'Εγνοιες..

Ασε.. καμμιά μην έχεις έγνοια
αν της πορτοκαλιάς τους ανθούς
αφήσεις καταγής να πέσουν
αν της αγάπης τα φτερά σε παλάμες
λυπημένες τρέχουν να κουρνιάσουν

του ήλιου οι αχτίδες
στο βαρύ νεφέλωμα αν σβήσουν
άβαφα τα νύχια αν κρυφτούν
ανάμεσα στα ξέπλεκα μαλλιά σου
τα λόγια με χρώμα πορφυρό
αν βάψουν την φωνή σου
τον ντελβέ στο βυθό του φλιτζανιού
σκοτεινά μαντέματα αν προμηνύει

άσε την υποταγμένη μέρα
με χρώματα βελούδινα αν βάψει
της τροπαιούχας νύχτας, τις σπηλιές
αν της σκέψης το δωμάτιο το διαλεχτό
τους ψεύτικους πύργους του ικετεύει

μα ναι...θυμάμαι
μέσα στην ερημική ερωτοτροπία
βρήκα δυο μικρά λουλούδια
που μόλις έθαψαν με τα άνθη τους
ανάμεσα στις έγνοιες της καρδιάς μου
δυο σμαραγδιές σταξιές αψέντι...
Ελπίδα