλλά μόνο στατιστικά. Στην πράξη ο πραγματικός, ποιοτικός χρόνος που μας μένει για να ζήσουμε την πραγματική ζωή έχει μειωθεί δραματικά.

Κι αυτό γιατί:

* Ξοδεύουμε ζωτικό χρόνο δουλεύοντας υπερωριακά, για να αγοράσουμε προϊόντα και υπηρεσίες που θα μας εξοικονομήσουν το χρόνο που χάνουμε!!!

* Δουλεύουμε σαν τα σκυλιά και λυγίζουμε κάτω από το βάρος των πιστωτικών μας καρτών για να αγοράσουμε πράγματα που δε μας πολυχρειάζονται, αλλά και δεν έχουμε το χρόνο να χρησιμοποιήσουμε.

* Τρώμε γρήγορα και πρόχειρα για να έχουμε περισσότερο χρόνο για να δουλέψουμε και να κερδίσουμε περισσότερα χρήματα που θα δαπανηθούν σε γιατρούς, γυμναστήρια και ινστιτούτα αδυνατίσματος σε μια προσπάθεια να θεραπεύσουμε τις συνέπειες της αλόγιστης αυτής διατροφής και γενικά συμπεριφοράς.

* Το λίγο χρόνο που μας απομένει τον περνάμε αποχαυνωμένοι κι αποκαμωμένοι μπροστά στην τηλεόραση παρακολουθώντας προσβλητικά για τη νοημοσύνη μας προγράμματα και ανταλλάσσοντας το δυνατόν λιγότερο λέξεις με τους οικείους μας.

Ο ποιοτικός χρόνος για να ζήσουμε πραγματικά έχει μειωθεί δραματικά. Τελικά το ότι ζούμε περισσότερο από παλιά είναι μια πολύ μεγάλη ψευδαίσθηση. Ίσως η μεγαλύτερη!

Χρήστος Στρογγύλης
Πολ. Μηχ/κός
http://maconwaterproofing.blogspot.com

από
http://www.chrisxx.com/forum/viewtopic.php?p=48286

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009

Ένα σκιτσάκι ....

Γειά σας συνοδοιπόροι.Με έπιασε οίστρος χθές και έκανα ένα σκετσάκι στο paint με θέμα , "επέτειοι της ελευθερίας: μια τραγική ειρωνεία".Το μοιράζομαι μαζί σας.
ΥΓ : καλύτερα να κάνετε κλικ πάνω του γιατί δεν φαίνεται καλά στο μπλογκ.


Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009

Τα Παιδιά εμπνέουν - Έκθεση Φωτογραφίας


Αγαπητοί ΦΙΛΟΙ,

Η Ένωση ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ διοργανώνει σε συνεργασία
με τον κ. Διαμαντόπουλο Έκθεση φωτογραφίας.
Η έκθεση έχει τίτλο Παιδιά και θα πραγματοποιηθεί από
19 έως 21 Νοεμβρίου στη γκαλερί AMP του κ. Μελά.

Για περισσότερες λεπτομέρειες δείτε την επισυναπτόμενη πρόσκληση.
Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων για τις ενέργειές σας.
Θα είμαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε διευκρίνιση.

Με εκτίμηση,
Μαρία Χατζηνικολάκη

Υπεύθυνη Επικοινωνίας & Ανάπτυξης
ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ
Αγίου Θωμά 14, Αθήνα 11527
τηλ. 210 77 82 281 fax 2107482664
Web: www.mazigiatopaidi.gr

Σοφία Μανέα,
Πρόεδρος ΠΕΑΝΔ
Μεσογείων 24, Αθήνα 11527
Web:
www.peand.gr

Τη πρόσκληση για τα εγκαίνια της έκθεσης, θα την βρείτε ΕΔΩ. Σας περιμένουμε!

Δε θα απαντηθουν ποτε τελικα αυτα τα καιρια ερωτηματα?

1. Από τι υλικό είναι φτιαγμένο το πελεκούδι και καίγεται συνέχεια;
2. Σε ποια ακριβώς περιοχή του ουράνιου θόλου βρίσκεται το σφοντύλι;
3. Ποιος και ποτέ ενημέρωσε τον Ταρζάν ότι τον λένε έτσι;
4. Γιατί ο Donald Duck όταν βγαίνει από το μπάνιο φοράει πετσέτα ενώ
κυκλοφορεί τις υπόλοιπες ώρες χωρίς παντελόνι;
5. Τι σκατά σημαίνει επιτέλους Ζαβαρακατρανέμια; (***)
6. Ποιος είναι επιτέλους ο ανιψιός του Μπάρμπα Μπεν και ποιος του Μπάρμπα Στάθη;
7. Η απαγόρευση του καπνίσματος σε χώρους εργασίας ισχύει και στις
καπνοβιομηχανίες;
8. Πως λύνει το πρόβλημα με τα οδοντικά σύμφωνα όποιος μιλάει έξω από τα δόντια;
9. Μπορεί κάποιος να αποφασίσει οριστικά ότι είναι αναποφάσιστος;
10. Θα είχε διαφορά αν αντί να τραβάει κανείς ένα ζόρι, το έσπρωχνε;
11. Όταν κάποιος με μανία καταδιώξεως, καταδιώκεται πραγματικά, λέμε
ότι θεραπεύτηκε;
12. Γιατί τα ντουλάπια στα αστυνομικά τμήματα έχουν κλειδαριές;
13. Με ποια ακριβώς επιχειρήματα έπεισε ο Νώε τα ψάρια να αφήσουν το
νερό καινα μπουν στην κιβωτό;
14. Η λέξη 'Αμφιλοχίας' κρύβει κάποιο σεξουαλικό υπονοούμενο;
15. Ποιος ήταν ο αντικειμενικός σκοπός αυτού του Αλέξη όταν κρυβόταν
πίσω από τις λέξεις;
16. Υπάρχει λογική απάντηση στην ερώτηση 'Γύρισες';
17. Γιατί χρειάζονται πλύσιμο οι πετσέτες του ντους αφού όταν τις
χρησιμοποιούμε είμαστε καθαροί;
18. Αφού ο άνθρωπος προέρχεται από τον πίθηκο γιατί υπάρχουν ακόμη πίθηκοι;
19. Πως πήρε το όνομά της η μακαρονάδα 'πουτανέσκα'; (***)
20. Τι σημαίνει κάθομαι όρθιος;
21. Οι γοργόνες κάνουν απολέπιση;
22. Τα ΑΤΜ γιορτάζουν της Αναλήψεως;
23. Γιατί τις λέμε ατομικές βόμβες αφού σκοτώνουν πολλούς;
24. Πώς λέγεται ένα αγριογούρουνο όταν είναι ήρεμο;
25. Ο ΤΕΝ-ΤΕΝ δε θα έπρεπε να λέγεται TWENTY;
26. Γιατί λέγονται πολύ-θρόνες αφού κάθεται μόνο ένας;
27. Τι γεύση έχουν τα λυσσακά;
28. Σε τι τεστ επιδεξιότητας υποβάλλεται ο κώλος ώστε να αποκτήσει
τελικά δικαίωμα στο μεταξωτό βρακί;
29. Υπάρχει επιστημονική εξήγηση γιατί το παρδαλό κατσίκι έχει
μεγαλύτερη αίσθηση του χιούμορ από τα υπόλοιπα μονόχρωμα;
30. Το @ σε τι ακριβώς μοιάζει με το παπάκι;
31. Δεν είναι σατανική σύμπτωση όποιος βρίσκεται στην τουαλέτα όταν
χτυπάς να ονομάζεται 'άλλος';
32. Ο Κουτρούλης πόσους προσκεκλημένους έχει τελικά στο γάμο του;
33. Υπάρχει κάποιος ψυχοπαθής που δημιουργεί συστηματικά λάκκους στις φάβες;
34. Γιατί όταν οι τράπεζες στέλνουν 'τελευταία ειδοποίηση' για μια
δόση, στη συνέχεια αθετούν την υπόσχεσή τους και ξανασχολούνται μαζί
μας ;
35. Τι βύσμα έχει τελικά αυτός ο ουδείς και όλοι τον θεωρούν αναντικατάστατο;
36. Στην Αφρική πως ονομάζεται το αράπικο φιστίκι;
37. Πόσο περήφανος για το σώβρακο του είναι ο Σούπερμαν ώστε να το
φοράει πάνω από το παντελόνι;
38. Γιατί του διαόλου η μάνα δε δοκιμάζει να μείνει πιο κοντά;
39. Η τσάπα-τσούλα, είναι αγρότισσα ελευθέρων ηθών;
40. Τι χρησιμεύει η τρύπα στα ντόνατς;
41.- Αυτός που βρίσκεται παγιδευμένος ανάμεσα στο 'γκρεμό' και στο
'ρέμα',έφτασε εκεί κολυμπώντας ή σκαρφαλώνοντας;
42. Αυτός που γράφει το 'ακόμα πιο νόστιμο' στις συσκευασίες των
γατοτροφών,πώς είναι τόσο σίγουρος;
43. Τι μέσο χρησιμοποιεί ένα βουνό για να πάει στον Μωάμεθ;
44. Αυτό το διαφανές-περιτύλιγμα-με-τις-φουσκάλες-που-κάνουν-τσούκου-τσούκου-και-κάθονται-όλοι-και-τις-σπάνε-σαν-υπνωτισμένοι',ξέρει
κανένας πως λέγεται με μία λέξη; (***)
45. Γιατί οι αριθμοί στο κομπιουτεράκι είναι τοποθετημένοι ανάποδα σε
σχέση με τους αριθμούς στα τηλέφωνα;
46. Αφού λένε πως το κολύμπι κάνει καλό στη σιλουέτα πως εξηγούν τις φάλαινες;
47. Οι επιγραφές που λένε πως 'επιτρέπουν την είσοδο μόνο σε σκυλιά
που οδηγούν τυφλούς', περιμένουν να διαβαστούν από τα σκυλιά ή από
τους τυφλούς;
48. Τι εργαλεία έχουν πια αυτά τα 'πράσα' και πιάνουν συνέχεια διάφορους εκεί;
49. Πόσα χρόνια διαρκεί ένα 'ζαμάνι';

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009

Διαγωνισμός Λογοτεχνίας Α. Σαμαράκη


Είμαι στην πολύ ευχάριστη θέση να ενημερώσω τους φίλους συνοδοιπόρους ότι ένα από τα μέλη του μπλογκ, το 4ο Κουτάβι (Φοίβος Νικολόπουλος κατά κόσμον), διακρίθηκε σε ένα διαγωνισμό λογοτεχνίας.

Συγκεκριμένα , στο διαγωνισμό που έγινε πέρυσι προς τιμήν του συγγραφέα Αντώνη Σαμαράκη, το κουτάβι έλαβε την 4η θέση (ειδικός έπαινος) για ένα τρισέλιδο κείμενο με τίτλο ΕΛΙΑΜ.

Δουλειές του απελθόντος Α.Σαμαράκη και των διακριθέντων στο διαγωνισμό θα εκδοθούν από τις εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ με τίτλο (περίπου) "Ανθολογία Αντώνη Σαμαράκη).

Η διάκριση αυτή ήταν αρκετά σπουδαία για το κουτάβι, τόσο γιατί ήταν η πρώτη του φορά, όσο και για το νεαρό της ηλικίας του.

Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009

Τύψεις ...



Δεν είναι λίγες οι φορές που θυμάμαι το εξής περιστατικό. Στα 17 μου χρόνια γνώριζα έναν καταπληκτικό άνθρωπο, πρόσφυγα απο την Σμύρνη, συνταξιούχο ταξίαρχο, γείτονα, χήρο και οικογενειακό φίλο.

Δεν ήταν συνηθισμένος στρατιωτικός. Στα 70 χρόνια του είχε μακριά μαλλιά με κοτσίδα, άκουγε Porgy & Bess  του Gershwin  και πολύ jazz, "τρελαινόταν" με το scat-singing της Ella Fitzgerald και του Louis Armstrong, ήταν εξαιρετικά καλλιεργημένος, διάβαζε πολύ,  μου δάνειζε δίσκους αλλά και βιβλία με ποιήματα του Εγγονόπουλου και του Εμπειρίκου, και άφηνε τη (συνομήλική μου) κόρη του να επιστρέφει ότι ώρα ήθελε απο τα Σαββατιάτικα party, αρκεί να την συνόδευα.

Κάποια μέρα με παρακάλεσε να κάνω κάτι φαινομενικά απλό. Να δώσω ένα τριαντάφυλλο σε ένα άγνωστο κορίτσι (μαθήτρια Λυκείου !) που ζούσε σε ένα σπίτι απέναντι απο το δικό μας και να της πω ότι είναι απο κάποιον θαυμαστή της ομορφιάς της. Τον ρώτησα γιατί δεν της το έδινε ο ίδιος, και μου απάντησε ότι θα το έκανε αν ήταν πολύ νεώτερος, ότι την έβλεπε κάθε πρωϊ (απο το μπαλκόνι του) και ήταν ερωτευμένος μαζί της, ότι συνειδητοποιούσε το αδιέξοδο της κατάστασης, και ότι ήθελε απόλυτη εχεμύθεια. To τριαντάφυλλο θα ήταν μία μοναδική ρομαντική πράξη,  χωρίς συνέχεια.

Είπα όχι ...

Ακόμη όμως το σκέφτομαι. Συχνά μέσα μου αναδύεται η ενοχλητική σκέψη ότι ίσως έκανα λάθος που είπα αυτό το "αναίσθητο" όχι, σε έναν τόσο ευαίσθητο άνθρωπο.


ΥΓ1:  Ένα υπέροχο video με τον Ιταλό ... Barry White




ΥΓ2: Ένα click στην εικόνα της "αιωρούμενης" κοπέλας με τα 5 κόκκινα μπαλόνια, αποκαλύπτει ένα πανέμορφο μουσικό κομμάτι !

Σταύρος

:)

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

Ο ορισμός της βλακείας


Έπεσα τυχαία πάνω σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για τη βλακεία. Για κάποιο λόγο μου άρεσε πάρα πολύ (ίσως με αφορά :-)?).
Το βρήκα ενδιαφέρον γιατί έμαθα δύο πράγματα που δεν ήξερα :

α. Το πρώτο είναι ότι κάποιος προσπάθησε να δώσει έναν ρεαλιστικό ορισμό για τη βλακεία. Κατά τη γνώμη μου τα κατάφερε αρκετά καλά. Αυτός ο κύριος είναι ιστορικός και οικονομολόγος και λέγεται Κάρλο Τσιπόλα. Τον ορισμό τον έδωσε το 1988 και έχει ώς εξής :
"Βλάκας είναι αυτός που προκαλεί ζημιά σε κάποιον άλλο αλλά παράλληλα δεν πετυχαίνει κάποιο πλεονέκτημα για τον εαυτό του ή ακόμα και υφίσταται ζημιά και ο ίδιος. Η ζωή μας είναι γεμάτη απώλειες χρήματος, χρόνου, ενέργειας, ησυχίας και καλής διάθεσης, λόγω των απίθανων πράξεων κάποιου παράλογου πλάσματος που μας τυχαίνει τις πιο απρόσμενες στιγμές και ζημιώνει, ακυρώνει και δυσκολεύει τη ζωή μας, χωρίς να έχει απολύτως τίποτα να κερδίσει από τις πράξεις του".

β. Το δεύτερο που έμαθα είναι ότι υπάρχουν τα βραβεία Δαρβίνου τα οποία αποτελούν μια αναγνώριση για όσους «συνέβαλαν στη βελτίωση της ανθρώπινης γενετικής δεξαμενής αποχωρώντας από αυτή με τρόπο θεαματικά βλακώδη». Ένα παράδειγμα; Ο 33χρονος Άγγλος που τραυματίστηκε θανάσιμα, ενώ ήθελε να διαπιστώσει αν το μπουφάν που φορούσε μπορούσε να αντέξει τις μαχαιριές.

Αυτά τα βρήκα αρκετά ενδιαφέροντα και επίκαιρα και είπα να σας τα μεταφέρω.
Θέλω να κλείσω με μια από τις πολλές διαφορές μεταξύ βλάκα και έξυπνου που κυκλοφορούν από στόμα σε στόμα :
Ο έξυπνος μπορεί να κάνει το βλάκα. Το αντίστροφο δεν ισχύει.

Πηγή : Allostyle: Η δύναμη της βλακείας

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009

Για τους λάτρεις της Φωτογραφίας

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ
Αθήνα, Φθινόπωρο 2009

Γιάννης Τζώρτζης
Green Project in Asia
Επιμέλεια: Έφη Κυπριανίδου, Θανάσης Μουτσόπουλος

Στο πλαίσιο του κεντρικού εκθεσιακού προγράμματος του Athens Photo Festival
2009 που θα αναπτυχθεί στο κτίριο Εσπλανάδα, εγκαινιάζεται την Παρασκευή 6
Νοεμβρίου, η έκθεση του Γιάννη Τζώρτζη "Green Project in Asia"
www.greenproject2008.com


Κτίριο Πεζογέφυρας Εσπλανάδα
Πλατεία Νερού (δίπλα στο γήπεδο Tae Kwon Do)
Ολυμπιακός Πόλος Φαλήρου, Ολυμπιακά Ακίνητα
Εγκαίνια: Παρασκευή 6/11, 20:00
Διάρκεια: Παρασκευή 6/11 - Κυριακή 6/12
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη-Κυριακή 17:00-22:00

---
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το Athens Photo Festival 2009
επικοινωνήστε με το Ελληνικό Κέντρο Φωτογραφίας:
Τσάμη Καρατάσου 15, 117 42 Αθήνα,
Τ 210 9210545, F 210 9210546
Ε contact@hcp.gr, S www.hcp.gr

Τη Πρόσκληση της Εκδήλωσης θα την βρείτε ΕΔΩ

Αγέλες προβάτων για άλλη μιά φορά ......

Τελικά δεν παιζόμαστε !!
Ερχεται χθές το βράδυ στο Φαρμακείο μιά μικρή και μου ζητάει "μία κρέμα που την είπαν στην τηλεόραση ότι κάνει καλό στην ακμή και που περιέχει την ουσία τρετινοίνη"
Αμέσως μούρχεται στο νου μιά συγκεκριμένη η οποία έχει τον χαρακτήρα φαρμάκου (συνταγογραφείται από δερματολόγους) Ψάχνω να τη δώσω και βλεπω ότι έχω ξεχάσει να τη φέρω. Ετσι της υπόσχομαι ότι θα τη φέρω την άλλη μέρα (σήμερα) .
Πράγματι το πρωί παραγέλνω δύο σωληνάρια.
Το μεσημέρι έρχεται μία πελάτισσα γύρω στα 50 και μου ζητάει τα ίδια γιατί άκουσον άκουσον, κάποιος δερματολόγος στο tv είπε ότι τάχει βάλει με τις εταιρείες καλλυντικών που πλασσάρουν ότι θέλουν ενώ αποκαλύπτει τώρα ότι η τρετινοίνη που είναι εναντίον της ακμής είναι η μόνη ουσία που έχει αντιριτιδική δράση για μετά τα 40 αναγεννητική και μπλα μπλα ..
Μου χητάει μάλιστα τρια σωληνάρια και μου πέρνει και τα δύο που είχα φέρει.

Αυτό ήταν !!
Ξαναπαραγγέλνω και από τις τρεις φαρμακαποθήκες που έχω μου λένε ότι έχει γίνει χαμός με το συγκεκριμένο σκέυασμα και ότι δεν υπάρχει ούτε για δείγμα.

Δηλαδή βγήκε ο χ φούφουτος πέταξε τη θεωρία του στο πρωινάδικο ή βραδυνάδικο περιθωριακό πρόγραμμα (δεν ξέρω γιατί δεν βλέπω τηλεόραση) και τρέξανε όλοι και αδειάσανε τα ράφια.
Τι να πεις

Αγέλες προβάτων για άλλη μιά φορά ......

Xρησιμοθηρία και Ομορφιά



Το ανθρώπινο είδος πάντοτε "ανεχόταν" ανθρώπους που φαινομενικά ξόδευαν τον χρόνο τους άσκοπα και δεν βοηθούσαν στη κοινή προσπάθεια για επιβίωση. Για παράδειγμα όσοι ζωγράφιζαν σε τοιχώματα προϊστορικών σπηλαίων πιθανότατα ανήκαν σ' αυτή τη κατηγορία ...

Επιτρέψτε μου να αναφερθώ σε ένα πραγματικό γεγονός στο οποίο ήμουνα αυτόπτης μάρτυρας περίπου 2,5 δεκαετίες πριν ...

Φανταστείτε το εξής σκηνικό : Ένα τεράστιο αμφιθέατρο φημισμένου Λονδρέζικου πανεπιστημιακού ιδρύματος, κατάμεστο απο 500 περίπου πρωτοετείς φοιτητές διάφορων σχολών θετικής κατεύθυνσης (μηχανολόγους, ηλεκτρολόγους, ηλεκτρονικούς, αεροναυπηγούς, πολιτικούς μηχανικούς κλπ) που όφειλαν να παρακολουθήσουν "Επιστήμη των υλικών", ένα βαρετό και απωθητικό μάθημα που βασιζόταν σε στείρα απομνημόνευση, και το οποίο ήταν ταυτόχρονα το μοναδικό κοινό μάθημα μεταξύ ετερόκλητων σχολών .

Η μέρα είχε κάτι το εξαιρετικό. Θα εμφανιζόταν ο καθηγητής με τα αποτελέσματα του περίφημου Term Test στο εν λόγω στρυφνό μάθημα. Τα Term Tests ήταν μία σειρά ανεπίσημων υποχρεωτικών διαγωνισμάτων που παραδοσιακά διεξήγονταν για περισσότερο απο ένα αιώνα, πριν τα Χριστούγενα, και ήταν μόνο για τους πρωτοετείς φοιτητές. Δεν είχαν καμμία βαθμολογική επίπτωση, αλλά μόνο την εξής στατιστική σημασία. Το ποσοστό αποτυχίας ήταν συνήθως εξαιρετικά ψηλό (γύρω στο 50%) και ήταν παρατηρημένος ένας αξιοσημείωτος συσχετισμός με εκείνους που αποτύγχαναν στα τελικά διαγωνίσματα του Ιουνίου, που τελικά εκδιώκονταν απο το συγκεκριμένο Πανεπιστήμιο (βλέπετε δεν υπήρχαν επαναληπτικές εξετάσεις Σεπτεμβρίου!)

Εμφανίζεται λοιπόν ξαφνικά ο καθηγητής, κατακόκκινος απο θυμό για το ασυνήθιστα μεγάλο ποσοστό αποτυχίας (70 % παρακαλώ). Μέσα σε ένα πρωτοφανές παραλήρημα επιτιμητικών παρατηρήσεων και σχολίων, ειπώθηκαν περίπου και τα εξής:

" Οι περισσότεροι απο εσας θα πρέπει να αντιμετωπίσετε σοβαρά το ενδεχόμενο να κάνατε σοβαρό λάθος στην επιλογή σας να γίνετε μηχανικοί. Θα ήταν προτιμότερο να στραφείτε κάπου αλλού, πχ στη ζωγραφική, στη μουσική ... κλπ "

Μέσα στη γενική απόλυτη σιγή, ακούγεται η φωνή ενός θαραλέου φοιτητή απο την Ταϋλάνδη : " Professor, για να γίνει κανείς καλός καλλιτέχνης χρειάζεται οπωσδήποτε να έχει ταλέντο, πράγμα που δεν είναι υποχρεωτικά απαραίτητο για τους μηχανικούς. Σ' εμάς απλά αρκεί ένα minimum ευφυϊας και εργατικότητας ! "

Ο καθηγητής άστραψε και βρόντηξε για δεύτερη φορά, αν και πιστεύω ότι είχε αρχίσει να ψυλιάζεται ότι χάνει το ... επιχείρημα : " Μα τι λες ! Οι μηχανικοί είμαστε χρήσιμοι άνθρωποι στην κοινωνία ... Κάνουμε σπίτια, γέφυρες, αυτοκίνητα, εργοστάσια κλπ. Οι καλλιτέχνες ... τι κάνουν ; "

Ο μετέπειτα φίλος μου Chit Yen Chong, ανταπάντησε : " Ναι, αλλά οι καλλιτέχνες κάνουν την ζωή μας ομορφότερη !! "

Ακόμη έχω στ' αυτιά μου την μουσική απο τα χειροκροτήματα και τις επευφημίες των όρθιων πλέον φοιτητών.

Ξεχνιούνται ποτέ τέτοιες στιγμές ;

Σταύρος

YΓ:  Simply beautiful

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009

Πρόταση για ένα διαφορετικό Θέατρο αλλά και αίτημα για υποστήριξη

Αγαπητοί μου φίλοι
Προετοιμαζόμαστε για μια παράσταση στο Θέατρο που θα απευθύνεται σε παιδιά και εφήβους. Η ιδιαιτερότητα μας είναι ότι η παράσταση μας δε στηρίζεται τόσο στο λόγο αλλά περισσότερο στην εικόνα καθώς επίσης και η συνεργασία μας με δύο κοπέλες από τη Θεατρική ομάδα της Ελληνικής Εταιρίας Προστασίας Σπαστικών.
Η μία κοπέλα είναι σε αμαξίδιο. Θα θέλαμε να σας ρωτήσουμε αν
μπορέιτε να μας προτέινετε χορηγούς που θα μπορούσαν να στηρίξουν την παράσταση μας. Επίσης το θέμα της μεταφοράς των δύο αυτών συνεργατών μας είναι ένα μεγάλο έξοδο που θα μπορούσε κάποιος να το αναλάβει ως χορηγία.
Ακόμη αν γνωρίζετε σχολεία που θα μπορούσαμε να απευθυνθούμε και μας προτέινετε θα ήταν επίσης μια πολύτιμη βοήθεια.
Ακόμη το γεγονός ότι η παράσταση μας απευθύνεται στην εικόνα και λιγότερο στο λόγο επιτρέπει σε σχολεία αλλά και ενηλίκους με προβλήματα ακοής να παρακολουθήσουν με ευκολία την παράσταση μας.
Ο σκόπος μας εκτός από καλλιτεχνικός και εκπαιδευτικός είναι και βαθιά
κοινωνικός μια και πρέπει επιτέλους να αντιμετωπίζονται ισότιμα όλοι οι
άνθρωποι.
Θα σας ενημερώσουμε σύντομα για το Θέατρο που θα γίνει και την ημερομηνία της έναρξης των παραστάσεων μας αρχές Δεκεμβρίου.
Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Με εκτίμηση

Μαρία Χανιωτάκη
Σκηνογραφός ΜΑ - Εικαστικός
Καλ. Διεθυντής ομάδας CMD
www.mariachaniotaki.gr

ΥΓ. Αν θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί μας μπορέιτε να μας καλέσετε στο τηλέφωνο 2106728936 και 6945285642. Επίσης email: mxan62@otenet.gr
Μπορέιτε επίσης να μας ζητήσετε να σας στέιλουμε περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση μας (δελτία τύπου, φωτογραφίες κλπ)

ο Σταυραετός θα ενημερώσει σύντομα για τον χρόνο του ανεβάσματος της ενδιαφέρουσας αυτής παράστασης

Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009

ΕΝΑΣ ΑΚΟΥΩΝ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΚΩΦΩΝ...l

Aπό τις 6-19 Δεκεμβρίου κάθε παρασκευή και Σαββάτο η θεατρική παράσταση
Ένας ακούων στη χώρα των Κωφών επιστρέφει για λίγες παραστάσεις .
μια εκπληκτική δουλειά από τους ηθοποιούς του Θεάτρου Κωφών Ελλάδος ,μια παράσταση που δεν πρέπει να χάσετε…..

ΕΝΑΣ ΑΚΟΥΩΝ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΚΩΦΩΝ...

Σε δέκα και πλέον κωμικές σκηνές η μειονότητα - σε αυτή την περίπτωση, ένας ακούοντας - παλεύει να επικοινωνήσει και διαρκώς έρχεται αντιμέτωπη με τοίχους, τοίχους ανθρώπινους. Η πραγματικότητα αντιστρέφεται, πλειοψηφία εδώ οι κωφοί, στη δική τους χώρα.

Το πρόβλημα είναι ότι η μειονότητα δε μιλάει νοηματική ή ότι η πλειοψηφία δεν δέχεται τη διαφορετικότητα...;

Παίζουν οι : Νίκος Αξιώτης, Απόστολος Γιαννόπουλος, Βασίλης Κόσκορης, Σταύρος Λένα, Βίκυ Πανταζή, Ευανθία Πλαχούρα, Ηλίας Καραμιχάλης, Μαρία Τουλούμη....


Σύλληψη - ιδέα : Ομάδα Θεάτρου Κωφών Ελλάδος
Σκηνοθεσία : Νίκος Αξιώτης
Πρωτότυπη Μουσική : Γιώργος Ζηγούρης
Κινησιολογία - Χορογραφίες: Βίκυ Σαχπάζη
Διερμηνεία : Σοφία Ρομπόλη
Σκηνογραφία - Ενδυματολογία : Αμβράζη Τασούλα

6 Νοεμβρίου - 19 Δεκεμβρίου
Παρασκευή και Σάββατο στις 21 : 00

Τιμές εισιτηρίων : 15 € με ποτό, γενική είσοδος
10 € με ποτό, φοιτητικό

Τηλέφωνο Κρατήσεων με SMS, καθημερινά : 6985765550

Τηλέφωνο / FAX : 210 32 14 708

Σας περιμένουμε!

Ζητείται Ψεύτης..

Αν η Ρόδος δε σας πέφτει πολύ μακρυά ή αν τέλος πάντων βρεθείτε στα πέριξ των Δωδεκανήσων στις 19, 20, 27, 28 και 29 Νοεμβρίου 2009 και το βράδυ στις 9 δεν έχετε να κάνετε τίποτα καλύτερο, κάντε τον κόπο να μπείτε στο Δημοτικό Θέατρο της πόλης.

Ο Δικηγορικός Σύλλογος Ρόδου και η Θεατρική του Ομάδα παρουσιάζουν την κλασσική ελληνική κωμωδία του Δημήτρη Ψαθά "Ζητείται Ψεύτης".
Έτσι, πού ξέρετε, μπορεί αν και...Ανώνυμοι Μελαγχολικοί
να.. ξε-μελαγχολήσετε!

Στο βίντεο που ακολουθεί, ένας-ένας όλοι οι συντελεστές.



σάς περιμένω με ανοιχτές αγκάλες..


Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009

Αντάμωση

Να σε αντάμωνα στον σωρό με τα λάφυρα της νίκης
Πέρα στης αύρας τους σκορπισμένους τους ανθούς
Στο μοναχικό μου μονοπάτι που παίρνω για να σε συλλογιέμαι
Στης θάλασσας τους θυμωμένους τους αφρούς

Να σε αντάμωνα στου μαΐστρου τις ριπές που τα μαλλιά ανακατεύει
Στα λεπτεπίλεπτα γυρίσματα των δαχτύλων του χεριού μου
Στης νιότης τα μαργαριταρένια δόντια που φωτεινά χαμογελούν
Στα αγάλματα τα αρχαία που λαβωμένα από του χρόνου
Το τουφέκισμα δεν σκόρπισαν μα στέκουν, με έπαρση ανδρεία


Στου ονείρου μου τον δρόμο τον ανέγγιχτο
ανάμεσα σε βότσαλα υγρά γλυμμένα με το κύμα
Το χρώμα των ματιών σου στην παλάμη μου να κρύψω
Και όταν η νοσταλγία με θλιμμένες νότες μουσικές μ αγγίξει
Να άνοιγα τα χέρια και εσύ μ αγάπης λούσα να με ντύνεις


Αχ για μια στιγμή μονάχα να σ αντάμωνα
στου ήχου τον αντίλαλο που επαναλαμβάνει την φωνή μου
της νοσταλγίας το άλογο αναβάτης να καλπάσω
και με όνειρα κόκκινα στον ορίζοντα να γράψω το όνομα σου

Ελπίδα

Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009

Επικίνδυνη Γνώση

Στο τηλεοπτικό ντοκουμέντο του BBC, Επικίνδυνη Γνώση, o David Malone ρίχνει τη ματιά του σε 4 ιδιοφυείς μαθηματικούς : τους Georg Cantor, Ludwig Boltzmann, Kurt Gödel και Alan Turing !

Η μεγαλοφυής σκέψη των παραπάνω επηρέασε δραματικά τις ζωές όλων μας. Όμως, κατά τραγικό τρόπο ο ιδιοφυής τους νους, τους οδήγησε στην τρέλα και τελικά στην αυτοκτονία !

Η ταινία ξεκινάει με τον Georg Cantor, τον μεγάλο μαθηματικό η δουλειά του οποίου αποτέλεσε τη βάση για τα περισσότερα απο τα μαθηματικά του 20ου αιώνα. Πίστευε ότι ήταν αγγελιοφόρος του Θεού και τελικά κατέληξε στην τρέλα προσπαθώντας να αποδείξει τις θεωρίες του για το άπειρο.

Η προσπάθεια του Ludwig Boltzmann να αποδείξει την ύπαρξη των ατόμων και η ενασχόλησή του με τις πιθανότητες της στατιστικής μηχανικής και της θερμοδυναμικής, τελικά τον οδήγησαν στην αυτοκτονία.

Ο Kurt Gödel, o εσωστρεφής φίλος του Einstein, απέδειξε ότι υπάρχουν λογικές προτάσεις μη αποδείξιμες, καταδεικνύοντας έτσι τους περιορισμούς των μαθηματικών. Η ζωή του τελείωσε σε ένα σανατόριο, αρνούμενος να δεχτεί τροφή επειδή φοβόταν ότι θα δηλητηριαστεί.

Τέλος, ο Alan Turing, ο μεγάλος αποκρυπτογράφος του Bletchley Park, πατέρας της επιστήμης των υπολογιστών, αυτοκτόνησε έχοντας αποδείξει ότι δεν μπορούμε να γνωρίζουμε εκ των προτέρων ποιές λογικές προτάσεις είναι μη αποδείξιμες.

Στην ταινία εμφανίζονται οι τελευταίοι απο τη μεγάλη σειρά των στοχαστών που ασχολούνται με αυτό το ακανθώδες ζήτημα, δηλαδή αν υπάρχουν πράγματα που τα μαθηματικά και το ανθρώπινο μυαλό δεν θα μπορέσουν ποτέ να προσεγγίσουν. Σ' αυτούς συμπεριλαμβάνονται οι μαθηματικοί Greg Chaitin και Roger Penrose.

Η Επικίνδυνη Γνώση θίγει ορισμένα απο τα πιό σημαντικά ερωτήματα σχετικά με την αληθινή φύση της πραγματικότητας, που οι μαθηματικοί στοχαστές προσπαθούν ακόμη να απαντήσουν.

Mπορείτε να δείτε ΟΛΟ το σχετικό video του ΒBC εδώΕπικίνδυνη Γνώση


ΥΓ1: Αυτή είναι η πρώτη μου ανάρτηση. Αν και σχετικά ... περιθωριακή, εύχομαι να σας αρέσει. Λυπάμαι που το video είναι στα Αγγλικά και χωρίς Ελληνικούς υπότιτλους.


ΥΓ2: Όμως το δεύτερο video που παραθέτω έχει ελληνικούς υπότιτλους και τιτλοφορείται: Η ιδιοφυία του Δαρβίνου. Είναι νομίζω μία ενδιαφέρουσα προσθήκη στην προηγούμενη όμορφη ανάρτηση :)

ΥΓ3: Όσες και όσοι βρήκαν την παραπάνω θεματολογία "βαριά", δείτε το παρακάτω μουσικό video, που ελπίζω να σας αποζημιώσει ....

 Ray και Diana

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

ΕΝΑ ΖΟΥΖΟΥΝΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ

Η ζωή και οι περιπέτειες του Δαρβίνου

της Κάθριν Λάσκι

εικονογράφηση: Μάθιου Τρούμαν


Οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ και το WWF Ελλάς
προσκαλούν τους μικρούς τους φίλους σε εκδήλωση
με αφορμή το έτος Δαρβίνου και το βιβλίο
της Κάθριν Λάσκι


ΕΝΑ ΖΟΥΖΟΥΝΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ

Η ζωή και οι περιπέτειες του Δαρβίνου


το Σάββατο, 31 Οκτωβρίου 2009, στις 12 το μεσημέρι,
στον ΠΟΛΥΧΩΡΟ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
(Ιπποκράτους 118, Αθήνα).

Έλα να μάθεις τα πάντα για τη ζωή, τις περιπέτειες

και τη σπουδαία προσωπικότητα του Δαρβίνου,

τις έρευνες και τις μελέτες του.

Η Ελένη Σβορώνου, συγγραφέας παιδικών βιβλίων

και Υπεύθυνη Προγράμματος Κατάρτισης στο WWF Ελλάς,

σε περιμένει για να ανακαλύψεις μαζί της

πώς είναι φτιαγμένος ο κόσμος

και να συνειδητοποιήσεις το θαύμα της φύσης

που οδήγησε τον Δαρβίνο στη διατύπωση της πιο διάσημης θεωρίας:

της θεωρίας της εξέλιξης.


ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΚΕΙ!

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Ένα ταξίδι στη ζωή του Δαρβίνου και τους προσωπικούς του προβληματισμούς. Ο Δαρβίνος από πολύ μικρή ηλικία προτιμούσε να μαζεύει σκαθάρια και γαιοσκώληκες, παρά να μελετάει τα μαθήματά του. Τελικά το ταξίδι του στο κόσμο των εντόμων τον οδήγησε στη διατύπωση της θεωρίας της εξέλιξης, η οποία και άλλαξε τον τρόπο που σκεφτόμαστε για τον κόσμο και τον εαυτό μας. Ένα πολύ σημαντικό βιβλίο για έναν από τους πιο σπουδαίους επιστήμονες που έζησαν ποτέ.

1 ευρώ από την πώληση κάθε βιβλίου θα διατεθεί για την ενίσχυση του έργου του WWF Ελλάς.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Η Κάθριν Λάσκι είναι αμερικανίδα συγγραφέας μυθιστορημάτων για ενήλικες αλλά και παιδικών βιβλίων. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ινδιανάπολη, ενώ σήμερα ζει και εργάζεται στη Μασαχουσέτη. Το 1984 τιμήθηκε με το βραβείο Newbery.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΟ

Ο Μάθιου Τρούμαν είναι εικονογράφος παιδικών βιβλίων. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ιταλία, αλλά πήγε στην Αμερική για να σπουδάσει Καλές Τέχνες. Σήμερα ζει και εργάζεται στο Νιου Τζέρσεϊ.

  • Σας παρακαλούμε να ενημερώσετε όλους τους μαθητές (ηλικίας από 6 ετών) του σχολείου σας για την εκδήλωση.
  • Η συμμετοχή είναι δωρεάν και θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. Κατά τη διάρκεια διεξαγωγής της εκδήλωσης, οι γονείς μπορούν να παραμείνουν στον ΠΟΛΥΧΩΡΟ, όπου μπορούν να πιουν τον καφέ ή το τσάι τους, ή να επιστρέψουν μετά τη λήξη της.
  • Για περισσότερες πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής μπορείτε να καλείτε στο 211 3003580.