Γυναίκες του μύθου

πικραμύγδαλου γεύση τα χείλη τους
γοφοί – λαγόνες – στήθη - μάτια αστέρια
περίτεχνα μάρμαρα λαξευμένα
από μεγάλους τεχνίτες επιστύλια γεφυρώνουν
γυναίκες ατέρμονης ομορφιάς
πλάσματα ουράνια ξεχωρίζουν
πολύχρωμες..

μ' ασημένια στολίδια την γη γεμίζουν
ιέρειες του έρωτα
σε κελιά φυλακής την ανατολή ονειρεύονται
σκλάβες πουληθήκαν στου χρόνου το διάβα
αγριεμένο ποτάμι η ματιά τους
στης θλίψης το σκοτεινό ντύμα

μητέρες γεννήσαν παιδιά της αγάπης
στο δρόμο του φεγγαριού κολυμπήσαν
σαν τα νεροχελίδονα φευγαλέα χαθήκαν
σε άλλους , άγνωστους τόπους
φουρτουνιασμένες θάλασσες ετούτου του κόσμου

στο πράσινο πάνω χορούς της ζωής χορεύουν
γενναίες ελπίδες, σπέρνουν στου χρόνου το νεύμα
γυναίκες του μύθου
χαμόγελα στέλνουν στου ονείρου το άδειο βαγόνι…

Ελπίδα