Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

Το τραγούδι της Ερήμου



Αρλέτα - Το τραγούδι της Ερήμου (Τα ήσυχα βράδυα)

Παναγιώτα μου,

αυτές τις ώρες ετοιμάζεσαι να φύγεις στη φιλική χώρα της Ολλανδίας, για να χαράξεις τη καινούργια σου ζωή εκεί, μέσα από νέα δεδομένα...

Πόσο προσπάθησα να παραστήσω τη "γενναία" και να σου μιλάω περί ανέμων και υδάτων τις τελευταίες μέρες, ενώ μέσα μου έλεγα "...μη φύγεις" ενώ αυτό είναι το σωστό να κάνεις αυτή τη δεδομένη στιγμή για σένα, για την οικογένειά σου, για το μέλλον σου!

Ήσουν η αφορμή για να παίρνω το σακ βουαγιάζ μου, να επιβιβάζομαι σε ένα τρένο ή ΚΤΕΛ και να έρχομαι να σε βλέπω στη Θεσσαλονίκη, που την αγάπησα ακόμα περισσότερο επειδή βρισκόσουν εκεί, ήσουν η φίλη που θα μιλούσαμε στο τηλέφωνο και ό,τι και αν λέγαμε ήξερα πως υπήρχε δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ μας, σαν φίλες, σαν μαμά με κόρη, σαν άνθρωποι που καταλαβαίνονται, έστω και αν ζουν ζωές διαφορετικές, μα και τόσο ίδιες.

Ήσουν το μέηλ που έλαβα όταν έχασες τη Λούλα, την λατρεμένη σου σύντροφο-γάτα και μέσα από τις λέξεις σου, γεννήθηκε μια επαφή και στη συνέχεια μια φιλία με επίκεντρο τα ιστολόγια και όχι μόνο!

Θυμάσαι πόσες φορές που το μυαλό σου έπαιρνε ανάποδες στροφές με την εδώ πραγματικότητα και έλεγες πως θα τα παρατήσεις τα γραψίματα, σου έλεγα "κούλαρε" και μην εγκαταλείψεις τη συντροφιά μας, που με τόσο κόπο στήσαμε εδώ και δύο και περισσότερα χρόνια?

Θυμάσαι τις συζητήσεις που έχουμε κάνει μέχρι να ξημερώσει, εγώ με το τζιν και τόνικ, εσύ με τις μπυρίτσες σου και δεν καταλαβαίναμε πως περνούσε η ώρα μέχρι να ξεραθούμε στον ύπνο?

Πήγαινε στην ευχή του Θεού, πήγαινε με τους καλύτερους οιωνούς στη νέα σου πατρίδα, γιατί σου αξίζει αυτό το καλύτερο αύριο που παλεύεις τόσα χρόνια να ζήσεις. Πήγαινε και όταν μπει η ζωή σου σε μια καθημερινότητα, μη χαθείς από κοντά μας, δίνε μας το στίγμα σου από εκεί που θα βρίσκεσαι, πες μας τις ιστορίες σου όπως μόνον εσύ ξέρεις να αφηγείσαι και να αιχμαλωτίζεις το ενδιαφέρον μας!

Καλή αντάμωση αγαπημένη φίλη... και εμείς θα είμαστε εδώ για να μοιραζόμαστε και να εκφραζόμαστε με τις ευαισθησίες μας, όπως πάντα!

Μαριαλένα, 20/05/2009

6 σχόλια:

  1. Με αφορμή την αποστολή ενός mail τελικά έφτασα εδώ. Είχα τόσο καλό εισιτήριο και δεν το γνώριζα.
    Συγκινήθηκα, είμαι από εκείνους που το παθαίνουν όταν έρχονται αντιμέτωποι με την απώλεια, οποιασδήποτε μορφής.
    «Δεν χωρίζουν όμως έτσι οι ζωές, των ανθρώπων που αγαπήθηκαν με τόσο κόπο», έτσι δεν είναι; Θέλω να το πιστεύω.
    Κίνησες τα συναισθήματα μέσα μου, μέσα από αυτή την εσωτερική ειλικρίνεια που σε διακρίνει.

    Θα τα λέμε πιο συχνά από εδώ και πέρα. Είναι ωραία εδώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Παναγιώτα μου,
    μπορεί να σε ξέρω προσωπικά...αλλά η Μαριαλένα μου έχει μιλήσει τόσο πολύ για εσένα, που είναι σαν να σε ξέρω...πραγματικά είναι τόσο αξιοζήλευτη η φιλία μεταξύ σας..είστε τόσο τυχερές και οι δύο, που έχετε η μία την άλλη...
    Αντίο κι ας μην σε ξέρω...μακάρι να σε είχα γνωρίσει..είσαι πολύ όμορφος άνθρωπος..
    Καλό ταξίδι και καλή τύχη..σε ότι κι αν αποφασίσεις να κάνεις εκεί...
    σε καμιά δυσκολία μην κατεβάσεις το κεφάλι..
    Να είσαι πάντα καλά..

    Να προσέχεις.....

    Στελίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Υ.Γ. όταν επιστρέψεις Ελλάδα για διακοπές κι έρθεις Αθήνα, θα ήθελα να σε γνωρίσω....

    Καλή τύχη...

    Στελίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μαριαλένα μου
    Δεν ξέρω τι να πω γι αυτό το τόσο συγκινητικό κατευώδιο που μου έγραψες.
    Καρέ-καρέ ξαναεζησα την γνωριμία και την φιλία μας, "τα ήσυχα και ανήσυχα βράδια μας" στην Θεσ/νίκη, τις συζητήσεις μέχρι να φέξει η Αυγή στο μπαλκονάκι του εξοχικού σου, βλέποντας τις φωτιές και το βραδυνό παγωτό μας με το "αυγολικέρ" στον μαλακό καναπέ της Νελης στην Γερμανία.
    Τις αναλύσεις, τις αναζητήσεις μας, τις εξομολογήσεις και τα μελλοντικά μας κρυφά όνειρα.
    Μα ακόμα κι αν φύγω για τον "γύρο του κόσμου" θα είσαι μέσα στην καρδιά μου, γλυκεια και ευαίσθητη φίλη μου για πάντα.
    Κι όπως έγραψε και ο DarkFlow "Δεν χωρίζουν όμως έτσι οι ζωές των ανθρώπων που αγαπήθηκαν με τόσο κόπο".Κι εμεις γνωριστήκαμε σε χαλεπούς και για τις δυο μας καιρούς. Ομως αρχίσαμε και την στήναμε την φιλία μας σιγά-σιγά όλο και περισσότερο μέσα σε αυτά τα λίγα χρόνια.Μόνο που τώρα ξέχνα το ΚΤΕΛ και το τραίνο! Μολις πάρω το δικό μου σπίτι, εσύ θα πάρεις ένα αεροπλάνο! Και θα ξαναζήσουμε τα "ήσυχα βράδυα"!!!
    Σε λιγότερο από 30 ώρες, αύριο θα είμαι στον πρώτο μου σταθμό.
    Θα τα πούμε σίγουρα από το τηλέφωνο.
    Ομορφοκόριτσο σου στέλνω ζεστές αγκαλιές, αγάπη, φιλιά, και ...θετική ενέργεια!
    Να μου προσέχεις την αγαπημένη μου Μαρλεν.

    Υ.Γ. Χθες το βράδυ-όπως ξέρεις-ήρθαν να με αποχαιρετήσουν η Εβανς και η Βαγγελιώ, φίλες της Μαρίας που μεγάλωσαν μαζί μας από τα 13 τους.
    Μου χάρισαν ένα βιβλίο μόνο και μόνο γιατί στην περίληψη εξωφύλλου έγραφε: ..."ιστορίες ερωτικές που χάνονται μέσα στον χρόνο, πολλά υποσχόμενα που μένουν απραγματοποίητα, παμπάλαια ξενοδοχεία χαμένα στις εσχατιές του πλανήτη, που προσελκύουν τους πιο παράξενους ταξιδιώτες που κουβαλούν στην πλάτη συναρπαστικές ζωές, παλιούς έρωτες, ή μυστικές σχέσεις με άγρια και ήμερα ζώα"...


    @- Στελίνα
    Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και τις ευχές.
    Σίγουρα και θα έρθω κάποια στιγμή για διακοπές!
    Είτε Θεσ/νίκη είτε Αθήνα θα βρεθούμε κάποια στιγμή οι τρεις μας.
    Σε φιλώ καλή μου

    @-DarkFlow
    Αν αποφάσισες να έρθεις στην παρέα των Α.Μ. θα βρεις αρκετές συγκινήσεις και φιλίες εδώ μέσα!
    Πραγματικά είναι ωραία εδώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Παναγιώτα
    είχα ΄μέρες να δώσω στίγμα και... τί αλλαγή και νέα είναι αυτά?
    Παναγιώτα
    για ένα πράγμα λυπάμαι. Το ότι δεν σε είχα γνωρίσει νωρίτερα. Ενα αυτό και το άλλο το ότι δεν μπορέσαμε να γνωριστούμε από κοντά. Η Μαρλέν μας βλέπεις ήταν πιό τυχερή σ'αυτό.

    Εγώ θα πώ το άλλο.
    Ξέρω ότι δεν θα χαθείς και επειδή κάπου ένοιωθα τελευταία ότι ένα τέλμα σε περιγύριζε στη ζωή σου πιστευω ότι η αλλάγή αυτή είναι για καλό για την φίλη μας την Παναγιώτα!, είμαι σίγουρος για σένα γιατί ξέρεις εσύ ότι χωρίς αλλαγές προσπάθεια και αγώνα τίποτα δεν χαρίζεται!!

    ενας από τους μελλοντικούς μου τουριστικούς προορισμούς είναι η ολλανδία και τουλαχιστον εκεί θα επιδιώξω να βρεθούμε να πιούμε τις μπύρες μας τις amstel¨-)

    Αντίο καλή μου φίλη να προσέχεις τον εαυτό σου. μην χάνεις το τσαγανό σου ποτέ. Ποτέ μη χάσεις την ταυ΄τοτητα της ελληνίδας που έχεις. αλλά όπου γης και πατρίς για τους μεγάλους ανθρώπους και τους αγωνιστές.

    Εμείς θα συνεχίσουμε φαντάζομαι να τα λέμε από εδώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή