Μια ρόδινη ανοιξιάτικη μελαγχολία πλημυρίζει την ψυχή μου.Είναι που έρχεται το Πάσχα και ξεπηδούν οι παιδικές θύμησες εκείνης της εποχής.Κάποιος Ανώτερος Ανθρωπος,λένε,θα πεθάνει τούτη την εβδομάδα.Κάποιος θα θυσιαστεί αυτή την Παρασκευή.Ένα πέπλο θανάτου κατακλίζει την ψυχή μου.Μια γιορτινή κηδεία λαμβάνει χώρα τούτες τις μέρες,τούτες τις στιγμές.
Με βλέπω μονάχο στο πίσω μέρος του σπιτιού να κάνω σχήματα μ'ένα ξυλάκι στο δροσερό χώμα του κήπου.Ο νους μου ταξιδεύει μες στο μυστήριο της ζωής και του θανάτου.Φορώ ένα κοντό γαλάζιο ριγέ παντελονάκι και σκέφτομαι:"Γιατί γεννιόμαστε άραγε αφού θα πεθάνουμε;".Το παιδικό μου μυαλό δεν βρίσκει απαντήσεις και μένω συντροφιά με τις αναπάντητες μακάβριες αναζητήσεις μου.
"Αύριο το βράδυ",σκέφτομαι,"αύριο τα μεσάνυχτα ο Νεκρός θα Αναστηθεί.Είναι αλήθεια;Δεν ξέρω.Εγώ δεν τον είδα ούτε Νεκρό ούτε Ζωντανό!Δεν ξέρω αν υπάρχει!Γιατί γίνεται άραγε αυτή η γιορτή;"
Ξαφνικά κάποιον νοιώθω πίσω μου.Με παίρνει απ' το χέρι.Είναι η μητέρα μου πολύ νέα και όμορφη."Έλα,μου λέει, πάμε στον επιτάφιο σου πήρα και καινούργιο φαναράκι".
Την κοιτώ σιωπηλά καθώς σηκώνομαι και βλέπω στο πρόσωπό της την ίδια ανοιξιάτικη ρόδινη μελαγχολία!
Παρασκευή 10 Απριλίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
τρυφερα νοσταλγικο..ενιωσα σαν να καθομαι μονη στον κηπο ενος παλου σπιτου και τρωγωντας γλυκο του κουταλιου να πισωγυριζω στο παρελθον τοτε που ολα ηταν τοσο αυθεντικα αθωα!! δεν ειμαι ποιητρια γραφω οτι νιωθω μεσα μου..πολυ ευχαριστως να κανω σχολια η αναρτηση στο blog σου δεν ξερω τον τροπο ομως...ειμαι αδαης!!
ΑπάντησηΔιαγραφήelpidoxwra μου ,ας μη μας ψαρώνουν τα φρου-φρου και αρώματα των εξωφύλλων των βιβλίων που μας τα΄χουν φόρα μόστρα.όχι πως δεν αξίζουν αλλά ποιητές υπάρχουν πάρα πολλοί και ανήκουν στο ανώνυμο πλήθος όπως και εσυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήκατά κανόνα στα ναρκωτικά πέφτουν οι πολύ ευαίσθητοι άνθρωποι όταν τύχει και βρεθούν σε κάποιες ειδικές συγκυρίες.
εσύ είναι ηλίου φαεινότερον(αυτό εισπράττω εγώ τουλάχιστον) πως είσαι ένας πολύ ευαίσθητος άνθρωπος που εκφράζεται μέσα από την γραφή του,μη έχοντας την ατυχία να βρεθεί στην παραπάνω ειδική συγκυρία.
πιστεύω πως έχεις πολλά να προσφέρεις στο ex_junky κι ας μην είσαι ex_junky.μια λέξη,μια φράση,ένας στίχος,ένα σχόλιο είναι μεγάλη συμβολή για το νεοχτιζόμενο αυτό μπλόγκ.
ολοι οι μεγάλοι μύστες των μεγάλων θρησκειών ασχολήθηκαν σχεδόν κατα κύριο λόγο και ουσιαστικά πάνω στο μεγάλο θέμα που απασχολούσε και απασχολεί τον άνθρωπο ανα τους αιώνες. Το Ζήτημα του Θανάτου. Η μεγάλη αγωνία του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑραγε γεννιώμαστε οπως είπες μόνον και μόνον για να πεθάνουμε ή ο Θάνατος είναι απλά η διαδικασία και η νομοτελειακή φθορά του "φθαρτού" και μόνον ώστε το άφθαρτο ελεύθερο να δράσει πλέον εκεί που μέχρι σήμερα καμμία ανθρώπινη φαντασία δεν μπορεί να διειδεί!!
Προσωπικά πιστέυω και προτιμώ το δέυτερο.
Γιατί μόνον έτσι τον υπέρτατο προσωπικό μου Θάνατο θα τον "αντικρύσω" με τον λιγότερο φόβο.
Καλή Ανάσταση και ανάταση να έχουμε .
Στο κοινωνικό υποσυνείδητο η μορφή του Μεσσία, είναι ταυτόσημη με τον Ιησού Χριστό, αυτόν τον χαρισματικό Μύστη και Δάσκαλο που χάρην στη θυσία του, εγκαθιδρύθηκε η Θρησκεία που πρέσβευε ανά τον κόσμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω να πιστεύω πως αναστήθηκε, γιατί το κατείχε το θέμα εις βάθος, μιας και είχε υπερβεί τα συνήθη ανθρώπινα όρια συνειδητότητας όσο έλειπε "χαμένος" μέχρι τα 33 του κάπου όπου είχε έλθει σε επαφή με αυτή τη Γνώση.
Τόλμησε να αψηφίσει το Εγώ του για να δώσει το μήνυμα της υπέρτατης θυσίας για την Ανθρωπότητα, μέσα από το ιστορικό πλαίσιο της Σταύρωσης από τους Ρωμαίους στην Ιουδαία.
Ίσως αυτό, για μένα προσωπικά, να είναι και το κεντρικό σημείο Οδυσσέα, για να ψάχνω να βρω ξανά και ξανά τα νοήματα της Μεγάλης Εβδομάδας, της Σταύρωσης και της Ανάστασης του Θεανθρώπου πριν από 2000+ χρόνια στη Γη της Γαλιλαίας.
δεν ξέρω γιατί αλλά εμένα με πιάνει η ίδια μελαγχολία όλα αυτά τα χρόνια κάθε Πάσχα. Θεωρώ ότι έίναι χρήσιμη γιορτή(είτε πιστεύει κανείς είτε όχι) γιατι συμβαίνει το εξής πολύ σπουδαίο:οι άνθρωποι έρχονται κοντά ο ένας στον άλλο,ξάφνικά ένας άγνωστος στο δρόμο σου λέει χρόνια πολλά και ο γείτονας που δεν ήξερες ποτέ το όνομά του σου συστείνεται κ.α.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι ο χριστιανισμός να είχε κρατήσει τον πρωτοχριστιανικών του χρόνων,να είχε παραμείνει δηλαδή μια επανάσταση χωρις "φωτια" και με όπλο τον λόγο και το συναίσθημα.
Δυστυχώς όμως κάποιοι τον εκμεταλεύτηκαν με μεγάλη ιδιοτέλεια για να "καταπραύνουν" την αγωνία των μαζών που τον είχε ασπαστεί,μακάρι να υπήρχε η ένοια της θρησκείας στο κοινωνικό υποσυνείδητο όπως εκείνα τα πρώτα 150 χρόνια.
Οσον αφορά εμένα τώρα τολμώ να πω πως:ούτε πιστεύω αλλά ταυτόχρονα πως ούτε δεν πιστεύω.
Έις το επανειδην...
συμφωνω και εγώ πως οι σημερινοί Χριστιανοί συμπεριλαμβανομένου και εμού καμμιάν σχέση δεν έχουν με τους πρωτοχριστιανούς του τέλους της Ρωμαικής Αυτοκρατορίας και των πρώτων χρόνων της Βυζαντινής. από τότε που ο κλήρος άρχισε να παίρνει εξουσία και να παρεμβάινει στα κοινά της αυτοκρατορίας τότε χάλασε το γλυκό και έχει διαιωνιστεί μιά κατάσταση μέχρι τις μέρες μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά ας μην επεκταθώ πάρα πέρα γιατί αγιες μέρες που ζόυμε μάλλον δεν είναι πρέπον
στο επ[ανιδείν
Οδυσσέα
Δυστυχως εχουμε πλεον ξεχασει οτι μια ανωτερη
ΑπάντησηΔιαγραφήδυναμη απο μας μπορει να αποπεμψει αγαπη
Οι δαιμονες ειτε πολιτικοι ειτε θρησκευτικοι
μας εχουνε κατακληση μέ αφθονα κατα συνθηκη
ψεματα.
Το κυριωτερο οτι δεν υπαρχει πια αναγκη να
νοιζομαστε για τα κοινα εφοσον ολα ειναι χαμενα
χαρτιά. Γυριζουμε στην ολιγαρχια και στον ανθρω
πο ως ενα και ατομικο Εγω.
Ελπιδα μου ειναι η καοινωνια να αφυπνιστει με
καινουργιες ασχολιες δημοσιας αλληλεγκυης.
Νικος Ζ13