Ζουν ανάμεσά μας. Εύκολα τους διακρίνεις από το άσπρο μπαστουνάκι τους.
Σήμερα λέει είναι η μέρα τους, Η μέρα των τυφλών και των ατόμων με μειωμένη όραση γενικότερα. Οπως έχω ξαναγράψει δεν θα έπρεπε να υπάρχουν μέρες μία φορά το χρόνο αλλά μέρες που να μας θυμίζουν τί πρέπει να κάνουμε ,και τί δεν πρέπει να ξεχνάμε τον υπόλοιπο χρόνο, ειδικά σε μία χώρα σαν την δική μας με μηδενικές υποδομές.
Και αν τα άτομα με κινητικές δυσκολίες έχουν το πρόβλημα των ραμπών και των αδιάβατων πεζοδρομίων να αντιμετωπίσουν ,τότε τί έχουν να πούν οι συνάνθρωποί μας με την μειωμένη όραση που σκοντάφτουν εδώ και εκεί σε πλείστα εμπόδια....
Η μέρες τους για όλους αυτούς πρέπει να είναι και οι 365 του χρόνου.
Δεν χρειάζεται οίκτος. μόνο ζέση και κατανόηση.
Προσφέρετε με προθυμία και χαμόγελο προς όλα τα εμποδιζόμενα άτομα την βοήθειά σας απλά ρωτώντας τα ακριβώς τί πρέπει να κάμετε, χωρίς περιτές κουβέντες και ερωτήσειςς που θα τα φέρουν σε δύσκολη θέση.
Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
Αν είναι σήμερα η μέρα των τυφλών Σάκη μου, τότε σύμφωνα με τον Σωκράτη και το Διογένη ....χρόνια πολλά σε ΌΛΟΥΣ μας! :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε την ευκαιρία αυτής σου της ανάρτησης, θυμήθηκα ένα ρεπορτάζ που έκανε το Σαββατοκύριακο ο Αντ1 και έδειχνε έναν δάσκαλο σε ένα πειραματικό σχολείο στο Ηράκλειο, ο οποίος καθιέρωσε στους μαθητές τις "ειδικές ημέρες".Κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας ημέρας ο μαθητής καλείται να απαρνηθεί οικειοθελώς μια ικανότητά του (πχ όραση, ακοή, ένα άκρο, κλπ).Την επομένη καλείται να γράψει έκθεση περιγράφοντας εντυπώσεις.
Μόνο μπράβο αξίζει σε έναν τέτοιο δάσκαλο και μακάρι να είχαμε τέτοιους σε όλα τα σχολεία της Ελλάδας.