Εις το όνομα του Θεού...

Παρασκευή, Ιανουάριος 30, 2009
Εις το όνομα του Θεού...
Θεός

Θεύς (δωρικά)
Θιός (βιωτικά, αρκαδοκυπριακά)
Σιός (λακωνικά)
Τεός (μυκηναϊκά)

Ετυμολογία

Από το Πρωτο-Ινδό-Ευρωπαϊκό *dʰ(e)h₁s-. Συνδέεται με το Φρυγικό δεως (deōs), "στους θεούς" και πιθανόν με το Αρμενικό դիք (dik'), “‘gods’” (θεοί) και το Λατινικό fēriae (“‘festival days’”), fānum (“‘temple’”) and fēstus (“‘festive’”)"εορταστικός".

Εναλλακτικές προτάσεις συνδέουν το θεός στο *dʰewh₂- (“‘to rise in smoke’”) "να υψωθεί με καπνό", όπως και με το Αρχαιοελληνικό θυμός (thumós).

Σήμερα το μεσημέρι είχα μια συζήτηση με έναν φίλο πίνοντας τον καφέ μας σε μια ήσυχη και ατμοσφαιρική γωνιά της Αθήνας περί θεού και πίστης. Γελώντας ή μάλλον σαρκάζοντας τον εαυτό μου, έλεγα πως σίγουρα στον Μεσαίωνα αν ζούσα τότε υπό την κυριαρχία της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, θα είχα γίνει παρανάλωμα του πυρός, υποστηρίζοντας τη δική μου κοσμοθεωρία περί θεού.

Ο Θεός είναι ένα ανθρώπινο δημιούργημα, η επωνυμία του Σύμπαντος Κόσμου και των Νόμων του κατά την απαρχή της ανθρωπότητας, μέχρι και σήμερα. Παρόλο που στο πέρασμα των αιώνων, έχουν διαλευκανθεί πολλά από τα μυστήρια του Σύμπαντος και οι Νόμοι της Φυσικής επεξηγούν πληθώρα φυσικών φαινομένων, η έννοια του Θεού είναι ακόμα παρούσα, γιατί?

Μία εξήγηση είναι ότι παρόλη την αλματώδη πρόοδο που σημειώθηκε κατά τη διάρκεια των δυο τελευταίων αιώνων, ειδικά στον Δυτικό Κόσμο, ο τρόπος που σκέφτονται κατά πλειοψηφία οι άνθρωποι ανά τους αιώνες δεν έχει αλλάξει και πολύ.

Πάντοτε ο ανθρώπινος νους αντιμετώπιζε το μεγαλείο της Φύσης ως κάτι το υπερφυσικό και οι φυσικοί νόμοι που διέπουν τη ζωή στον Πλανήτη, συχνά δρούσαν εναντίον του, καθώς είναι ευάλωτος ως ον και έπεφτε θύμα τόσο των καιρικών φαινομένων, όσο και των δυνατότερων από αυτόν, σαρκοβόρων ζώων.

Το πότε ο άνθρωπος των σπηλαίων θεοποίησε ή δαιμονοποίησε τις δυνάμεις γύρω του και ξεκίνησε να προσφεύγει σε αυτές, για την προστασία του δεν το γνωρίζω, αλλά όσο οι πρωτόγονοι οργανώνονταν σε κοινωνικές κυψέλες, τόσο οι ικανότητές τους πέραν του οφθλαμοφανούς και τα επιτεύγματά τους τα απέδιδαν σε μια δύναμη πέραν από αυτούς, τόσο προσέφευγαν με θυσίες και ικεσίες προς το κατασκεύασμα της φαντασίας τους που αντιπροσώπευε το Θείο ή το Υπερφυσικό.

Πρώτοι οι αρχαίοι Έλληνες αφιέρωσαν βωμό "τω Αγνώστω Θεώ", φέρνοντας τον πολυθεϊσμό και τον ανιμισμό/παγανισμό σε άλλα επίπεδα. Δεν ήταν μόνον αυτά που οι ίδιοι αντιλαμβάνονταν λογικά ή εξωλογικά μέσω της μυθοπλασίας, αλλά και προχώρησαν τη λογική τους παρακάτω πέραν από τη δική τους κοσμοθεωρία.

Η ύπαρξη του Γιαχβέ (=Θεός στα εβραϊκά), γίνεται γνωστή από την Παλαιά Διαθήκη, όπου ένας νομαδικός λαός, ο Εβραϊκός, ονομάζεται ο Εκλεκτός του Θεού (τους) και αντιμετωπίζει τις δυσκολίες της εγκατάστασής του στη γη της Παλαιστίνης και της αντιμετώπισης εσωτερικών όσο και εξωτερικών εχθρών, καθώς και του επαναπροσδιορισμού του ηθικού πλαισίου της κοινωνίας μέσα από τις Δέκα Εντολές.

Οι ιερείς του Ναού του Σολομώντος, δρούσαν όχι μόνον ως θεματοφύλακες των Ιερών Πλακών που φυλάσσονταν στη Κιβωτό της Αποκάλυψης αλλά και ως ρυθμιστές του ιδεολογικού πλαισίου βάσει του οποίου λειτουργούσε η κοινωνία. Οι μελλοντολογικές προβλέψεις των προφητών, η καλλιέργεια της ιδέας του Μεσσία, ως σωτήρα του έθνους από τον ρωμαϊκό ζυγό που είχαν περιέλθει, δημιουργούσε ένα τέτοιο ιδεολογικό υπόβαθρο προσμονής, όπου η έλευση του Ιησού να ερμηνευθεί ως την εξανθρώπιση του Μεσσία στην Ιουδαία.

Ο Ιησούς γεννήθηκε μεν μέσα στα σπλάχνα της Ιουδαϊκής θρησκείας και εδιδάχθηκε από τους Σοφούς στον Ναό τις αρχές της εβραϊκής θρησκείας, όμως ως ένας πραγματικά φωτισμένος άνθρωπος, συγκέρασε τη γνώση που έλαβε με την Πανανθρώπινη Αλήθεια που κομίζουν όλες οι θρησκευτικές ιδεολογίες ανά τον κόσμο και όταν επέστρεψε για να διδάξει τη δική του ηθική τάξη των πραγμάτων, είχε ήδη περάσει από τον ινδουϊσμό και τις πρακτικές του διαλογισμού, της παροχεύτευσης της ζωοδόχου ενέργειας μέσω σύνδεσης με τον Ανώτερο Εαυτό, η Υπερπτήση μέσω ενεργητικού διαλογισμού και φυσικά την Ανάσταση, πρακτική που ακολουθείται και από οπαδούς του Ινδουϊσμού, που έχουν καταγραφεί ανά τους αιώνες ανάλογα συμβάντα.

Η δύναμη του μυαλού, η εκμετάλλευση των δυνάμεων που όλοι μας κατέχουμε, μα λίγοι χρησιμοποιούμε, η ανάπτυξη της διαίσθησης και η ανάπτυξη της έκτης αίσθησης, επέτρεψε στον χαρισματικό πνευματικό ηγέτη, που ονομάζονταν Ιησούς της Ναζαρέτ, να φέρει στον κόσμο την δική του ιδεολογία, πάνω στον Μονοθεϊσμό και να αφήσει ανεξίτηλα στη συλλογική μνήμη, τη δική του σφραγίδα μέσα από την Υπέρτατη Θυσία πάνω στον Σταυρό αλλά και την Ανάληψή του εις τους Ουρανούς.

Ο Ιησούς ήταν ένας από εκείνους που στο πέρασμα των αιώνων, έδωσε το στίγμα του και επηρρέασε μια μεγάλη μερίδα πιστών στον τότε γνωστό, ρωμαϊκής κτήσης, κόσμο. Ανάλογο εκτόπισμα κατέχει στην συνείδηση των θνητών και η διδασκαλία του Βούδα και ο Μωαμεθανισμός, μετέπειτα θρησκείες που βασίζονται στις ίδιες Αλήθειες όπως και ο Χριστιανισμός, ανεξάρτητα της τοποθέτησης. Η Ψυχή είναι Ενέργεια, είναι η Κινητήριος Δύναμη που κινητοποιεί την Ύλη, το Σώμα. Η Ψυχή με την άσβεστη φλόγα που αποτελεί κομμάτι εκείνης της Ύλης που και το Σύμπαν αποτελείται.

Με την τεχνογνωσία που έχουμε αποκτήσει μέχρι και τις απαρχές του 21ου αιώνα, μπορούμε να ισχυριστούμε πως ο Θεός δεν είναι τίποτε άλλο παρά η Εξελικτική Θεωρία του Δαρβίνου, ενδεδυμένη άγνοια και προκατάληψη. Μπορεί να είναι και έτσι, αν αυτή είναι η οπτική μας, όμως ακόμα και αν υποστηρίξουμε πως ο Κόσμος μας δημιουργήθηκε βάση χημικών ενώσεων και φυσικών φαινομένων, θα παραλήψουμε πως Θείο είναι η εξίψωση του Ανθρώπου από τον Κατώτερο στον Ανώτερο Εαυτό και η επαφή με όσα μας απαρτίζουν αλλά δεν είναι κατ' ανάγκην απτά και αντιληπτά.

Για μένα προσωπικά Θεός δεν είναι τα κατασκευάσματα των θνητών, για άσκηση εξουσίας μέσα από την Πίστη, αλλά αυτή η δύναμη, το ψυχικό σθένος που ξεπροβάλλει, όταν ο εγκέφαλος λειτουργεί κατασταλτικά στην πραγματοποίηση του απροσδόκητου, της υπέρβασης κανόνων και λογικής, για να μπορούμε ακόμα και τώρα που οι καιροί ου μενετοί εισίν, να αποτελεί πηγή πίστης και ένωσης με το Θείο. Με την Άφθαρτη και Μη Ορισμένη Ενέργεια, που αποτελεί και τον πυρήνα δημιουργίας και απαρχής των Πάντων σε αυτό που εμείς οι άνθρωποι αποκαλούμε Σύμπαν.


Pure Bliss, image by i.pbase.com

Σύνδεσμος: Ελληνική Wikipedia - Θεός

Μαριαλένα, 29-30/1/2009
Αναρτήθηκε από Marialena στις 2:00 πμ 8 σχόλια
Ετικέτες Φιλοσοφία