Μην αρνηθείς…πως
μέσα στης ελπίδας την ανέφελη προσδοκία
λερωμένη κηλίδα στέκει το εφήμερο
μην αρνηθείς
στις λακκούβες του λαιμού σου
τα παράτολμα όνειρα ξεπλύθηκαν, σβηστήκαν
μην αρνηθείς
μια δεύτερη φορά τα φτερά σου σαν ανοίξεις
στου έρωτα τα νοτερά σεντόνια
πόθος πορφυρός, αχνά θα κυλήσει
μην αρνηθείς
μες της βροχής την υγρή παγίδα
ξεπλένονται τα αρώματα φιλιών λεηλατημένων
μην αρνηθείς
στην μουντή βουή μιας κυριακής του μάρτη
το απρόσμενο πως λαχταρά την ζωή να ζωγραφίσει
μην αρνηθείς και μένα
καθώς μια θλίψη ανυπόστατη
στα μάτια σου… μαντεύω
Ελπίδα
Δευτέρα 27 Απριλίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
Ελπίδα ύστερα απο αυτές τις καταθέσεις ψυχής,ύστερα από τον πλούτο των εικόνων που ξεπηδούν με την ανάγνωση κάθε στίχου...μην αρνηθείς πάλι πως δεν είσαι ποιήτρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά από την πανέμορφη Ιθάκη!
σε ευχαριστω μεσα απο την καρδια μου..μακαρι να ημουν και εγω εκει στην ιθακη!!!θα ηθελα να ζω για παντα διπλα στα κυματα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια, τί άλλο να πώ. τιμή μας που είσαι στην παρέα ΜΑς ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΆΙΝΕΙς
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά γράφεις πολύ γλυκά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΛόγια που στάζουν συναισθήματα!